Ak Parti beklenen kongresini yaptı. “Değişim” sürecini tamamladı.

31 Mart 2024 yerel seçimlerinden sonra Ak Parti’nin istişare sürecini kısa tutması ve değişimin bir an önce gerçekleşmesi gerektiğini söyleyenlerden biri de bizdik.

Hatta 24 Haziran 2024’te Kızılcahamam’daki Ak Parti kampı sonrası, “değişim” sürecinin zamana yayılmasına ilişkin, “Değişim değişmesi gerekenlerle mi yapılacak” şeklinde yorumlar da yaptık.

Ne ki, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın siyasetini de ıskalamış değildik!

***

Neyi kast ettiğimizi şu cümle ile izah edelim; “Erdoğan siyaseti, radikal değil tekamül üzerinedir!”

Öyle de oldu. Cumhurbaşkanı Erdoğan, 31 Mart yerel seçimleri sonrası partisine yönelik tüm tazyikleri önce göğüsledi, sonra yumuşattı, sonra da da sakinleştirdi.

Nihayet, zaman içerisinde partisinde çok fazla değişim yaptı.

KADEME KADEME, AŞAMA AŞAMA DEĞİŞİM YAŞANDI

24 Haziran 2024’te Kızılcahamam Kampı ile verilen starttan sonra il, ilçe, büyükşehir kongreleri derken nihayetinde Ak Parti 8’nci Olağan Kongresi’ni Ankara’da tamamladı. İl, ilçe ve büyükşehir kongrelerindeki “değişim” oransal olarak Büyük Kongre’ye de yansıdı.

Ak Parti’nin Merkez Karar Yürüzme Kurulu’nda (MKYK) 39 isim yenilendi. 36 isim yerlerini korudu.

Merkez Yürütme Kurulu’nda (MYK) da oransal olarak değişiklikler oldu.

Ak Parti, geleneği devam etti. 3 nesli bir arada tutan yöntem devam etti. Tetrici değişim gerçekleşti.

YERİNİ SAĞLAMLAŞTIRANLAR, MKYK’DAN GELENLER VE YENİLERLE YENİ BİR VİTRİN

Yeri sağlam olan hatta daha da sağlamlaşanlar oldu. Örneğin, Genel Başkanvekili Efkan Ala. Parti Sözcüsü Ömer Çelik.

MKYK’da olup da şimdi MYK’da Başkan Yardımcısı olan isimler de var. Örneğin Hüseyin Yayman. Mustafa Demir.

Partiye yeni katılan isimler de A takımında yer aldı. Örneğin İyi Parti’den gelen Kürşat Zorlu.

Buna mukabil, “değişmesi gerekenlerle değişimi gerçekleştiren” Cumhurbaşkanı Erdoğan bu isimleri MYK’ya almadı.

Erkan Kandemir. Hamza Dağ.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Arge Başkanı Mustafa Şen’i yerinde tutarken, Hamza Dağ’ın yerine araştırmacı Faruk Acar’ı getirdi. Acar bir dönem Ak Parti kampanyalarında aktif rol almış daha sonra İyi Parti ile çalışmış bir araştırmacı. Mustafa Şen ile Acar’ın birlikte MYK’da olması bir “dengeleme” olarak okunabilir!

Hasan Basri Yalçın’ın yerini korumasına şaşırmadık. Eyüp Kadir İnan’ın Genel Sekreter olarak görev alması Erdoğan’ın 3 nesli bir arada tutma stratejisinin tibik bir örneği. Daha önce Gençlik Kolları Başkanlığı yapan bir isim şimdi Genel Sekreter. Böylece sürecin nasıl pekiştirdiğini, devamlılığın nasıl sağlandığını görmüş olduk.

Teşkilat Başkanı’nın da yenilenmesi “değişmesi gerekenlerle değişimin yapılmasına”  örnek. Artık o koltukta, Ahmet Büyükgümüş oturuyor.

