Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın iki ay önce erken seçim kararını açıklaması ve 24 Haziran’ı da seçim tarihi olarak belirlemesinden hemen sonra her kesimde kımıldanmalar bir takım sesler yükselmeye başladı.

Akparti içinde eğer kendi ifadeleri doğru ise; Geçmişte ben Akpartiye oy verdim diyen ama Akparti’yi tarif ederken de “Akp” diye tarif eden bir grup ya da bir güruh diyor ki;

“Ben cumhurbaşkanlığında oyumu Recep Tayyip Erdoğan’a vereceğim ama, milletvekilinde Akp’ye oy vermeyecegim. Zira, Akp ve Akpli milletvekilleri çok şımardılar onlara bir ders vermenin onlara ceza vermenin zamanı geldi.”

Çok enteresandır, bu söylemleri ağızlarına pelesenk edenler ben geçmişte hep Akpartiye oy verdim diyenler Akparti’yi üzmekte, CHP’yi, Saadet’, İyi parti’yi ya da HDP’yi mutlu etmektedirler.

İşin tuhafı bu güruhun başka bir ortak özelliği oy vermeyecegim, çok şımardılar onlara bir ders vermek lazım dedikleri partiyi Akparti olarak değil muhalif partliler gibi AKP olarak tarif etmektedirler. Bu da onların aslında samimiyetlerini, ve niyetlerini ortaya çıkartmaktadır.

Sizler samimi misiniz bilmiyorum ama samimi olduğunuzu düşünerek bu satırları yazıyorum. Oyumu AKP’ye vermeyeceğim onlara ders vereceğim onları cezalandıracağım diyen sevgili dost;

Etme, Yapma, bu kadim ve zehirli tuzağa düşme. Şimdi otur karşıma seninle biraz tarihte yolculuk yapalım.

Yıl 1683.

Yer Viyana kapıları.

Osmanlı Padişahı Sultan Dördüncü Mehmed’in Sadrazamı Merzifonlu Kara Mustafa Paşa, Osmanlı karşısında birleşmekte olan Haçlı İttifakını bozmak, Avrupa’ya İslam’ı ve Osmanlıyı kabul ettirmek, haç kültürünü ve medeniyetini Hilal medeniyetinin önünde diz çöktürmek için Bir sefere girişti.

Padişah Sultan Mehmed, Kırım Hanı Murat Giray Han’dan yardım istedi. Bunun üzerine Giray Han, Osmanlı’ya askeri anlamda takviye de bulunacağını taahhüt etti. Ve zaman geldi çattı. Osmanlı ordusu Avrupa üzerinden, Kırım Ordusu Karadeniz üzerinden Viyana sınırında buluştular. Bu noktada Merzifonlu Kara Mustafa Paşa’nın ihtiras dolu bir takım yanlış hareketlerinden dolayı Kırım Hanı Murat Giray Han;

“Ben Merzifonlu Kara Mustafa Paşa’ya ders vereceğim, kendisini çok büyük görüyor. Mustafa Paşa iyice ukalalaştı ve çok şımardı. Bir dersi, bir cezayı hak ediyor.

Dedi ve ordusuyla birlikte tutması gereken köprübaşlarını tutmadı. Savaş meydanından çekti gitti. Bunu fırsat bilen Haçlı Birlikleri, Merzifonlu’ya ceza vermek için Merzifonlu’ya ders vermek için tutması gereken yerleri tutmayıp yani safları sıklaştırmayıp memleketine defolup giden Kırım Hanı Murat Girayhan’ın boşalttığı yerden Viyana kapılarına geldi ve, Osmanlı karşısında iyice bitkin düşmüş mağlup olmayı psikolojik olarak yaşamaya başlamış olan Avusturya Ordusu’na can oldu, hayat oldu, damar oldu, kan oldu.

Sonuçta korkulan oldu. Merzifonlu’ya ders vereceğim diyerek cepheyi terk eden Murat Giray Han yüzünden Avrupa güldü, Osmanlı ağladı. Haç yükseldi, Hilal alçaldı.

Yapma ey sevgili dost. Birkaç kendini bilmeze ceza vereceğim diyerek hem sınırları içerisinde, hem coğrafyasında, hem de ümmetin içinde bir yıldız olan Türkiye’nin durdurulamayan bu yükselişini engelleme. 16 yıllık kazanımları çöpe atma.

Yıkacağım, satacağım, kapatacağım, durduracağım diyen yıkım ekibine meydan açma. Birlik olma günü, Dirlik olma günü, büyük olma günü bugündür.

Mesele en yalın haliyle “Hilal” ile “Haç”ın kavgasıdır gerisi boş, gerisi hikaye, gerisi fasafiso. Geçmişte kızdığı bir kaç adam yüzünden niyetinden cayan insanların boş bıraktığı safların Osmanlı’yı ne kadar güç duruma düşürdüğünü, Osmanlı’nın çöküşünü nasıl hızlandırdığını tarih bize anlatmaktadır.

O kötü, o sefil, o ihanet dolu tarih sayfasına bir sayfa daha ekleme.

Sen oyunu dediğin gibi “Reis”e ver. Akparti içinde kızdığın insanlarında cezalarının kesilmesi için de bekle. O cezaları biz değil bizzat Reis dediğimiz güzel insan verecektir.

SON SÖZ;

SEVGİLİ DOST, YARIN SANDIĞA GİT. BİSMİLLAH DE VE OYUNU REİSİN RESMİNİN OLDUĞU KISMA BAS. SONRA AKPARTİ’NİN AMPULÜNÜN ALTINI DA MÜHRÜNLE SÜSLE.

GERİSİNİ ALLAHA HAVALE ET.