HABERLER İç Politika

28 Şubat postmodern darbesinin öyküsü!

Bin yıl süreceği iddia edilen bir süreçti: 28 Şubat. Mimarları yanılsa da demokrasi tarihine kara bir leke olarak gecen 28 Şubat süreci, 16'ıncı yıl dönümünde bir kez daha sorgulanıyor. İşte tarihe geçen örtülü darbenin kısa öyküsü:

GİRİŞ 27.02.2013 18:25 GÜNCELLEME 28.02.2013 13:10

28 Şubat'ta yaşananlar

GALERİNİN DEVAMI

Yıldönümünde 28 Şubat-Ergenekon tartışması: 28 Şubat'ın 14. yıldönümü, dönemin en önemli aktörü Necmettin Erbakan'ın ölümüyle yeni bir anlam kazandı. Yıllar sonra ortaya çıkan bazı gelişmeler 28 Şubat'a bakışı da değiştirdi. Ergenekon ve Balyoz soruşturmaları 28 Şubat'a kadar uzandı. İddialara göre, ordu ve bazı mihraklar Erbakan ekibini zor durumda bırakmak için komplo kurdu. Ancak karşıt görüşe göre, bugün yaşananlar komplo. Bazı kesimler TSK'dan 28 Şubat'ın intikamını alıyor.

İlk kez İslamcı bir parti sandıktan birinci çıktı: 24 Aralık 1995 seçimleri çok parçalı bir siyasi yapı ortaya koymuş, ancak Refah Partisi (RP) yüzde 21 küsur oyuyla birinci parti olmuştu. 550 milletvekilliğinden 158’ini kazanan RP, 1990’ların başında yükselme eğilimine giren siyasal İslam’ın, 1994’teki yerel seçim başarısının ardından (RP, İstanbul ve Ankara Büyükşehir Belediyeleri’ni SHP’nin elinden almıştı) ulaştığı noktayı gözler önüne serdi. RP gücünü iki kaynaktan alıyordu: Muhafazakâr Anadolu sermayesinin önemli bir bölümü ve 12 Eylül öncesinde sola eğilimli olan, ancak 1990’larla beraber İslamcı siyasetin etki alanına giren büyük kentlerin yoksulları. Parti elbette Anadolu’da da güçlü bir halk desteğine sahipti.

Çiller ve Yılmaz Erbakan'a arkasını döndü: TBMM’ye giren diğer partilerin RP ile koalisyona yanaşmamaları üzerine, hem merkez sağın liderliği için hem de karşılıklı (ama daha ziyade Çiller’e yönelik olan) yolsuzluk iddiaları yüzünden kavgalı oldukları hâlde, ANAP lideri Mesut Yılmaz ve DYP lideri Tansu Çiller bir koalisyon hükümeti kurdular. DSP tarafından dışarıdan desteklenen ve ANAYOL diye adlandırılan bu azınlık hükümeti Mesut Yılmaz’ın Başbakanlığı altında kurulmuştu. Yapılan anlaşmaya göre Yılmaz bir süre sonra mevkisini Çiller’e devredecekti. Ancak bu kırılgan hükümet uzun ömürlü olmadı. Hem Anayasa Mahkemesi meclisteki güvenoylamasında yeterli oyun çıkmadığına karar vermiş, hem de ANAP’ın Çiller hakkındaki yolsuzluk iddialarıyla uğraşmakta olduğu duyulmuştu. Yılmaz 6 Haziran 1996’da istifa etti.

Ve Çiller, Erbakan'ın 'eline düştü': Çiller deyim yerindeyse RP lideri Necmettin Erbakan’ın “avucuna düşmüştü”. Erbakan, ANAYOL koalisyonu sırasında Çiller’i, Başbakan olduğu dönemde (1993-1995) karıştığı iddia edilen yolsuzlukları açığa çıkarmakla tehdit etmekteydi. Başbakan Yılmaz’ın 6 Haziran’daki istifasının ardından da ANAP, Başbakanlığı döneminde Örtülü Ödeneği usulsüz kullandığı gerekçesiyle Çiller’e karşı bir araştırma önergesi verdi. Ancak RP’nin karşı oy kullanması sonucu önerge kabul edilmedi. RP bu tutumunun ödülünü almakta gecikmedi: 29 Haziran 1996’da Erbakan’ın Başbakanlığı altında REFAHYOL koalisyon hükümeti kuruldu. Çiller de Başbakan Yardımcısı olmuştu.

