Cinler insana zarar verir mi?

Diğer dinlerde cinin yeri var mı?

Kur'an-ı Kerîm'de olduğu gibi diğer kutsal kitaplarda da cinden söz ediliyor. İncil'de Hz. İsa'nın cin çıkardığından söz edilir. Onun için Katolik, Ermeni ve Ortodoks kiliseleri cin çıkartmaları kabul etmektedir.

Kaç türlü cin vardır? Şeytan da bir cin midir?

Cinler iki türlüdür. Bunlarda iyiyi kötüden ayırma kabiliyeti olduğu için Sakaleyn denir.

İblis ise özel bir isimdir. Cin cinsinden varlıklar, Adem'e emanet verilmeden önce meleklerle beraber ibadet ediyordu. Ama şeytan insanın üstünlüğünü kabullenmemiştir. Şeytan ayartıcı demektir. İnsanın ayartıcılığı yönü varsa bunlara bile şeytan denebilmekte. İnsan şeytanı gibi cin şeytanı da vardır. Genelde şeytan denilince cin şeytanları akla geliyor. Cin suresine göre, bunlar da ikiye ayrılır. Mümin olanlar ve iman etmeyip mümin olmayanlar. Mümin olan cinler, zamanın peygamberine tabii olurlar, mümin olmayanlar ise iblise tabii olur ve insanoğlunu ayartmayı seçerler.

SADECE ATEŞ DİYEMEYİZ

İblisin kendisi de görünür hale gelebilir. İblis, yaratılış açısından İblis cinlerin en üstünüdür. O kötülüğü seçmiştir. İnsanların sapık olanları cinler vasıtasıyla şeytana tabii olurlar. Cinlere bir simge olarak sadece ateştir diyemeyiz. Nasıl ki insan topraktan geldiği halde bir testi gibi dolaşmıyorsa cinler de ateş olarak görünmezler. Sonuçta toprakta bulunan elementler insanın bedeninde mevcuttur. Cinde de ateş elemanları vardır.

Satanizm bu yolla mı doğdu?

İblise tabi olan cinler insanı en kötü şekilde ayartır. Bu nedenle, ayartılmış olan insanlar satanizmi bir din diye telkin edebiliyorlar. Gizli ilimlerin boş yönü, insan için zararlı ve batıl olan yönü, insanların kalbine en fazla zarar veren yönü Satanizmin kendisidir. İlim adamları çağlar boyu bazı hurafelere karışmış olabilirler. Bu nedenle büyüden korunma, şeytandan kaçınma gibi konuları kötü anlamda kullananlar da olmuştur.

Cinler yaratılış yönüyle insanlardan üstün mü?

Cinleri insandan üstün kılan manevi bir özellik yoktur. İnsanoğluna ise manevî değer açısından bir üstünlük verilmiştir. Bundan dolayı iblis insana düşman olmuştur. Teknik yaratılış üstünlüğünü Allah katında manevi üstünlük gerekçesi yapmıştır. Allah'a karşı çıkmıştır. 'Ben ışık hızıyla mekanda hareket edebilirim. Ama insanlar öyle değil. İnsanların yaradılış temelinde bendeki özellikler yok. Buna rağmen neden benden üstünler? ' karşı fikriyle hareket etmiştir.

Her isteyen cinlerle irtibat kurabilir mi?

Cinlerle ancak Hz. Peygamber ve onun izin verdikleri görüşebilir. Tabiî ki onlardan zarar gelmeyeceğini bilerek. Hz. Peygamberden Kur'an dinlemeye gelen cinler gibi, Hz. Peygamberi ve onun görevlendirdiği büyük velileri ziyaret eden varlıklar olabilirler.

YALDIZLI SÖZLERE KANMAYIN

Bir mü'min; nebi veya veli olmadıkça, cinn cinsinden olan bir varlıktan yararlanmaya esasen kalkışmaz. Cinlerden zarar görmek de mümkün. İnsanın yapısı ile cinin yapısı birbirine uymaz. Bunlar ilişkiye girmeye kalkışırsa, Kur'an-ı Kerîm'de şöyle buyurulmakta: 'İnsanlardan bazıları cinlere tabiî olurlar. Onlar da halkı aldatmak için yaldızlı sözler vahyederler.' İşte parapsikoloji, medyumluk, reenkarnasyon gibi inançlar satanizm şeklinde olmasa bile batılın bu şekli ile karşımıza çıkar. Onun için bazen ruh sağlığı bilgisini öğrenip insanlara aktarması gereken kişiler de işi tersine çevirip, insanların hayrına değil de zararına olacak şekilde kullanmaya başlarlar. Onlarla iş birliği kapısını tamamen kapatmak lâzım.

