Taraf'ın dünkü sürmanşetinden öğrendik ki, bir ihbarı değerlendiren savcılık, Taraf ve sorumluları hakkında soruşturma başlatmış.

17 Aralık'tan bu yana yaşadığımız, siyasi boyutu ve hedefi apaçık yargı hamleleri, Gezi olayları sırasında deştiğim, didiklediğim bir mahkeme kararına yeniden dönmem gerektiğini düşündürttü bana...

Ergenekon ve Balyoz davalarında savunmaların mutlak bir “inkâr” temelinde yürütüldüğünü biliyoruz;

21 CHP milletvekilinin ve 200'e yakın sanatçı, gazeteci, akademisyen, yazar ve başka mesleklerden ünlünün imzasını taşıyan "Laik devlet ve özgür toplum için" başlıklı bildiriyle ilgili olarak iki bölüm olarak tasarladığım ilk yazıdan sonra rüşvet operasyonu patlayınca, ikinci yazıya ancak şimdi sıra gelebildi...

Bir iddia öne sürdüm, ömrü bir günü bile bulmadı... Ya da ilk bakışta ve şimdilik öyle görünüyor...

Taraf gazetesi, 28 Kasım'da yayımladığı 25 Ağustos 2004 tarihli Milli Güvenlik Kurulu (MGK) belgesinin ardından, uzun bir süre boyunca da bu belgenin nasıl "okunması" gerektiğine dair ek belgeler yayımladı...

Bu hikâye bana çuvala sığmayan mızrakların anlatıldığı meselleri anımsatıyor ama, hiç kuşkusuz Yakar’a inananlar da olacaktır; Pınar Doğan ve Dani Rodrik gibi..

Bence Aleviler, devletten de korkuyorlar toplumdan da (hâkim Sünni kesiminden) korkuyorlar, fakat muhtemelen daha “kuralsız” buldukları toplumdan daha çok korkuyorlar.

Bir gazeteci olarak savcıların benim gözümdeki pozisyonlarının birkaç gün öncesine nazaran daha farklı olduğunu söyleyebilirim.

Bana öyle geliyor ki, Öcalan’a böyle bir imkânın sağlanması durumunda onun PKK’ya söz geçirememesinden çok söz geçirebilmesinden korkuluyor.

Her zaman söylüyorum, Kürt meselesi özünde bir “psikoloji” meselesidir ve çözümü de Kürtler’in gönlünü almaktan geçiyor.

Yazının başlığı sizi yanıltmasın: Bu, Ergenekon sanıklarının Cumhuriyet Halk Partisi’nden (CHP) adaylıkları meselesinin “teşkilat” yanıyla ilgili, daha önce söz vermiş olduğum yazı...

Dikkat edin, Mehmet Haberal ve Sinan Aygün’ün bir darbe davasından yargılanıyor olmasına itiraz edilmiyor bu kesimde... İtiraz, onların “sağcılıklarına...”

Gündelik hayatını seküler değerler doğrultusunda tanzim eden geniş orta sınıflan saran hakiki duygunun "korku" değil "nefret" olduğunu anlamak için öyle uzun uzun araştırmalar, anketler yapmaya hiç gerek yok

Birkaç gün sonra 28 Şubat post-modern darbesinin yıldönümünü idrak edeceğiz; gerek Ahmet Altan’ın sorusuna gerekse de kendi soruma biraz da bu nedenle takıldım.

WikiLeaks olgusunun gazetecilik faaliyetinde neden çığır açıcı bir rol oynadığını anlayabilmek için, “sızdırma” meselesi üzerinde biraz daha durmalıyız...

Benim gördüğüm kadarıyla "merkez" medya, bölgedeki islamcı hareketin, çok yanlı kışkırtmaların etkisiyle eline yeniden silah alabilme ihtimalinden hiçbir rahatsızlık duymuyor. Hatta zaman zaman bunu içten içe istiyor olabileceğini dahi düşünüyorum.