Koalisyon Meclis'i karıştırdı: Bu hükümetin kuruluşu siyasette ilkin küçük çaplı bir depreme yol açtı. Seçim kampanyası boyunca Çiller kendisini Türkiye’nin Batılı, modern yüzü olarak takdim etmiş, RP tehlikesine karşı laikliğin güvencesi olduğunu söylemişti. RP ile koalisyon DYP içinde bazı tepkilere yol açtı. 10 DYP Milletvekili yeni hükümete güvenoyu vermedi, 5’i çekimser kaldı. Parti-içi muhalefetin bir kısmı DYP’den istifa ederek Hüsamettin Cindoruk’un liderliği altındaki Demokrat Türkiye Partisi’ne (DTP) katıldı.

TSK huzursuz: Ancak asıl deprem, genel olarak ülke siyasetinde yaşandı. İlk defa İslamcı bir partinin lideri Başbakan olmuştu. Erbakan 1970’lerde, Milli Görüş geleneğinin bir önceki partisi olan Milli Selamet Partisi’nin başındayken bir kez Ecevit’le, iki kez de Demirel’le koalisyon hükümeti kurmuştu, ancak bu hükümetlerin ya küçük ortağı (1974) ya da küçük ortaklarından biriydi (1975-77). Şimdiyse Başbakan’dı ve bu durum toplumun laik kesimlerinde ve Türk Silahlı Kuvvetleri’nde (TSK) huzursuzluk yaratmaktaydı. Türkiye’de devlet aygıtının önemli bir kısmıyla beraber büyük sermayenin (İstanbul sermayesi) de Erbakan’a tavır aldığı anlaşılıyor. Bunun nedenleri, Erbakan’ın ekonomiden dış politikaya kadar, Türkiye’de egemen sınıflara son derece uzak ve yabancı görüşlere sahip olmasıydı. Medya REFAHYOL hükümetini dikkatli gözlerle izlemeye başladı.

NATO ve AB'ye karşı siyaset: Erbakan 1991 seçimlerine “Adil Düzen” adını verdiği bir ekonomi programıyla girmişti. Faizin kaldırılması, korumacı önlemler, devletin ekonomideki girişimciliğinin artması, ağır sanayi hamlesi gibi esaslar içeren bu program, en azından söylem düzeyinde anti-kapitalist bir retoriğe de sahipti. Öte yandan gerçekçi ve uygulanabilir olmadığı gerekçesiyle eleştiriliyordu. 1996 itibariyle Erbakan’ın bu vizyonunda kayda değer bir değişim gözlenmemekteydi. RP’nin (söz gelimi RP’li bazı belediyelerde halk kütüphaneleri ve kadınlara yönelik eğitim merkezleri kapatılmış, Kuran kursu sayısında ise patlama yaşanmıştı), dış politikada da Türkiye’nin egemen sınıf ve zümrelerinin geleneksel çıkarlarına ters hedefleri vardı: NATO’dan çıkmak, AB ile Gümrük Birliği’ne son vermek, İsrail’le işbirliğine son vermek, İslam Ortak Pazarı’nı kurmak gibi.

Kaddafi krizi: Öte yandan Erbakan’ın ülkedeki laik güçleri yatıştırmaya yönelik tutumu, partisinin radikal unsurlarının da tepkisini çekmekteydi. Kimi RP Milletvekillerinin laiklik karşıtı “sivri” çıkışları kamuoyunda tepkiyle karşılanmaktaydı. Erbakan ilk dış seyahatini İran’a yaptı. İkinci durağı olan Libya’da Devlet Başkanı Muammer Kaddafi’nin, Türkiye’nin Kürtlere yönelik tavrından dolayı kameraların önünde Erbakan’ı paylaması ve rahatsızlığı yüzünden okunduğu halde Erbakan’ın buna cevap vermemesi (ya da verememesi), medyada şiddetli biçimde eleştirilmişti.

