MEKKE

Şehirlerin anası Mekke..!

Adem'in de, İbrahim'in de (salat ve selam olsun) iltica ettiği şehir Mekke.

Efendimiz'in (aleyhisselam), doğduğu, büyüdüğü, dönüp fethettiği kutlu şehir; Mekke.

Sevr'den Mekke'ye bakarken, "Şayet beni zorla çıkarmasalardı Vallahi seni bırakıp gitmezdim" dediği...

Sonra, dönüp fethettiği şehir Mekke!

Dünyanın kalbini bağrında tutan Mekke!

Yeryüzünde mü'minlerin sılası Harem-i Şerif'e ev sahipliği yapan Mekke.

Mekke'deyiz. Şehirlerin anasındayız.

İslam'ın kalbinde..

Peygamberlerin izinde...

Allah'ın çağrısına uyarak... Ona misafir olarak... Yeryüzündeki sılamızdayız.

Hac gününü beklemekteyiz.

***

Nasipse siz bu yazıyı okuduğunuz saatlerde Kabe'de olacağız.

Hazreti İbrahim'e, Beytullah'ı inşa etmesini emreden... Sonra da "Çık ve insanları çağır" diyen Allah'ın (cc) çağrısına uyarak buradayız.

"Lebbeyk, Allahümme lebbeykk... (Buyur Allahım buyur, emrine amadeyim)" diyerek burdayız.

***

Rivayet odur ki Hazreti İbrahim, "Çık ve insanları hacca çağır" diye buyurduğunda Rabbimiz'e, "Buralarda kimseler yok. Beni kim duyar" demişti.

Ama Allah (cc) İbrahim aleyhisselamdan çağrısını yapmasını yeniden emretmiş. Ve o çağrıya uyan mü'minler asırlardır Mekke'ye, Kabe'ye akın ediyor. Bulduğu bir yoldan, bulduğu bir imkanla.

Kur'an bize şöyle anlatıyor o ziyareti, "Onlar derin vadilerden yorgun bineklerle gelirler."

Yine rivayet odur ki, "Çağrıya uyup, hac için yollara düşenler", ruhların yaratıldığı o anda, o gün "Ben sizin Rabbiniz değil miyim" diyen Allah'a (cc), "Evet sen bizim Rabbimizsin" diyen mü'minlerdir.

İşte biz de İbrahim aleyhisselamın çağrısı ile Allah'ın misafiri olarak, "Sen bizim Rabbimizsin" diyen kullardan olmak için Mekke'deyiz.

Hac günlerini beklemekteyiz. Kabe'de, kalbimizin etrafında dönmekteyiz.

***

Memlekette dünya işleriyle hem halken bir süreliğine onları geride bırakıp bir “iç yolculuk” için iç içe geçmiş bir kutlu yolculuk için çıktık yola.

Sizler bu satırları okurken biz Harem-i Şerif'te secdeye varıp, ellerimizi semaya kaldırıp dua edeceğiz. Hacerül Esfed'i selamlayıp, Kabe'nin etrafında kalbimizin etrafında pervaneler gibi dönerek tavaf edeceğiz. Memleketten getirdiğimiz selamları sahibine iletip, dua isteyenlerin duasına amin diyeceğiz. Zem zem içip şifa dileyeceğiz. Say yapıp Hazreti Hacer annemizi, İsmail aleyhisselamı anacağız.

İÇ YOLCULUK: HAC

“Bab Aziz” isimli bir İran film var. Bir iç yolculuğun hikayesidir film. Bir yaşlı dede ile torununun "uzun yolculuğunu" anlatır. Filmin bize öğrettiklerini bu hac yolculuğunda de kendimize rehber edinmeye çalışacağız.

Haccın zahiri yönü kadar batıni bir yönünün de farkındayız.

İbni Arabi, sembollerle dolu hac ibadetini anlatırken, Kabe'yi tavafı, Hacerül Esfed'i selamlamayı, zemzem içmeyi insanın yaratıcı ile olan ünisiyetinin aşamaları olarak anlatır.

Hac, baştan sona sembollerle dolu bir ibadet, çünkü.

Kabe başlı başına bir sembol, tavaf başlı başına, sa’y başlı başına, kurban başlı başına, şeytan taşlamak başlı başına...

İhram… Kefen yani..! Hele Arafat. Arafat’ta vakfe..!

Mahşer..!

Hac ibadeti başlı başına sembollerle dolu.

Yolculuğumuzun başında Ali Şeriati'nin hacca yüklediği manayı, Yunus'un önce kulluğu hatırlatan uyarısını, İmam Gazali'nin, hac yolculuğu esnasında ahiret yolculuğunu hatırlatan, hatırlatmaları da yapmak isteriz

SEMBOLLERLE DOLU BİR İBADET: HAC

Ali Şeriati şöyle diyor, "Ey İbrahim rolüne soyunmuş, İbrahim’in makamına geçmiş, İbrahim’in ayak izlerine basmış, İbrahim’in İlahıyla biatlaşmış insan! İbrahim gibi yaşa, kendi çağında, iman Kabe’sinin mimarı ol. Kavmini, uyuşuk hayat bataklığından, sakin, ölü bir yaşamdan, zulüm zilletinden, cehalet karanlığından kurtarıp, kavmine hareket ve yön ver."

Şeriati'nin, aksiyona davet ettiği hac yolcusuna sufi gelenek başka bir çağrı yapar,

“Hacca giden kişi ihrâma girme yerinde elbiselerini çıkarırken kalbindeki kin ve hased gibi kötü huyları da çıkarıp atmalıdır" der mesela.

Yine, "Hacerü’l-Esved’i selamlayıp öptükten sonra Allah’a kulluk sözü verdiğini düşünmeli" diye ekler.

"Arafât, kıyametten sonraki dilişin sembolüdür. Ve Arafat'ta Allah (cc) ile hem ham olur, tanış olur. Kurban kestiğinde teslim olur, traş olup ihramdan çıktığında kibirden kurtulur" diye yorumlar mesela.

İmam Gazali’ye göreyse hac yolcusu, ahiret yolcusudur. Ahirete gidiyormuş casına çıkar yolculuğa, takva sahibi olmak için hac yapar.

Bir çok sufi, bir çok İslam filozofu ve düşünürü haccı hep insanın tekamül yolculuğu olarak anlattır.

Ama Yunus Emre bu konuda da söylenecek en uç en ileri sözü söyler:

“Ak sakallu pîr hoca

Bilemez hâli nice

Emek yimesün hacca

Bir gönül yıkar ise.

Yûnus Emre der hoca,

Gerekse var bin hacca.

Hepisinden eyice,

Bir gönüle girmektir!”

Niyazi Mısri’ye göreyse hac farzdır, namaz farzdır, oruç farzdır ama:

“Savm u salât u hac ile,

Sanma biter zâhid işin,

İnsan-ı kâmil olmaya,

Lâzım olan irfân imiş”

Çünkü Mısri’ye göre aslolan namaz, oruç, zekât ve hac ibadetleri ile insanın iç yolculuğunu tamamlaması ve insanı kamilliğe ulaşmasıdır.

***

Biz şimdi şehirlerin anası Mekke'de... Harem-i Şerif'te Kabe'de, hac günlerini beklerken... Tavafta, sayda... İnsanı kamillerin yolunun yolcucu olmak için yürümekteyiz.

Vesselam.

Hasan Öztürk / Haber7