İstanbul özlemini ebruya yansıttı

Manzaranın ebruya taşınmasının hikayesini AA muhabirine anlatan Sönmez, ebru sanatıyla Edirne'de geçen lise yıllarında tanıştığını söyledi.

Sönmez, sanata yatkınlığına rağmen yüksek öğrenimini sanat alanında yapmadığını, İstanbul Üniversitesi'nde İşletme okuduğunu kaydederek, üniversite yıllarında vaktinin büyük bölümünü geçirdiği sahaflarda ebrunun tarihi ve tekniğiyle ilgili kitaplar okuduğunu belirtti.

Avrupa'ya ebruyu doğru anlatmak için yola çıktı

Üniversite eğitiminin ardından yüksek lisans için Almanya'yı tercih eden Sönmez, Almanya'daki ilk günlerinde gezmeye gittiği İtalya'da ebru satan bir dükkana girmesiyle hayatının değiştiğini dile getirdi.

Sönmez, "Dükkanda ebrunun tarihçesini, tekniğini anlatan bir yazı gördüm. Yazıda ebrunun bir Fransız sanatı olduğu yazıyordu, tekniği ile ilgili de yanlış bilgiler vardı. Doğru bildiğim konunun yanlış anlatıldığını görünce ebruya yöneldim. 'Ben size doğruyu gösteririm' dedim ve Almanya'ya döndüğümde ebru atölyesi kurdum" diye konuştu.

Sönmez, Almanya'daki ilk sergisinde eserlerinin önemli bir kısmının satıldığını kaydederek, ebrularına gösterilen ilginin doğru bir iş yaptığına olan inancını kuvvetlendirdiğini söyledi.

Ebrularına iç dünyasını yansıttığını anlatan Sönmez, şunları ifade etti:

"1982'de bilinen ebruya yeni bir boyut sundum. Klasik ebru desenlerinin dışında, İstanbul özlemiyle ebruda İstanbul manzaralarını yapmaya başladım. Özlediğim İstanbul'a ait manzaraları ebruya yansıttım. Bu ebruda daha önce yapılmamıştı. İstanbul'da adalara dalışa giderdim, bir baktım ebruda balık figürü yapmaya başlamışım. Sıcak bir memleket özlemiyle kervanlar yaptım, ebru üzerinde develer yürümeye başladı. Bu çalışmalar çok ilgi gördü. Yüzlerce uluslararası iyi sergilerde eserlerim sergilendi."

"Zincirleri kırmak zor oluyor"

Sönmez, manzaralı ebrularını Türkiye'de ilk kez 1984 yılında İstanbul'da görücüye çıkardığını belirterek, sergiyi ziyaret edenlerin beğenmesine rağmen ebru sanatçılarından "ebru geleneğine aykırı" şeklinde eleştiriler aldığını aktardı.

"Eski ustaların manzaralı ebruları kabullenmekte zorlandığını" kaydeden Sönmez, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Bilinenin dışında bir şey yapınca zincirleri kırmak zor oluyor. Aslında her dönemde ebruya bir şeyler katılmıştır. Katılmasaydı bugün hala 16. yüzyılın ebrusunu yapıyor olurduk. 'Ebruda çiçek olmaz' denilen dönem vardı, bugün çiçekli ebru için 'geleneksel ebru' deniliyor."

Sönmez, ebruda çiçek figürünün rengini değiştiren birinin ebruya kendi ismini verebildiğine işaret ederek, "Ben kalkıp bunlara 'Nedim ebrusu' diyebilirdim, demedim, öyle bir isim verme derdim yok. Ben manzarayı katan kişi olarak kalacağım. Önemli olan insanların beğenisi" dedi.