İslam liderlerini İstanbul'a topladı: RP’nin İslam dünyasıyla yakınlaşma politikasının parçası olarak hükümet, G-7 örneğini izleyerek başlıca Müslüman ülkelerle D-8 kısaltmalı ekonomik işbirliği örgütünün kurulmasına öncülük etti (22 Ekim 1996). D-8’in ilk zirvesi 4 Ocak 1997’de İstanbul’da toplandı. Tabii Başbakan Erbakan bir yandan da ihtiyatı elden bırakmamaya çalışarak, bakanlarından Fehim Adak’ı Washington’a gönderdi (24 Aralık 1996).

Susurluk gündemi değiştirdi: Tüm bunlar olurken kamuoyunu o sıralarda çok meşgul eden, biri gerçekten önemli, diğeri ise “şişirilmiş” iki mesele vardı. 3 Kasım 1996’da Susurluk’ta bir trafik kazası meydana geldi ve hurdaya dönen bir araçtan 3 kişinin cesedi çıktı: Bir polis okulunun müdürü olan, eski İstanbul Emniyet Müdür Yardımcısı Hüseyin Kocadağ. 80 öncesinde Ülkücü Gençlik Derneği Başkan Yardımcısı olan, Türkiye İşçi Partili 7 gencin katledilmesi, Mehmet Ali Ağca’nın cezaevinden kaçırılması ve uyuşturucu kaçakçılığı gibi suçlardan Türk polisi ve Interpol tarafından aranan Abdullah Çatlı (mamafih bu ismin kâğıt üzerinde firari olmakla beraber ülke içinde yıllardır rahatça seyahat edebildiği anlaşılmaktaydı). Arabadan çıkan üçüncü ceset Gonca Us adlı bir mankene aitti. Urfa’daki Bucak aşiretinin lideri ve DYP Milletvekili Sedat Bucak ise kazadan yaralı olarak kurtulmuştu.

'Derin devlet krizi' Çiller'e uzandı: Böyle bir ekibin aynı otomobilin içinde olması ve arabanın bagajından silahlar ve susturucular çıkması büyük bir skandaldı. Kazadan 5 gün sonra İçişleri Bakanı Mehmet Ağar istifa etmek zorunda kaldı. Anlaşıldığı kadarıyla, 80 öncesinde Kontrgerilla’nın sivil kanadı olarak sola karşı cinayet ve katliamlarda yer alan ülkücü katillerin ve onların devlet içindeki hamilerinin çekirdeğini oluşturduğu bir çete yapılanması, 80’lerle beraber hem PKK’ya ve ASALA’ya karşı kullanılmış, hem de mafyavari bir suç şebekesine dönüşmüştü. Bu şebekede Özel Harekât polisleri ve PKK’ya karşı mücadeleye katılan devlet yanlısı aşiretlerin korucu adı verilen paramiliter unsurları da yer almaktaydı. Susurluk kazasıyla ortaya saçılan bu yapılanmanın özellikle 1993-95 yıllarında, bir başka deyişle Çiller-Ağar döneminde “altın çağ”ını yaşadıkları görülüyordu.

Yılmaz'a 'Ülkücü dayağı': Bu olay ülke genelinde bir infial yarattı ve devlet içindeki çetelere karşı bir toplumsal farkındalık oluştu. İşin ucunun Çiller’e dokunuyor olması sebebiyle ANAP da konuya ilgi gösterdi. Almanya gezisi sırasında program dışı olarak Macaristan’a geçen ANAP lideri Yılmaz, 24 Kasım’da Budapeşte Hilton Oteli’nde Veysel Özerdem adlı ülkücünün yumruklu saldırısına uğradı. Özerdem, Yılmaz’ı Çatlı aleyhindeki sözlerinden dolayı yumrukladığını söyledi. “Derin devlet” teriminin günlük kullanıma girdiği o dönemde, 1 Şubat 1997 tarihinden itibaren çetelere karşı ülke genelinde “Sürekli Aydınlık İçin Bir Dakika Karanlık” eylemleri başladı.

