28 Şubat soruşturması tam gaz devam ediyor. Dün ikinci dalga geldi ve aralarında emekli Tümgeneral Erol Özkasnak’ın da aralarında olduğu 4’ü muvazzaf, 6’sı emekli 10 asker gözaltına alındı.

Bu soruşturmaya yönelik bazı cılız itirazlar olsa da toplumun büyük kesiminden destek görüyor. 28 Şubat süreci bundan 15 yıl önce yaşandı. Bütün kayıtlar ortada duruyor. Dönemin Genelkurmay Genel Sekreteri Erol Özkasnak galiba 2000 yılıydı, bir televizyon programına katıldı. Hulki Cevizoğlu’nun Ceviz Kabuğu programına katılan Özkasnak kendisine yöneltilen 28 Şubat’la ilgili soruya aynen şu cevabı vermişti: “Evet, yaptığımız bir darbeydi. Erbakan istifa etmese müdahale edecektik.” Çok merak ediyorum, acaba Özkasnak kendisini mahkemede nasıl savunacak!

Darbe soruşturmaları çok yönlüdür, tek bir ayağı yoktur. Çünkü askerlere yardım eden birileri vardır. Bütün darbeler böyle olmuştur. 28 Şubat da böyleydi. Üniversiteler, medya, yargı gönüllü veya gönülsüz darbeye destek verdiler.

Hükümetin 2010’da yaptığı anayasa değişikliğine desten vermeyen TÜSİAD bile darbelerin artık gerilerde kaldığını söylüyor. Bir zamanlar askerlerin şakşakçılığını yapan İstanbul sermayesi işin sonunun nereye varacağını gördü.

28 Şubat sürecini diğer darbelerden ayırmayan en önemli ayrıntı medyanın takındığı tavır. Evet, darbe zamanları medya askerin değirmenine su taşır ama 28 Şubat da durum biraz farklıydı. O dönemi bazı gazetecileri darbe olsun diye kıyamet kopardılar. Askerlerden ellerini çabuk tutmasını istediler. Seçilmiş hükümetin temsilcilerine demediklerini bırakmadılar. Ne Çiller’in CIA ajanlığı kaldı ne de Erbakan’ın mürteciliği.

O dönem atılan her manşet başlı başına suçtu. Çıkan her yazı nefret, intikam ve darbe kokuyordu. Dönemin başbakanına sıradan bir general küfrediyor, gazeteciler bunu alkışlıyordu. Arşiv orada duruyor, merak eden açar bakar.

Bugünlerde sosyal medyada, sağda solda gözaltına alınacak bazı gazetecilerin adı geçiyor. Arkadaşlarını savunmak isteyen birtakım ucubeler de, “Bu iş cadı avına dönmesin, hukuk içinde her şey halledilsin” demeye başladılar.  Hatta çok sevdiğim Taha Akyol bile akla ziyan yazılar yazıyor.

İşin bam teline gelirsek… 28 Şubat süreci baştan sonra soruşturulacaksa… Batı Çalışma Grubu’nun yasadışı faaliyetleri ifşa edilecekse… İçi boşaltılan bankaların hesabı soruşturulacaksa… Bu iş medyaya uzanır. Eğer medyaya uzanacaksa, bu işin ucu Ertuğrul Özkök’e, Zafer Mutlu’ya, Fatih Altaylı’ya, Fatih Çekirge’ye, Uğur Dündar’a gider. Bir yerden özel bir bilgi mi aldım? Yoo. O dönemin gazetelerini okuyunca zaten her şey ortaya çıkıyor. Bir de Kozmik Oda’dan bazı gazetecilerin ses kayıtlarının çıktığı söyleniyor ki, bu iddia doğruysa yandı gülüm keten helva. 

Adı geçen gazetecilerin bir kısmı 28 Şubat’a patronunu çıkarları için destek verdi. Bir kısmı gerçekten gönüllü olarak bu işi yaptı. Bir kısmı din karşıtlığından, Müslümanlardan hoşlanmadığı için 28 Şubat’a destek oldu. Aynı isimlerin daha birkaç yıl önce 27 Nisan 2007 e-muhtırasına destek verdiğini, AK Parti’ye açılan kapatma davasında Yargıtay Başsavcısından daha istekli hareket ettiğini unutmamak lazım.

Şimdi bir kısım gazeteci taifesi özgürlüklerden, demokrasiden bahsediyor. 12 Eylül, 28 Şubat soruşturuluyor, bazın özgürlüğünden dem vuruyorlar. Darbe soruşturmalarını, Ergenekon’u, Balyoz’u muhalifleri susturma girişimi olarak yorumlayanlar bile var.

Biz bunlara ancak güleriz. Darbeci zihniyetten hesap sorulacak, yapanın yanına kar kalmayacaktır. Güçlerini milletten değil askerden alanların mumu yatsıya kadar yanacaktır. Bizim darbeye destek veren gazeteci, siyasetçi, bürokrat, işadamı vb’den istediğimiz tek bir şey var: Özür dilemek. Çıkıp yaptıklarınızın yanlış olduğunu, güce boyun eğdiğinizi, millete sırt dönmenin vefasızlık olduğunu açıklayın ve rahatlayın. En azından vicdanınız rahatlar. Milletin olurunu alırsanız işiniz daha kolay olur.

Cem Küçük - Haber 7

cemkucuk@gmail.com

twitter.com/cemkucuk55

facebook.com/cemkucuk1