Hazreti Peygamberimiz (S.A.V.) bir gece sabaha kadar uyuyamadı.

Eşi, sebebini sorduğunda;

“Dün gece yerde bir hurma gördüm, aldım yedim. Sonra aklıma geldi ki ya o hurma beytülmale aitse….” cevabını verdi.

Adaletin timsali olan ve kendi işi için ayrı devletin işi için ayrı mum yakan halife Hz. Ömer de beytülmale karşı hassastı.

Onun devrinde, Arabistan'ın uçsuz-bucaksız çölleri uzun süren kuraklıktan yanmış, yakılmıştı.

Susuzluğa ve açlığa çok dayanıklı olan develer bile iskelet haline gelmiş, zayıflıktan yük götüremez, çelimsizlikten pazarlarda para etmez olmuşlardı.

Fakat bu deve sürülerinin içinde bazı develer vardı ki her biri yağ tulumu gibiydi.

Pazarda müşterilerin satın almak için yarıştıkları bu develer, koca halife Ömer’in oğlu Abdullah'ındı...

Ne tesadüftür ki o sırada teftiş için pazara çıkan halife, herkesin devesi zayıflıktan yıkılırken, oğlunun besili develerini gördü ve şu ibretlik nasihati yaptı:

“Bak oğlum, senin develerinin bu kadar semizleşmesinin sebebi, benim halife oluşumdandır. Halk, halifenin oğlunun develeridir dedi, kendi develerine yedirmedi, senin develerine yedirdi. Kendilerinkine içirmedi, seninkine içirdi. Şimdi yapılacak iş şudur: Develerini sat, anaparanı ayır, kârını da hemen bana getir. Getir ki hazineye yatırıp, beytülmale iade edelim. Çünkü halife unvanı devletindir. Devlet de halkındır. Devletin unvanı ile kazanılan para da devlete aittir.”

*

Malum zihniyetin “Kızıl Sultan” yakıştırması yaptığı Sultan II. Abdülhamid de devletin hazinesine karşı oldukça hassastı.

Atalarının tarihini çok iyi okuyan ve kendisine dersler çıkaran Cennetmekân Sultan’ın ilk icraatlarından birisi de saray ve devlet dairelerindeki masrafları kontrol altına alarak, israfı bitirmek oldu.

Hakkında “pinti” iftirası atılsa da o bu tutumluluğu sayesinde ömrü boyunca hazineden, yani beytülmalden hiç bir şey almadı.

Yoksulluk ve hastalık içinde hayata veda eden, borcuna karşılık Yahudi bankerler tarafından tabutuna haciz konulan son padişah Sultan Vahdettin Han da farklı değildi.

1980 öncesi, “Meclis Hesaplarını İnceleme Komisyonu” üyeleri, saraylarda denetim yapıyordu.

Heyette AP'li, CHP'li, MSP'li üyeler vardı.

Komisyon üyeleri rastgele bir “numara” söyleyip, görevlilerden o numaraya ait eşyanın kendilerine gösterilmesini istiyorlardı.

Görevli de kayıtlardaki numaraya bakıp, istenen “eşya”yı önlerine getiriyordu.

Bunlardan bir tanesi altın kaplama “Kur'an mahfazası” idi.

İçinden, Sultan Vahdettin Han'ın, Roma'dayken yazdığı bir mektubu çıktı.

Mektup okunduğunda CHP’liler dâhil herkesin gözleri doldu.

Zira bu mektubun ibretlik bir hikâyesi vardı.

Şöyle ki;

“Sultan Vahdettin Han, tehdit ve şantajla bir İngiliz gemisine bindirilip ülkeden gönderilirken, son anda yolculuk sırasında okumak için bir Kur'an-ı Kerim istiyor. Hemen gidip saraydan altın mahfazalı bir Kur'an getiriyorlar. Vahdettin de yolculuk bitip İtalya'ya varınca hemen Kur'an-ı Kerim'in mahfazasını çıkarıp, bir mektupla bizim sefarete gönderiyor.

‘Bu altın kap, beytülmale aittir. Ümmete ait olan bir malın yerine iadesi ricasıyla’ diyerek, büyükelçiliğimize iade ediyor.”

*

“Beytülmal”e karşı hassasiyet, sadece peygamberlere, halifelere ve sultanlara has bir özellik değil elbet…

CHP’li yöneticiler de ezelden beri “beytülmale el uzatılmaması gerektiği” vurgusu yapmakta sakınca görmüyor.

Örneğin, hakkında tuğla kalınlığında “İsmet Paşa'nın Beytülmali” başlıklı bir kitap yazılan ve

Atatürk'ün yanından ayrılmayan Falih Rıfkı Atay’ın, “İnönü politikada ahlaktan söz edemez” diye eleştirdiği CHP’nin “Milli Şefi” İsmet İnönü bile 22 Şubat 1962 ayaklanmasından sonra, “Başbakan” sıfatıyla:

“Biz kimseye Beytülmale el uzattırmayız. Kendimize ve ordumuza da öyle. Atatürk ve ben askerimizi sarı altından uzak tutmuşuzdur” demişti.

CHP geleneğinden övgüyle bahseden Deniz Baykal ise,

“Bizim geleneğimizde beytülmali siyasi kazanç için kullanmak yok” şeklinde, ispata muhtaç bir cümle kurmuştu.

14 Mayıs 2023 cumhurbaşkanlığı seçiminden sadece bir gün önce;

“Buradan ilan ediyorum, devletin ve milletin 5 kuruşunda gözü olanın, beytülmale el uzatanın gözünü çıkaracağım, burunlarından fitil fitil getireceğim” tehditleri savuran Kemal Kılıçdaroğlu’nu saymıyorum bile…

Peki, hepsi bu kadar mı?

Değil elbette…

Şu sıralar, içinde tüyü bitmemiş yetimin hakkı olan İBB’nin 560 milyar lirasını, kurduğu İmamoğlu Suç Örgütü(İSÖ) ile aşırmaktan tutuklanan Ekrem İmamoğlu da…

21 Haziran 2019’da, Eyüpsultan'da düzenlediği mitingde “beytülmal” ile ilgili iddiaları sözler sarf etmişti.

Ebu Eyyüb El Ensari’nin manevi huzurunda, “Biz, bu şehre, ülkeye, millete kötülüğü gelecek kim varsa, hangi unsur varsa bu topraklardan uzak olsun diye dua edelim” sözleriyle konuşmasına başlayan İmamoğlu;

“'Beytülmal'. Yani, 'kamu yöneticisinin idare ettiği bütçe' demek. Hazine demek. İnancımızın çok önemli bir tarifi var. 2 şeyin affı yok. Bir tanesi beytülmal. Beytülmali istismar etmenin affı yok. Diğeri de kul hakkı” demişti.

Dün ise…

Ekrem İmamoğlu’nun resmi konutu olarak gözüken ve içerisinde vinçlerle taşınan dev kasaların olduğu öne sürülen İBB'ye bağlı Florya Başkanlık konutundan balya balya rüşvet paraları fışkırtı.
Meğer kendisini “İyi bir Müslüman olma arzusunda bir insan” olarak tarif eden Ekrem İmamoğlu ve arkadaşları, İBB’nin hazinesine el uzatmak şöyle dursun…

Beytülmal'i resmen beytlerine (evlerine) taşımışlar!..