Aczmendiler sokaklarda: Kamuoyunu meşgul eden bir diğer mesele ise; Müslüm Gündüz adlı Aczmendi şeyhi. “Sahte şeyh” olduğu söylenen Ali Kalkancı isimli şahıs, Müslüm Gündüz’le aynı evde “basılan” Fadime Şahin adlı kadın ve Emire Kalkancı isimli bir başka kadının (kendisi Ali Kalkancı’nın eşiydi) yer aldığı; iç içe geçmiş bir takım ilişkilerdi. Televizyonların haber bültenlerinde bu insanların ilişkileri ve kavgaları magazinvari bir üslupla uzun süre işlendi. Sonuçta toplumda yaratılan algı; “irtica” olarak adlandırılan şeyin tarikat-seks-para-yozlaşmışlık gibi kavramlarla yakından ilişkili olduğuydu. Said-i Nursi’nin köktenci takipçileri olan, ancak sayıları çok da fazla olmayan Aczmendiler adlı tarikat da bu dönemde kamuoyunca yakından bilinir oldu. Aczmendilerin sokaklarda kendilerine has kılıklarıyla ve topluca dolaşmaları ve kendilerinden geçtikleri zikir törenleri televizyon ekranlarında laik kesimlerce dehşet içinde seyredildi.

RP, Susurluk karşıtı protestoları küçümsedi: Susurluk’ta ortaya dökülen çetelere karşı yurt genelinde düzenlenen Bir Dakika Karanlık eylemleri sırasında her gece saat 21’de evlerin ışıkları açılıp kapatılıyor, insanlar tencere-tavalara vurarak sokaklarda eylem yapıyordu. Tepkiler doğal olarak DYP’ye de yönelikti. Çete yapılanmalarıyla yakından uzaktan ilgisi olmadığı hâlde RP’nin eylemlere tavır alması (muhtemelen hükümetin küçük ortağını korumak için), Erbakan’ın “glu glu dansı yapıyorlar” ve RP’li bakanlardan Şevket Kazan’ın, zihnindeki Alevi imgesini de ortaya koyar biçimde “mum söndü oynuyorlar” gibi sözler sarf etmesi; eylemlerin hükümet karşıtı niteliğini güçlendirdi.

Ve tanklar Sincan'da: Ülkedeki laik hassasiyeti arttıran gelişmeler de devam ediyordu. Erbakan’ın, Başbakanlık Konutu’nda tarikat şeyhlerine iftar yemeği vermesi tepkiyle karşılandı. Şubat ayında Ankara’nın Sincan ilçesinin RP’li Belediye Başkanı Bekir Yıldız tarafından “Kudüs gecesi” adlı bir etkinlik gerçekleştirildi. İran Büyükelçisi’nin de katıldığı ve bir konuşma yaptığı gecede şeriatçı mesajlar verildi (konuk elçi de konuşmasında İslam devleti çağrısında bulundu). Ertesi gün TSK ilçenin sokaklarında tanklarını yürüttü. İlerleyen günlerde Yıldız tutuklanacak ve İran Büyükelçisi de persona non grata (istenmeyen adam) ilan edilecekti.

MGK'dan Erbakan'a sert bildiri: Ve 28 Şubat “darbesine” yahut “sürecine” adını veren, 28 Şubat 1997 tarihli MGK toplantısı… Cumhurbaşkanı Demirel, Başbakan Erbakan ve Yardımcısı Çiller ile Genelkurmay Başkanı İsmail Hakkı Karadayı ve kuvvet komutanlarının katıldığı, 9 saat süren toplantıda TSK, hükümete, “irtica”ya karşı alınmasını istediği önlemleri içeren 18 maddelik bir liste sundu. Erbakan bu talepleri kabul etmek ve MGK bildirisini imzalamak zorunda kaldı. MGK kararları kağıt üzerinde hükümete tavsiye niteliğindeydi ama bunlara uymak fiilen bir zorunluluktu.

Protestolar-Ordu-Provokasyon: Protestolar-Ordu-Provokasyon Tüm bunlar olurken, Bir Dakika Karanlık eylemleri bir anda nitelik değiştirdi ve REFAHYOL iktidarına karşı laiklik yanlısı eylemlere dönüştü. Bu değişimin ordunun eylemleri manipüle etmesi sonucu gerçekleştiği, yaygın bir iddiadır. 1 Şubat’ta başlayan eylemlere, organizasyonu yapanlarca 9 Mart’ta son verildi.

