Son yüzyılda

Biz Yunanlarla iki kere karşı karşıya geldik savaştık.

Aradaki mevzi çatışma ve gerilimleri saymıyorum.. onları da saysak Yunanlarla dostane geçindiğimiz bir yıl bile yok

Ama

Bizim CHP ve ona oy veren kesimde

Anlaşılması zor bir Yunan aşkı var. Buna karşı da müthiş bir Arap nefreti...

Hâlbuki Yunanlar

İngilizlerin desteği ile Anadolu’ya çıktıklarında

On binlerce masum insanımızın canına kastetmiş.. Başta Mora yarımadasında yaşayan soydaşlarımız olmak üzere tarihte eşine az rastlanan katliamlara imza atmışlardı. 1920’de Bursa’yı işgal ettiklerinde de manevi değerlerimizi alçakça aşağılamışlardı.

Yaptıkları bu katliamların bir kısmını

En güzel şekilde İnönü ifade etmiştir.

Lozan Antlaşması’nı imzalamaya giderken gazetecilere; Yunanların 300.000 ev yakıp yıktıklarını.. bunun tazminatını almadan dönmeyeceğini ifade etmişti. (harp kaidelerine – savaş usullerine- aykırı bu teklifimiz katılımcı ülkeler tarafından da kabul edildiği halde.. o günkü siyasi idarecilerimiz Yunanistan’ın bulunduğu iktisadi bunalım sebebi ile hakkettiğimiz bu tazminatı almamışlardı)

ARAPLARA GELİNCE

Aynı tarihlerde Araplar

Bizim bayrağımız altında yaşadıkları için

Mesela;

Çanakkale’de.. Kut-ul Amare’de.. Kanal Savaşı’nda.. Filistin-Suriye cephesi ve Libya çöllerinde hep bizimle birlikte düşmana karşı omuz omuza savaşmışlardır. (Libya’da aşiretleri İtalyanlara karşı örgütlemek için giden heyet arasında Mustafa Kemal Paşa da vardır. Aynı şekilde Suriye – Filistin cephesindeki 7. Ordu komutanı yine Mustafa Kemal Paşa olup maiyetinde düşmana karşı savaşan birçok Arap askeri ve komutanı vardır)

KIBRIS

1922 yılında yapılan Büyük Taarruz’dan 52 yıl sonra

1974’te bu sefer Kıbrıs’ta Yunanlarla karşı karşıya geldik.

Bu sırada

Araplar artık bizim bayrağımız altında yaşamıyorlardı

Ama

Kalpleri yine bizimleydi.

Nitekim

Kıbrıs Barış Harekâtı başladığında Arap dünyasında büyük bir heyecan fırtınası kopmuş, hatta o günkü Libya lideri Kaddafi uçaklarını emrimize vermiş, mermileri bizzat kendisi omuzunda taşıyarak savaş uçaklarına yüklemiştir.

Diğer Arap ülkeleri

İngiliz, Fransız ve ABD kontrolünde oldukları için

Verdikleri destek Kaddafi’nin desteği gibi âyan-beyan olmamıştır.    

Ama bu sırada

Avrupa ve Amerika’nın

Yunanları bilâ kayd-u şart (kayıtsız şartsız) desteklediğini söylemeye gerek yok.

DESPİNA VANDİ

Durum bu şekilde olduğu halde

CHP çevresinde anlaşılmaz bir Yunan hayranlığı ve Arap nefreti var.

Son olarak;

TEV’in daveti ve CHP’li Çeşme Belediyesi’nin yer tahsis etmesiyle

Konser vermek üzere Yunanlı sanatçı Despina Vandi ülkemize geldi.

Ancak Yunan sanatçısı

Konser alanında Atatürk posterini görünce “Ben bir kasap önünde konser vermem!” diyerek Atatürk posterinin indirilmesini.. ayrıca Türk bayrağı yanına Yunan bayrağının asılmasını da isteyince

Kendisine gereken tepki gösterilerek ülkesine geri gönderiliyor.

Adi bir vaka… Üstünde durmaya bile gerek yok

Ama

Şimdi olaya bir de şöyle bakalım:

ÇAĞRILAN ARAP SANATÇI OLSAYDI

Diyelim ki,

Yer İzmir Çeşme değil de.. Hatay Kırıkhan olsun

Ve

Davet edilen sanatçı da Arap olsaydı ve o Arap sanatçı da konser yerine geldiğinde asılmış olan Türk Bayrağı ve Atatürk posteri için aynı ifadeleri kullansaydı verilecek olan tepki bu kadar cılız kalır mıydı?

Hayır!

Yer yerinden oynar; bakanın, valinin ve belediye başkanının istifası istenir olaylar sokağa taşar yeni bir Gezi Parkı kalkışmasını başlatırlardı.

Hâlbuki

Bu densizliği bir Arap da yapsa kabul edilemez, Yunan da yapsa… Ama tepki neden farklı olurdu onu arz edeyim.

AKASYA DURAĞI

Yıllarca

Şuuraltımız (bilinçaltımız) görsel ve yazılı medya vasıtası ile Arap nefreti ve Yunan sevgisi ile meşbu’ (doymuş) hale getirilmiş bulunmaktadır.

Mesela;

16 yıl önce çekilmiş ama şimdi yaz sezonu münasebetiyle tekrar seyirci önüne çıkarılmış Akasya Durağı adlı dizi nasıl bir mesaj veriyor ona bakalım.

