Siyonist işgal rejiminin Filistin topraklarındaki bekçiliğini yaparken kendini “Filistin Devlet Başkanı” olarak tanımlayan Mahmud Abbas son günlerde, İslami Direniş Hareketi (Hamas) mücahitleri hakkında, ellerindeki siyonist esirleri serbest bırakmamalarından dolayı “evladu’l-kilab (köpeklerin çocukları)” ifadesini kullandığı açıklamasıyla gündemi meşgul etti.

Öncelikle bu nitelemenin işgalci zalimler karşısında onurlu bir şekilde ve kararlılıkla mücadele edenlere mi yoksa, boynuna halka geçirip ona bir zincir taktıktan sonra o zinciri siyonist katillerin ellerine teslim eden ve üstlendiği görev gereği, o zinciri ellerinde tutanların hesabına sağa sola bağıranlara, hakaret edenlere mi daha çok yakıştığını az çok aklını kullanabilen herkes bilebilir. O yüzden açıklamanın hakaret kısmı hiç ele alınmaya ve üzerinde durulmaya bile değmez.

Ancak açıklamanın asıl ele alınması ve tahlil edilmesi gereken kısmı peşinden gelen sözler. Mücahitlerin rehineleri serbest bırakmamasının bedelini kendisinin ve halkının ödediğini söylüyor. Duyan da sanki Abbas kendisi bir bedel ödüyormuş ve “başkanı olduğunu” iddia ettiği halkını da çok düşünüyormuş zannedecek.

Her şeyden önce Mahmud Abbas’ın bulunduğu makama gelmesi de bugüne kadar orada kalabilmesi de siyonist işgal rejiminin ve ona arka çıkan ABD’nin, onunla aynı safta duran Batılı emperyalist güçlerin desteği sayesindedir. Filistin yasalarına göre onun başkanlık süresi zaten 2009’da bitmiştir ve o tarihten bu yana korsan bir şekilde başkanlık yapmaktadır. O tarihe kadarki başkanlığı da zaten Filistin halkının önemli bir kesiminin onaylamadığı ve boykot ettiği, dürüstlüğü üzerinde ciddi şüpheler bulunan, son derece sorunlu bir seçime dayandırılmıştı. İşin kuralına uygun bir seçim yapması durumunda yeniden seçilmesi ihtimali bulunmadığını çok iyi bildiğinden, başkanlık süresinin bittiği 2009’dan bu yana geçen 16 yıllık süre içinde de seçim yapmamıştır. Halklarının desteğinden yoksun yöneticilerin iktidarlarını sürdürebilmeleri ya silahın gücüyle ya da dış güçlerin desteğiyle mümkün olur. Abbas’ın iktidarını sürdürebilmesi de ancak siyonist işgalcilerin ve ona destek veren küresel güçlerin çıkarlarına hizmet etmesi sayesinde olmaktadır ki bunun bedelini de mazlum Filistin halkı ödemek zorunda kalıyor.

Filistin halkını çok düşünüyormuş imajı vermeye çalışan Abbas, Türkiye’de Batı Şeria olarak bilinen bölgede siyasi amaçlı tutuklamaları sürdürme konusundaki ısrarından ise vazgeçmiyor. Bu tutuklamaların tümü işgalci siyonistleri memnun etmek içindir. Çünkü siyasi sebeplerle tutuklananların, hukuki açıdan “suç” sayılan bir eylemleri yok. Sadece siyasi görüş, çalışma ve tutumları sebebiyle tutuklanıyorlar. Onların siyasi görüş ve tutumlarından rahatsız olan ise siyonist işgal rejimidir.

İşgal rejimini rahatsız eden araştırmalarıyla öne çıkan yazar Azzam Ebu Ades hakkındaki gözaltı süresi geçtiğimiz günlerde Abbas’ın mahkemesi tarafından 15 gün daha uzatıldı. Yine Abbas’ın güvenlik görevlileri Filistin’in önde gelen üniversiteleri arasında yer alan Necah Ulusal Üniversitesi ve Birzeit Üniversitesi’nin kampüslerine ve yurtlarına baskınlar düzenleyerek birçok öğrenciyi ve mezun ama öğrencilerin işleriyle ilgilenmek amacıyla gelmiş olan şahısları gözaltına aldılar. Bu kişileri gözaltına almalarının tek sebebi ise siyonist işgalcileri rahatsız eden öğrenci hareketlerini organize etmeleri ve onların faaliyetlerine öncülük etmeleri. Yani bu gözaltıların hepsi siyonist işgal rejimi hesabına vekaleten gerçekleştirildi.

Öte yandan mücahitlerin, işgalcileri bir anlaşmaya zorlamadan ellerindeki esirleri teslim etmeleri durumunda bunun bir kurtuluş getirmeyeceğini, bilakis işgalcilere teslim olmayı kabul etme anlamına geleceğini, böyle bir teslimiyetin bedelinin çok daha ağır olacağını, dolayısıyla siyonist işgal rejiminin saldırgan tutumu karşısında kararlı bir mücadeleden başka bir seçeneğin bulunmadığını Abbas kendisi de çok iyi biliyor.

Ahmet Varol / Yeni Akit Gazetesi