Ordunun talepleri masada: On sekiz maddelik listedeki önde gelen talepler şunlardı: Tarikatlarca işletilen okul, vakıf ve yurtların kapatılması, imam-hatip okullarının sayısının imam ihtiyacını karşılayacak düzeye indirilmesi, kamudaki irticai kadrolaşmaya son verilmesi, İran’dan kaynaklanan irticai faaliyetlere karşı önlem alınması ve zorunlu ilköğretimin 5 yıldan 8 yıla çıkartılması.

Genelkurmay'da 'Fazla mesai': Artık REFAHYOL hükümeti için geri sayım başlamıştı. “İrticai faaliyetlerin” izlenmesi için Genelkurmay’da “Batı Çalışma Grubu” adı verilen ve yasal bir karşılığı bulunmayan bir birim oluşturuldu. TSK, hükümete İsrail’le işbirliğini geliştirme kararı aldırtarak Erbakan’ın, yandaşları nezdindeki itibarını zayıflattı. Ordu; yargıç ve savcılar, medya, Dışişleri mensuplarına yönelik brifingler vermeye başladı. Bunların ilki 29 Nisan’da gazetecilere verildi ve ordunun yeni savunma konsepti açıklandı. Buna göre dış tehdit azalmış, içerde ise “irtica” (siyasal İslam) ve “bölücülük” (Kürt ayrılıkçılığı) iki asli tehdit hâline gelmişti.

Patronlar da tavır aldı: Mayıs’ta RP hakkında kapatma davası açıldı (RP yıl sonunda kapatılacak ve Milli Görüş yola 4. partisiyle, Fazilet’le devam edecekti. Fazilet Partisi de 2001’de kapatılacaktı). Aynı sıralarda Türkiye’nin önde gelen işveren kuruluşları ve işçi sendikaları -muhtemelen ordunun koordinasyonu altında- bir araya geldi ve hükümetin çekilmesi için kampanya başlattı. DYP’li 4 bakan bakanlıktan, bazı DYP’li ve RP’li milletvekilleri de partilerinden istifa etti.

On binlerce mağduru ve ekonomiye verdiği milyarlarca liralık zarar hiç unutulmadı ve unutulmayacak. Yaralar zor da olsa sarıldı, yargı o donemi soruşturmaya başladı.

28 Şubat süreci, 28 Şubat 1997'de yapılan Milli Güvenlik Kurulu toplantısı sonucu açıklanan kararlarla başlayan ve irticaya karşı olduğu iddia edilen, ordu ve bürokrasi merkezli süreç. Türkiye siyasi tarihine geçen kararlar ve kimilerince bir dönüm noktası olan bu kararların uygulanması sırasında Türkiye'de siyasi, idari, hukuki ve toplumsal alanlarda yaşanan değişimlere neden olan bir süreçtir.

Post-modern darbenin öncesinde ve sonrasında yaşananların kısa özeti:

REFAH PARTİSİ'NİN HAZMEDİLEMEYEN ZAFERİ

Her şey Refah Partisi'nin sandıktan birinci parti çıkmasıyla başladı. Türkiye, Aralık 1995'te yapılan seçimlerde bir ilki yaşamıştı. Milli Görüş'ün lideri Necmettin Erbakan sandıktan zaferle çıkmış, yüzde 21 oyla Meclis'teki 550 sandalyenin 158'ini kazanmıştı.

Uzunca sayılan bir sürecin ardından Refah Partisi ile DYP koalisyon kurmuş Necmettin Erbakan ise Başbakan olmuştu.

YAŞ YEMEĞİNDE PAŞANIN RAKI KRİZİ!

Huzursuzluğun ilk sinyali Ağustos 1996'daki YAŞ'ta belirmeye başladı. Erbakan'ın YAŞ üyelerine verdiği yemekte Oramiral Güven Erkaya'nın garsona 'bana rakı getirin evladım' demesi gazete manşetlerine taşınmıştı.

