Özkök'ün 'İnşallah'tan 'Maşallah'a dönüşü

27 Ekim'de yani seçimden 4 gün önce temennisini yazan ve 'Sabır edin inşallah 2 Kasım sabahı bir dönem kapanacak' diye yazan Özkök, seçimden hemen 2 gün sonra da 'Kıvırtıyor muyum, yoksa fabrika ayarlarına mı dönüyorum' dediği yazısında bundan sonra iktidar iyi bir şey yaptığında bütün kalbiyle destekleyeceğini açıkladı.

Özetle Özkök, 1 Kasım seçimi öncesi 'İnşallah bunlardan kurtulacağız' derken seçim sonra 'Bundan sonra iktidarın yapacağı hizmetlere 'Maşallah' diyeceğini belirtti.

İşte iki farklı Ertuğrul Özkök;

(27 Ekim 2015) Sabır... Bir dönem kapanıyor 

İNŞALLAH...
2 Kasım sabahı tarihimizin bir dönemi kapanacak.
İleride bunu nasıl bir dönem olarak hatırlayacağız diye sorarsanız, kafamız biraz
karışık olacak.
- Kimimiz öfkeyle, kimimiz hüzünle, kimimiz ıstırapla, kimimiz daha az öfkeyle,
kimimiz de hiçbir şey olmamış gibi hatırlayacağız.
- Çok iyi şeylerin de yapıldığı, ama bu ülkeye en büyük zararların da verildiği bir
dönem olacak bu...
* * *
Bu dönemin hasarını kapatmak kolay olmayacak..
Enkaza çevrilen adaleti, kutuplaşan duyguları, yıkılan yuvaları, paramparça olan
devleti, komşularla harabeye, düşmanlığa dönüşen ilişkileri tamir etmek yıllar
alacak...
* * *
Sadece laikler, modernler değil, vicdanlı Müslümanlar da hüsrana uğrayan
vicdanlarını, Müslümanlık adına söylenen yalanları, inanç üzerine inşa edilen haksız
kazançları...
Ahlaki tahribatı kolay onaramayacak...

(3 Kasım 2015) Kıvırtıyor muyum, yoksa fabrika ayarlarına mı dönüyorum

HAYATIM boyunca hep şuna inandım:
Demokratik bir ülkede iktidar yanlısı olmak ne kadar şerefli ve meşru bir şeyse,
iktidarı eleştirmek de o kadar şerefli ve meşru bir iştir.
* * *
Son yıllarda, gördüğüm yanlışlıklar ve haksızlıklar nedeniyle, AKP’ye eleştirel bir
mesafede durdum.
Bu görüşüm hâlâ da değişmedi. Ama eskiden sahip olduğum, ne yazık ki sonradan
kaybettiğim bir özelliğimi de tekrar kazanacağım.
İktidar iyi bir şey yaptığı zaman, bütün kalbimle destekleyeceğim.
Mesela, Kıbrıs’a su götüren hatlar açıldığında, bir vatandaş olarak o gururu ve sevinci
benim de hissetmem ve yaşamam gerekirdi.
Ne yazık ki elim yazmaya gitmedi...
Artık gidecek...
* * *