Aslında

Arap düşmanlığı ve Yunan sempatizanlığı üzerine çekilmiş film ve dizi o kadar çok ki… Yeşilçam filmlerinin çoğunda Arapların kaba saba zengin ama usul – kaide bilmez anlamaz insanlar oldukları defalarca işlenmiş, bu sevimsizlikleri seyircinin adeta gözüne sokulmuştur(Küresel Siyonist medyanın başarısıdır bu…)

Eğer tenkit edilecek Araplardan uygun bir figür bulamazlarsa bu sefer kendi halkını.. yani Türk halkını kaba saba maganda vs. gösterirler.

Gelelim diziye…

NURİ BABA

Nuri Baba Akasya Durağı’nın patronudur.

Hanımı ölmüş oğluyla yaşıyor.

Bir gün bir Türk hanımla tanışır, kalbi kayar evlenmek ister.

Nuri Baba kadını saf temiz bir aşkla severken, kadın yalancı, üçkâğıtçı, madrabaz, kumarbazın tekidir

Ve mütemadiyen

Nuri Baba’dan ya kendi hastalığı veya oğlunun tedavisi için durmadan para tırtıklamaktadır.

Nihayet bir gün kumar masasında basılır da Nuri Baba gerçekleri görür ama Nuri Baba yıkılmış vaziyettedir.

ELENİ

Tam bu sırada

Yunanistan’daki kocasından ayrılmış Rum Eleni karşısına çıkar.

Türk kadının aksine Yunanlı Eleni o kadar iyiliksever, o kadar hoş görülü, o kadar fedakâr ve sempatik ki, adeta gökten inmiş bir melek.

Eleni Hanım’ın görüntüye geldiği yerlerde boynundaki haç adeta seyircinin gözüne içine sokulurcasına kamera üstünde gezinir. Bu arada fonda Yunan müziği çalar.

5. KOL FAALİYETİ

Dizi veya filmler Yunanları böyle gösteriyor. Peki, gerçek ne?

Biz Yunanlarla

200 yıldır savaş halindeyiz.

1821 yılında bize karşı verdikleri bağımsızlık savaşı sırasında Mora Yarımadası’nda 50.000 Türk yaşıyordu.

Başlattıkları isyan çerçevesinde 5 Ekim 1821’de Yunanların yaptığı katliamı

İngiliz yazar St. Clair şöyle anlatmaktadır:

"20.000'i aşkın Türk erkek, kadın ve çocuk, birkaç hafta süren boğazlamalar sırasında Grek komşuları tarafından katledildiler. Onlar kasten ve vicdan azabı duyulmadan öldürüldüler... “

Bu katliamdan kaçan Türkler de sığındıkları kalelerde açlık ve hastalıktan öldü.

Olaylarda

Parmağı olduğu tespit edilen Patrik V. Gregorius İstanbul Fener Patrikhanesi orta kapısında asıldı.

Yani

200 yıldır bizimle onlar arasında yer yer kanlı hesaplaşmalar ve iki tane de büyük savaş var.

Tüm bunlara rağmen gerilimi devam ettirmek iki ülkenin yararına mıdır? Hayır! Komşuluk ilişkilerini geliştirmek her iki ülke için faydalı ama tarihi gerçekler de böyle…

Araplara gelince;

Onlarla yaklaşık 100 yıl önce Arabistan’daki bir aşiret reisinin (Şerif Hüseyin) haricinde bize karşı hasmane bir tutumları yok.

Tam aksine

Arap halkları ülkemizi ziyaret edip yatırım yapmak ve döviz bırakmak için gayret ediyorlar

Ama gizli bir el

Onları tekrar Amerika ve Avrupa’ya yönlendirmek için 5. Kol faaliyetlerine devam etmektedir.

Bu faaliyetler

İster film ve dizi ile olsun

İster bir parkta oturan Arap turiste bıçak sallamak olsun

İsterse medya aracılığı ile karalama olsun fark etmez. Neticede bizimle aynı din ve kültüre sahip insanlar kaçırılıyor.. bunların yerine bizimle en ufak bir bağı olmayan Yunanlara kucak açılıyor. Kucak açtıkları da gelip yatırım yapacak veya ülkemizi gezecek Yunan turisti değil.. etek dolusu para ödeyecekleri Despina Vandi gibi şarkıcı vb. makuleleridir.

KAÇAN BALIK

Bu nefret ve dizilerde alaya alma neticesinde (Hâlbuki dizilerimizin en büyük müşterisi de Araplar)

2022 yılında Arap ülkelerine 55.8 milyar $ ihracat yapılmışken

2023 yılında bu rakam 46.2 milyar $’a düştü.

Büyük ihtimalle 2024 ihracatımız bunun altında kalacak.

Çünkü

Araplara karşı bu yıl

5. Kol faaliyeti daha etkin bir görev yaptı.

Bu işin maddi yönü…

Bunun manevi ve siyasi yönü çok daha ağırdır.

Peki,

Bu kayıplarımızı Yunanistan telafi eder mi? Hayır! Mümkün değil.

Yunanistan’ın eti ne budu ne! 10 milyonluk bir ülke. Yaşlılar ülkesi ve devamlı nüfusu azalıyor. Arap dünyası ise 400 milyonluk büyük bir Pazar. Güç birliğine gidildiği zaman bölgede emperyalist ülkelerin borusu değil bizim borumuz ötecek. Haliyle bunu hiç göze alırlar mı?

Akasya Durağına,

Kemal Sunal filmlerindeki kaba softa ham yobaz figürlerine

Ve bu film ve dizilerde

Araplara aşağılayıcı roller verilirken Yunanların neden sempatik gösterildiğini bu gözle bakmalı ve acil tedbir almalıyız, aksi halde büyük bir fırsatı kaçırmış oluruz.

 

23.07.2024

Emin Batur