BİR ANDA ORTAYA ATILAN "ŞERİAT VE LAİKLİK" GÜNDEMİ

Bu gelişmelerin ardından demeçler birbiri peşine gelmeye başladı. Barolar Birliği Başkanı Eralp Özgen ile Yargıtay Başkanı Müfit Utku, adli yıl açılışındaki konuşmalarında şeriat ve laikliği gündeme taşıdılar.

2 hafta geçmemişti ki bu defa da TÜSİAD'ın açıklamaları gündeme oturdu. TÜSİAD, erken seçim talebini dile getirdi.

Gerekçeleri ise ekonominin kötüye gitmesiydi.

Erbakan'ın önce İran gezisi ardından Ekim 1996'daki Mısır, Libya ve Nijerya üçlüsüne yaptığı ziyaret eleştirilmeye başlandı.

Hatta Libya gezisi için mecliste Erbakan hakkında gensoru verildi ancak kabul görmedi.

MÜSLÜM GÜNDÜZ VE FADİME ŞAHİN OLAYI

23 Ekim 1996'da meydana çıkan Aczimendilerle işin boyutu başka yöne kaydırıldı. 2 ay sonra da Fadime Şahin olayı patlak verdi. Aczimendilerin lideri Müslüm Gündüz Fadime Şahin'le bir evde basıldı. Operasyon ise adeta canlı yayınlandı. Medyada bu olay günlerce tartışılırken dindar insanlar töhmet altında bırakıldı. Sonrasında ise sahte şeyh Ali Kalkancı televizyonlara çıktı. Tabii o da operasonlara dahil edildi.

3 Kasım'da meydana gelen Susurluk kazası ve Erbakan'ın bu olay için 'fasa fiso' demesi kendisini siyasi anlamda etkiledi. Bu olayın ardından İçişleri Bakanı Mehmet Ağar istifa etti, yerine Meral Akşener getirildi.

Tarih 7 Aralık'ı gösterirken Ankara DGM savcısı Nuh Mete Yüksel, Başbakan Erbakan, Çalışma Bakanı Necati Çelik ile bazı milletvekilleri hakkında suç duyurusuna bulundu.

REKTÖRLERDEN DEKLARASYON

10 Aralık'ta toplanan Rektörler komitesi yayınladığı deklarasyonda, hükümete susurluk ve basına baskı konusunda sert uyarılarda bulundu. Deklarasyonu YÖK Başkanı Kemal Gürüz okudu.

2 hafta sonra ise, oluşan kaygan siyasi zeminde DYP'li bazı vekiller istifa ederek Hüsamettin Cindoruk Liderliğinde Demokratik Türkiye Partisini Kurdu.

BAŞBAKANLIKTA İFTAR YEMEĞİ

11 Ocak 1997'de "Meşhur İftar" yemeği gerçekleşti. Dönemin Başbakanı Necmettin Erbakan, 11 Ocak 1997 Cumartesi günü, Başbakanlık Konutunda tarikat liderleri ve şeyhlere iftar yemeği verdi.

İRTİCA MANŞETLERİ

Medyada da art arda çıkan "Taksim'e cami", "Ayasofya ibadete açılacak", "500 tarikat 5 bin şeyh", "Defileler yasaklanıyor" gibi manşetler askerleri de harekete geçirdi.

Bu olaylar üzerine yüksek rütbeli subaylar Gölcük'te irtica toplantısı gerçekleştirdi. Gazetelerde bu toplantıyı orgeneral rütbesindeki 9 komutanın 72 saat boyunca üst üste toplantı yaptı şeklinde duyurdu. Yüksek rütbeli subayların Gölcük'te toplanarak irticanın iktidarda olduğunu tartıştıkları yazılıp çizildi.

Tarihi MGK'ya 1 ay kala artık manşetler iyice irtica haberleriyle süsleniyordu.

KUDÜS GECESİ

30 Ocak gecesi Sincan Belediyesi'nin düzenlediği ve İran Büyükelçisi Ali Rıza Bugheri'nin de katıldığı Kudüs Gecesi düzenlendi. Gecede sahneye konulan "Cihat" oyununun manşetlere taşınması adeta bardağı taşırdı.

