Yalnızlığın içinde hikayeler yazan 'Zarif' şair

Bu toprakların kokusu ile yaşamış, şiirleri ile gelecek nesillere ışık ve ilham vermişti. Yedi Güzel Adam'dan biri idi, Cahit Zarifoğlu. Kısacık ömrüne yazdığı şiirler, hikâyelerle veda etti. 1 Temmuz 1940 yılında dünyaya gelen, Abdurrahman Cahit Zarifoğlu'nun çocukluğu Siverek ve Ankara'da geçti.

Uçmak, uçup gitmek ister Cahit yaşadığı yerlerden

Üniversiteyi İstanbul Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı'nda okudu ama çok uzun sürede okulu bitirebildi. O bir şairdi, ince ruhlu, içine kapanık, yalnızlığın içinde hikâyeler yazan biriydi. Babasının, annesinin üzerine bir başka kadınla evlenmesi babasına küsmesine neden olur. İçindeki acıları artırır. Uçmak, uçup gitmek ister Cahit yaşadığı yerlerden. Elinde tahta bavulu ile Eskişehir'de Türk Kuşu Derneği'ne kaydolur.

Elbiselerini kendi yıkar, yemeğini kendi yapar

Pilot olmaya niyetlenir. Dersler alır. Planör olur, fakat pilotluk için muayenede gözlerinde ve kulaklarında sorun çıkınca tahta bavulla geldiği Eskişehir'den hayalini gerçekleştiremeyen kırık kalpli biri olarak geri döner. Hayata tutunup yaşamak ister. Elbiselerini kendi yıkar, yemeğini kendi yapar.

Kopan düğmelerini kendi diker. Evinde yalnız başına kalır ve klasik Batı müziği dinler. Liseyi 7, üniversiteyi tam 10 yılda bitiren Cahit Zarifoğlu, bir ara Avrupa'yı otostop ile gezmek için yola çıkar. Gezisine Volkswagen araba ile devam eder.

Dünyayı önemsemeyen, hayallerinin peşinden koşan, sessiz sakin hatta içine kapanık biridir. Hatta Cemal Süreya Fransa'da yaşarken adresini bulur ve ona mektup yazar. Cemal Süreya'ya ‘İstanbul'a gelince bir evde yaşayalım' der.

Pilotluk sevgisinin yanında, müzik ve güreşe de çok ilgilidir. O ince ruhlu zarif bir sanatçıdır. Kara kalem ile resimler çizer. Arkadaşlarının desteği ile ilk şiir kitabı olan İşaret Çocukları'nı çıkarır. Fakat dağıtımını yapamayınca kitaplar arkadaşının dükkanında kalır ve bir süre sonra ısınmak için yakarlar onları.