Almanya, ‘çalışan yoksullar’ ülkesi oluyor

İrlanda, Yunanistan ve Portekiz gibi AB ülkelerinin aksine Alman ekonomisinin performansı göz kamaştırıyor. İki yıl önce 5 milyona dayanan işsizlik oranı da 3 milyon sınırına inmiş durumda. Ancak işsizliğin bu derece düşürülebilmesinin bir sırrı da, çoğu taşeron firmalar üzerinde yapılan ve aileyi geçindiremeyen düşük ücretli işler. Araştırmalara göre Almanya adım adım “çalışan yoksullar” ülkesi olmaya doğru gidiyor.

Yunanistan, İrlanda, Portekiz ve İspanya gibi Avrupa Birliği (AB) ülkelerinin ekonomileri sallanırken Alman ekonomisinin performansı şaşırtıyor. Krizden kısa bir süre sonra yeniden istikrarlı bir büyüme trendi yakalayan Almanya’da işsizlik oranları da sürekli düşüyor. Daha birkaç yıl önce 5 milyona dayanan işsiz sayısı 3 milyona inmiş durumda. Ancak, özellikle doğu Avrupa ülkelerinin AB’ye katılmasıyla iş piyasasında rekabetin kızışması, Almanya’da da düşük ücretli işlerin yaygınlaşmasına neden oluyor. Ülkede yeni girilen işlerin büyük çoğunluğu, bir aileyi geçindirecek ücret kazandırmıyor. Bu işlerin bir çoğunu, Almanya’da “Leihfirma” diye anılan ‘Taşeron işçi firmaları’nda bulunan işler ve “1 Euro’luk işler” oluşturuyor. Bu nedenle işsizlik oranı sürekli düşmekle birlikte Almanya, “Çalışan yoksullar” ülkesi olmaya doğru gidiyor. Söz konusu durum nedeniyle Almanya’da milyonlarca kişi, tüm gün çalıştığı halde geçinemiyor, devletin sunduğu kira yardımı, sosyal yardım veya çocuk yardımı gibi devlet destekleriyle ailesini geçindirmek zorunda kalıyor.

Almanya’da uzmanlar, tüm gün çalıştığı halde geçinememenin Amerika Birleşik Devletleri’nde (ABD) “Working Poor” adı altında önceden beri bilinen bir durum olduğunu, şimdi aynı şeyin Almanya’nın da başına geldiğini bildiriyor. İş ve Meslek Piyasa Araştırma Enstitüsü’nün (Institut für Arbeitsmarkt- und Berufsforschung) yaptığı bir araştırmaya göre; Almanya’nın toplam nüfusunun yüzde 5’i, tüm gün çalıştığı halde yoksullukla karşı karşıya olan insanlardan oluşuyor.

Bu durumdaki 100 binlerce çalışandan biri de Rein Berg’de yaşayan 32 yaşındaki kuaför Sabine. Kölner Stadt Anzeiger gazetesine açıklamalarda bulunan kuaför Sabine, “Meslek eğitiminin ardından sekiz yıldır çalışıyorum ve sadece bir kez gerçek bir tatil yapabildim.” diyor. 10 yıl önce meslek sınavını geçen Sabine, o tarihten beri her ay, kısıtlı ücretiyle ayın sonunu getirmeye çalıştığını, bunun hiç de kolay olmadığını belirtiyor. Kuaför Sabine, tüm gün çalıştığı halde geçinebilecek parayı kazanamayan 100 binlerce çalışandan sadece biri. Resmi olarak, vergiden muaf olan kişi başına temel gelir düzeyi yıllık 7 bin 664 Euro. Bu ise aylık 640 Euro’ya tekabül ediyor. Düşük ücretli işlerden çalışan çok sayıda çalışan, bu düşük ücret için bir ay ter döküyor, ancak ayın sonunu, sosyal hayat anlamında bir çok şeyden feragat ederek ancak getirebiliyor. Sabine’nin aylık net ücreti 993 Euro. Bu maaşla Sabine, Federal İstatistik Dairesi’nin, “yaşam için zaruri” olarak belirlediği sınırın üzerinde kazanıyor. Ancak bu ücret Sabine’ye, endişesiz bir hayat için yeterli olmuyor. Mümkün olsa memnuniyetle evleneceğini bildiren Sabine, ancak bunun da paraya baktığını hatırlatıyor.

Julia da tüm gün çalıştığı halde geçinemeyenlerden. Diş hekimi yardımcısı olarak çalışan Julia meslek eğitimini 2005 yılında tamamlamış. Aylık net geliri 1168 Euro olan Julia haftada 37 saat çalışıyor. Ayda 405 Euro kira, 35 Euro elektrik, 166 Euro emeklilik sigortası ve 150 Euro’da gıda harcaması yaptığını bildiren Julia, ikinci el olarak satın aldığı otomobili için 150 Euro’luk taksit ödediğini, benzin masrafının ise 80 Euro’yu bulduğunu bildirerek, kendisine haçlık olarak aylık ancak 100 Euro kaldığından yakınıyor. Aylık 600-700 Euro’luk ücretlerle çalışanların olduğunu hatırlatan uzmanlar, bu çalışanların tam bir kirayı tek başlarına ödeyecek durumda olmadıklarını, araba almak, tatil yapmak gibi şeylerin onlar için mümkün olmadığını, ancak kira yardımı, sosyal yardım, çocuk yardımı gibi devlet yardımları sayesinde geçinebildiklerine dikkat çekiyor.