Belediye başkanı Bekir Yıldız, İran büyükelçisinin misafir olduğu gecede sahneye konulan cihad oyunu basında tepki oluşturdu. Star muhabiri Işın Gürel saldırıya maruz kaldı. Bekir Yıldız tutuklandı, mahkûm edildi.

Ertesi gün önce Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, Siyasi Partiler Kanununa aykırı davrandığı için RP'yi uyardı. Ardından dönemin başsavcısı Vural Savaş Erbakan'ın ülkeyi iç savaşa sürüklediğini ileri sürdü.

DEMOKRASİYE BALANS AYARI

Demokrasiye balans ayarı tanklarla yapıldı. Bu çerçevede Ankara Sincan'da tanklarla geçiş yapıldı.

4 Şubat'ta Sincan'da askerler 20 tank ve 15 zırhlı araçla geçiş yaptı. Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Güven Erkaya 'irtica, PKK'dan daha tehlikeli' dedi.

SİYASİLERİN "KAOS" DEMEÇLERİ

Şubat ayının başlarında dönemin ANAP Genel Başkanı Mesut Yılmaz "Türkiye kaosa gidiyor. Güçbirliği yapmaya hazırız."açıklaması yaparken, Cindoruk "RP düzeni silahla değiştirecek" beyanını verdi.

5 Şubat'ta Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, Başbakan Erbakan'a birkaç mektup gönderdi.

Başbakan Erbakan karşılığında "Ordu da, Demirel de bizden çok memnun" dedi ancak 5 Şubat'ta Demirel'in gönderdiği uyarı mektubu herşeyi özetliyordu.

ANKARA'DAKİ KADIN YÜRÜYÜŞÜ

11 Şubat'ta Şeriata Karşı Kadın Yürüyüşü Ankara'da yapıldı.

Korku senaryolarıyla ilgili her gün ekranlarda haberler yapılıyor, gazetelere manşetler atılıyordu. Muhalefet, sendikalar, iş dünyası aynı korkulardan bahsediyordu. O korkunun adı "İrtica"ydı.

TARİHİ MGK TOPLANTISI

Ve Tarih 28 Subat 1997... En uzun Milli Güvenlik Kurulu toplantısının ardından Başbakan Necmetin Erbakan'a yapılan baskılar iyice arttı. O MGK'da "bin yıl sürecek" denilen süreç için önemli bir viraj dönülüyordu.

Gazeteler günlerdir birinci sayfalarında işaret ettiği tarihi MGK toplantısı yapıldı. Alınan karalar hükümete bidirildi, laiklik konusunda yasaların uygulanması istendi.

4 Mart'ta Başbakan Erbakan, MGK kararları yumuşatılmazsa imzalamayacağını söyledi ve imzalamadı.

13 Mart'ta 5 günlük direncin ardından Başbakan Necmettin Erbakan, MGK kararlarını imzalamak zorunda kaldı. Erbakan daha sonra bu kararları imzalamadığını sadece ön yazıyı imzaladığını söyledi.

MGK kararlarını uygulama komitesi kurularak ülke çapında irticacı avı başlatıldı.

VURAL SAVAŞ'TAN RP'YE KAPATMA DAVASI

21 Mayıs'ta Yargıtay Başsavcısı Vural Savaş, ''Ülkeyi iç savaşa sürüklediğini'' söyleyerek, RP'nin kapatılması için dava açtı.

FİŞLEMELER VE GÖREVDEN UZAKLAŞTIRMALAR

Olayları fişlemeler takip etti. Akademisyenler, subaylar ve yöneticiler görevlerinden uzaklaştırıldı.

ÜNİVERSİTEYE GİRİŞTE KATSAYI ENGELİ

Meslek liselerinin ortaokul kısımları kapandı. Bazı öğrencilerin üniversitelere girişi, katsayı uygulaması ile engellendi.

3 Haziran'da Susurluk Davası 7 ay aradan sonra DGM'de başladı.

GENELKURMAY'DAN FİRMALARA AMBARGO VE YARGI ORGANLARINA BRİFİNG

7 Haziran'da Genelkurmay, irticai faaliyetleri desteklediğini iddia ettiği firmalara ambargo koydu.

10 Haziran'da Anayasa Mahkemesi, Yargıtay ve Danıştay başkan ve üyeleri Genelkurmay Başkanlığı'na çağrılarak kendilerine irtica konusunda brifing verildi.

