Galatasaray yine başardı. Puan cetveline baktığımızda birinci ile sonuncunun maçıydı ama özellikle ilk yarıda yaşananlar asla puan cetveline benzemedi. Daha ilk 15 dakikada Ümraniye bir gol, iki de gol pozisyonu buldu. Daha sonra Abdülkerim ile Galatasaray beraberliği buldu ki bu golden sonra inanılmaz bir baskı ile Ümraniye'nin üzerine yüklendi. Çok pozisyon buldular. 'Gol ha geliyor, ha geldi' dediğimiz dak-i kalarda, Ümraniyespor öne geçti. Geraldo neredeyse Emre Taşdemir'in futbol kariyerini tehdit edercesine sürklase etti. Geldi, pozisyon yarattı, tek başına bir takım gibi Emre'nin koridoru darmadağın oldu. İkinci yarı Okan hoca haklı olarak Emre'yi aldı ama ilk yarıdaki baskıyı göremedik. Kritik dakikada bir penaltı geldi, İcardi önce beraberliği sağladı, rakip on kişi kaldıktan sonra da ancak kendisinin atacağı bir kafa golüyle Galatasaray'ı öne geçirdi. İcardi, Galatasaray'da tuttu. Ruhen tuttu, bedenen tuttu, en önemlisi seyirci ile arasında müthiş bir iletişim ve sevgi bağı oluştu.

Hakem Cihan Aydın; kumaş itibariyle mükemmel. Geleceği parlak. Bir çok FIFA'dan daha yetenekli. Fakat G.Saray lehine verdiği penaltıya katılmıyorum. Defans tarafından ceza alanı dışına vurulan top, diğer defans oyuncusunun açık koluna çarptığında bu penaltı olmaz. Kendi kalesinden uzaklaştırılmak ve ceza alanı dışına çıkarmak için vurulan bir topa defans oyuncusu niye eliyle müdahale etsin ki! Ayrıca ilk yarıda Galatasaray, Emre Taşdemir'e yapılan harekette penaltı bekledi ama değildi. Emre dengesini kaybedip rakibin ayağına bastı. Devam kararı doğru.