Kardeş kıskançlığı kişilik bozukluğuna yol açıyor
Doğal bir duygu olan kıskançlık çocuklarda biraz daha yoğun olup kişilik bozukluğuna yol açabiliyor.
Çocuğun iç dünyasında fırtınalara neden olabilecek kardeş kıskançlığının şiddeti ve dışa vurumu ise her çocukta farklı boyutta görülebilir.
Reem Nöropsikiyatri Merkezi'nden Nörolog Dr. Mehmet Yavuz kardeş kıskançlığının çocuklarda kişilik bozukluğuna neden olmaması için ebeveynlerin nasıl bir tutum sergilemeleri gerektiğini anlatıyor.
Çocuklar anne babalarını herkes den kıskanırlar ve kimseyle paylaşmak istemezler. Çocuklardaki kardeş kıskançlığı annenin hamileliği ile başlar. Gebeliğin son aylarında hamileliğin vermiş olduğu yorgunlukla anne çocukla eskisi kadar ilgilenemez. Çocuk annesinin sevgisini sınamak için olmadık isteklerde bulunur, şımarır, ağlar. Aileye yeni bir kardeş katıldığında ise çocuk artık sevilmediği hissine kapılır. Anne babasını kardeşiyle paylaşmak zorunda olduğu gerçeği iç dünyasında farklı duygular yaşamasına neden olur. İlgi ve sevginin bölünmüş olması onu derinden sarsar ve bu durum davranışlarına yansır. Çocuk kendi yerini alacağını düşündüğü bebeği taklit ederek ailenin dikkatini çekmeye çalışır. Kaybettiğini düşündüğü ilgiyi geri kazanmak için en ufak bir şeyde hırçınlık ve huysuzluk yapmaya başlar.
Kardeş kıskançlığının çocuğu hem fiziksel hem de ruhsal durumunu etkiliyor.
Kardeş kıskançlığı karışık duyguların bileşiminden oluşur. Çocuk bir yandan kendine acıma, üzüntü, küçük düşme korkusu, can sıkıntısı ve intikam alma duygularını yaşarken diğer yandan da içinde kardeşini sevme ve koruma duygusu vardır.
ANNE BABA NASIL BİR TUTUM SERGİLEMELİ
Çocukların arasındaki yaş farkı, cinsiyet, kişilik özellikleri ve anne babanın olaylar karşısındaki tutum ve davranışları kıskançlığın boyutlarına etken olan nedenlerdir.
- Öncelikle bilinmesi gereken çocuğu kardeşinin kıskandığı için asla suçlamak gerekiyor.
- Yeni doğacak bebeği büyük bir mutlulukla kabul etmesini beklemek doğru olmaz.
- Bebek dünyaya gelmeden kardeşin ne demek olduğunu onu anlayabileceği bir dille anlatın.
- Çocuğun gözü önünde bütün ilginin bebekte olması, okşayıp sevilmesi doğru değildir. Anne bebekle ilgilenirken babanın da çocukla ilgilenmesi uygun olacaktır.
- Çocuğa "sen artık abla/abi" oldun gibi ifadeler kullanmayın. Onunda bir çocuk olduğunu unutmamak gerekir.
- Kaç yaşında olurlarsa olsunlar çocuklar bir bireydir. Bebeğe onun giysileri ya da oyuncaklarını vermeyi düşünüyorsanız mutlaka ona sorun, izin alın.
- Kardeşler arasında tartışmaların olması doğaldır. Çocuklar arasında bir problem çıktığında ebeveynlerin olaya müdahale olmadan kendi problemlerini kendilerinin çözmesine fırsat vermelidir.Eğer sorun çözülmezse müdahale etmeliler.