BAŞBAKAN ERBAKAN İSTİFA ETTİ

18 Haziran'da Necmettin Erbakan başbakanlıktan istifa etti. İstifasının nedeninin başbakanlığı Tansu Çiller'e devretmek olduğunu belirtti.

DEMİREL'İN GÖREVİ YILMAZ'A VERMESİ VE ANASOL-D HÜKÜMETİ

19 Haziran'da Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, hükümet kurma görevini o sırada arkasında TBMM çoğunluğu olan DYP lideri Tansu Çiller'e vermeyip, ANAP Genel Başkanı Mesut Yılmaz'a verdi.

30 Haziran'da Mesut Yılmaz, Bülent Ecevit ve Hüsamettin Cindoruk'la birlikte ANASOL-D Hükümeti'ni kurdu.

28 ŞUBAT SONRASI GELİŞMELER

Eski Genelkurmay Başkanlarından Orgeneral Hüseyin Kıvrıkoğlu "28 şubat bin yıl sürecek" demiş olsa da Türkiye'nin toplumsal ve siyasi ortamındaki büyük çaplı değişimler daha güçlü çıktı; yaklaşık 5 yıl sonra kararların hedefindeki siyasi oluşumun bünyesinden çıkan Recep Tayyip Erdoğan ve partisi hükümet oldu.

Yıllar sonra ortaya çıkan bilgi ve belgeler 28 Şubat sürecine yeni bir boyut kazandırdı. Ergenekon ve Balyoz soruşturmaları 28 Şubat'a kadar uzandı.

2012 yılında TBMM, darbeleri araştırma komisyonu kurmuş ve 28 Şubat başta olmak üzere askeri darbeleri araştırmaya başlamıştır. Bu sürecin yargılanması ise 28 Şubatta etkin rol oynayanların tutuklu yargılanması ile başlamıştır.

2 Ekim 2012 tarihinde Dönemin Başbakan Yardımcısı ve DYP Genel Başkanı Tansu Çiller 'mağdur' sıfatıyla ifade vermiştir.

Bugün dönemin kudretli paşalarının 28 Şubat soruşturması kapsamında sorgulanmalarına devam edilmektedir.

KAYNAK: HABER7

YORUMLAR 23

Aslı 7 yıl önce Şikayet Et

Allah ogünleri birdaha yaşatmasın devlete millete, zeval vermesin

Beğen Cevapla
Tülay 9 yıl önce Şikayet Et

InşAllah o günler hiç birzaman tekrar yaşanmaz.Allah onlara fırsat vermesin.

Beğen Cevapla Toplam 5 beğeni
hanifi çelik 11 yıl önce Şikayet Et

ÇOK ŞÜKÜR YARABBİM BU GÜNÜMÜZE. rabbim hocama rahmet etsin nur içinde yatırsın.bu manşetlere bakınca gözlerim doldu neler çekti hocam tabii bizlerde muhafazakar kesim olarak çok çektik.2.sınıf vatandaş muamelesi çok gördük namazımızdan orucunuzdan dolayı..selam aleyküm demekten korkar olduğumu hatırlıyorum..şükürler olsun bu günümüze inşallah dahada iyi olacağız olmakta zorundayız bura bizim ülkemiz..

Beğen Cevapla Toplam 12 beğeni
mehmet bulut 11 yıl önce Şikayet Et

artık maske düştü. foyanz meydana cıktı

Beğen Cevapla Toplam 4 beğeni
Gazi GÜLTEKİN 11 yıl önce Şikayet Et

Korkak Siyasiler- Azgın Askerler. 28 Şubatta herkesin notunu verdik. Pısırık insanların azgınları coşturduğu kara günlerdi o günler....

Beğen Cevapla Toplam 3 beğeni

Daha fazla yorum görüntüle

DİĞER HABERLER

Bu araçları alanlar yarı yolda kalıyor! Sanayiden çıkmayan otomobiller

Süper Lig devi resmen para bastı! 1 Milyar TL sponsorluk geliri... Piyango da yolda