Cinler insana zarar verir mi?

Cin cinsinden iblise tabi olanlar insanlara zarar vermek isterler. Harut ve Marut gizli ilimleri büyü yapılması, insanlara kötülük yapılması için öğretmemişlerdir. Hz. Süleyman'ın vefatından sonra bazı gizli örgütlerin de temeli olacak şekilde efsaneler, batıl hikayeler uyduruldu. Bunu Kur'an-ı Kerîm'den şu ayetten de anlıyoruz: Hz Süleyman'ın vefatından sonra, bir süre insanlık Süleyman'ın hikmeti ve kurduğu devlet düzeni devam edecek sandılar ama bir müddet sonra bunun yıkıldığını gördüler. Bunun sebebi de Dabbe-tül Arz'dır. Bu da Kur'an-ı Kerîm'de kilit bir kelimedir ve Kur'an'da iki yerde geçer. Müslümanlar, nasıl ki bilip bilmeden Harut ve Marut'u efsaneleştirmişlerse, Dabbe-tül Arz'ı da hiç anlamamışlardır. Bir ayette, 'Hz. Süleyman'ın asasını kemirip onun yere düşmesiyle öldüğü anlaşılmıştır' diye çok acayip bir şekilde yorumlanmıştır. Halbuki bu ayetin aslı şudur: 'Süleyman'ın saltanatı aleyhine şeytanların uydurduğu masalları uyduran örgüt Dabbet-ül Arz'dır. Yani yeryüzü canavarıdır. Dabbe-tül Arz'ın incildeki karşılığı budur. Ama müslümanlar bunun farkına varmasınlar diye şu şekilde çevrilmiştir: 'Süleyman asasına dayanarak ölmüştür. 5 kurt girdi asaya, bunlar asayı kemirdi. Aradan 50- 60 yıl geçtikten sonra Süleyman yere düşünce öldüğünü anladılar'.... Bu saçma sapan bir safsatadır. Halbuki bu Kur'an-ı Kerîm'in İncil'de de olan simgeyi kullanmasından ibarettir. Dabbe-tül Arz kıyamet yaklaştığı zaman tekrar yeryüzüne gelecektir.

* * *

Kur'an'da cinler

Kur'an-ı Kerîm'de, İncil'de de olduğu gibi, cin cinsinden varlıklardan bahis vardır. İblis de cin cinsindendir. 'Cin ile insan arasında yapı (yaratılış) farkı olduğu için 'nebî' veya 'veli' gibi özel görevli olmayan bir alelâde insan, 'cin' cinsinden olan varlıklarla temasa geçmeye çalışmamalıdır. Bu girişimi; akıl veya ruh hastalıklarına sebep olur.

Akıl ve ruh hastalıklarının şifasını da Allah'tan, Allah'ın velilerinden ve kendi cinsinden olan bilginlerden arar. Kur'an-ı Kerîm'de, Cinn Suresi'nin 13. âyetinde, 'kim Rabbine iman ederse, ne bakhs'den, ne rehaktan korkar' buyurulur. 'Bakhs'; burada, cinlere sığınmaktan ileri gelen akıl hastalığı ve bazı bedenî hastalıklar; 'rehak' ise 'ruh hastalığı' olarak ifade edilen hastalıklar anlamınadır. Cinlerde, bu konuda insanlara şifa verme yeteneği yoktur. Hele bunların şerîrleri ile temasa geçenler, ağır ruh hastalıklarına yakalanabilirler. (Cinn, 72/6). 'Ruh hastalıkları' terimini; bugün yaygın bir terim olduğu için kullanıyoruz. Yoksa, 'nefs' veya 'kalb' demek daha uygun olurdu.

* * *

Dabbe-tül Arz nedir?

Kur'an-ı Kerîm'de Dabbetül Arz'ın geçtiği Neml Suresi 82. ayette şöyle buyuruluyor:' O söz başlarına geldiği (kıyamet yaklaştığı) zaman, onlara yerden bir dâbbe (mahlûk) çıkarırız da, bu onlara insanların âyetlerimize kesin bir iman getirmemiş olduklarını söyler. Hud Suresi 56. ayet: 56. 'Ben, benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah'a dayandım. Çünkü yürüyen hiçbir varlık yoktur ki, O, onun perçeminden tutmuş olmasın. Şüphesiz Rabbim dosdoğru yoldadır.'