ERDOĞAN VE AK PARTİ SİYASETİ RASYONALİTEYİ HİÇ ISKALAMADI Kİ

Ak Parti siyasetini yakından takip edenler bu tür değişimlerin olmasına şaşırmış değil.

Şaşkın olanların bir kısmının yorumu ise “Ak Parti’nin yeni transferler ve vitrine sürdüğü isimlerle daha milliyetçi bir çizgiye geldiği” yönündü.

Oysa Cumhur İttifakı’nın ne zaman kurulduğunu ve o itifakın neye karşı, nasıl bir tutum aldığını hala içselleştiremeyenlerin yaşadığı şaşkınlıkla aynı şaşkınlık bu.

Ak Parti kongresinin olduğu gün Almanya’da genel seçimler vardı. Almanya’daki seçim sonuçlarına bir bakın.

Daha geçtiğimiz Kasım ayında Amerikan seçimleri yapıldı, Trump’ın nasıl bir ezici üstünlük sağladığına bir bakın.

Dünyada yükselen bir milliyetçilik var. Yine dünyada merkezileşme… Ulus devletlerin kendini koruma refleksinin güçlendiği günlerden geçiyoruz.

Böyle bir rasyonalitenin olduğu bir süreçte Ak Parti’nin daha milliyetçi bir vitrin oluşturması kadar normal ne olabilir.

Bir de unutmamak gerekir, Ak Parti geleneğinde hep “katılımlar” olur. Ve o katılımlarla parti büyür. Örneğin, Numan Kurtulmuş HAS Parti Genel Başkanlığı’ndan geldi. Süleyman Soylu Demokrat Parti’den geldi. Daha geçmişte rahmetli Aydın Menderes vardı. Buna benzer örnekler çok.

***

Bir de yeni katılanlar üzerinden estirilen  tuhaf bir rüzgar var. Örneğin MKYK’ya seçilen Serap Yazıcı üzerinden.

Birincisi, Selap Yazıcı rahmetli eşi Ergün Özbudun ile birlikte Ak Parti’nin “sivil anayasa” için çabaladığı dönemlerde büyük emek verdi.

Anayasa ve hukuk ile ilgili Ak Parti hükümetlerin yönelik eleştirileri vardı. Tamam.

Erdoğan işte böyle bir siyasetçi.

Eleştirenlere, “Gelin ve o zaman gereğini yapın” diyor.

Örnek mi?

Mustafa Şen de öyle partiye katıldı. Bir önceki Sağlık Bakanı Fahretti Koca da öyle görev aldı.

Dolayısıyla Serap Yazıcı’nın Ak Parti’ye katılmasını “tuhaf transfer” diye yadırgayanların anlamadığı mesele, Erdoğan’ın “tutarlı eleştirilere” ne denli olumlu yaklaştığıdır.

“DEĞİŞİM” İLE AK PARTİ MERKEZ PARTİ OLDUĞUNU GÖSTERDİ

Ak Parti yenilendi. Yeni gelenlerle, alttan gelip vitrine konanlarla...

Değişimde en anlaşılır durum şu oldu: Ak Parti merkez partiydi, onu pekiştirdi. İyi Parti’den gelenler, ANAP ve Doğruyol çizgisinden gelenler, Ak Parti’nin bir çok kademesinde görev aldıktan sonra yeni görev bekleyenlerle…

Ak Parti, siyasetin merkezine bir kez daha oturmak için yenilendi!

***

Erdoğan’ın kongre konuşmasında, “Türk milleti”ne vurgu yapmasının…

Dede Korkut’tan alıntı yapmasının…

“Ya terör, ya siyaset” diyerek birilerinin tercih yapmasını istemesinin…

Elbette bir anlamı var.

O halde,

Olanda hayır vardır diyoruz.

Ve Ak Parti’deki değişimin ardından, kabinedeki değişimi beklemeye başladığımızı  söyleyerek bitiriyoruz.

Bakalım, MYK’da dışarıda kalanlar, kabinede yer bulabilecek mi?

Kalın sağlıcakla.