Deleuze, sinema ve felsefe
Yirminci yüzyılın en yenilikçi düşünürlerinden biri olan Fransız filozof Gilles Deleuze'ün gözünden sinema ve felsefe ilişkisini ele alan 2 kitap Küre Yayınları'ndan çıktı.
Gilles Deleuze’ün 4 Kasım 1995’teki vefatının hemen ardından Serge Toubiana onu şu sözlerle andı: “Son otuz yıla damgasını vurmuş Fransız düşünürleri arasında yalnızca Deleuze sinemayı hakiki anlamda sevmişti.”
Felsefenin hayati unsurlarıyla birlikte sanatların da “felsefeden sanata, sanattan felsefeye geçen ayrılmaz güçler” olduğunu savunan Deleuze’e göre, filozoflar kavramları, yönetmenler ise imajları icat eder. Fakat yönetmenler sinema hakkında konuşmaya başladığında artık “başka bir şeye dönüşür”.
O vakitte yönetmenler temel sinematik kavramların çekirdeğini ilan eder ve filozoflar onları geliştirmek, kavramlar koleksiyonundan tutarlı bir sinema teorisi inşa etmek için bu kavramlar üzerinde çalışmaya başlar.
Deleuze’ün kitapları yoğun akıl yürütmenin, hem sinema hem de felsefe alanında geniş kapsamlı sentetik yorumların çalılıklarında Deleuze’ü izlemek durumundaki okuyuculardan önemli taleplerde bulunur. Ronald Bogue, bu kitabında Deleuze’ün kullandığı kaynakları ve örnekleri ortaya koyarak onun en yoğun ve görünürde kapalı pasajlarını açıklığa kavuşturmak suretiyle Cinema 1 ve Cinema 2 okumalarını sürdürüyor.
DELEUZE’ÜN FİLM FELSEFESİNİN İZLERİ
Fransız filozof Gilles Deleuze yirminci yüzyılın en yenilikçi düşünürlerinden biridir. Cinema 1: The Movement-Image (1983) ve Cinema 2: The Time-Image (1985) adlı iki ciltlik eseri, yayınlandığı tarihten itibaren film ve felsefe alanındaki çalışmaları derinden etkilemiştir. Film, medya ve kültür konularına odaklanan araştırmacılar, Deleuze’ün düşüncesinin en etkin nasıl kullanılabileceği üzerine kafa yormayı sürdürmektedir.
D. N. Rodowick editörlüğündeki bu kitap, Deleuze’ün sinema yazıları hakkında kaleme alınan eleştirel makalelerden oluşuyor. Yazarlar, Deleuze’ün film teorilerinin süregelen önemini ve bunların çağdaş görsel kültür incelemelerini hangi şekillerde etkilediğini sistematik bir biçimde ortaya koyuyor ve bu alan araştırmaları için yeni yönergeler sunuyor. Deleuze’ün film teorisinin önemi ve kullanışlılığına dair bir başucu kaynağı.
Katkıda bulunanlar:
Raymond Bellour, Ronald Bogue, Giuliana Bruno, Ian Buchanan, James Chandler, Tom Conley, Amy Herzog, András Bálint Kovács, Patricia MacCormack, Timothy Murray, Dorothea Olkowski, John Rajchman, D. N. Rodowick, Marie-Claire Ropars-Wuilleumier, Garrett Stewart, Damian Sutton, Melinda Szaloky.
