Türk futbolu için hayal kırıklıklarıyla dolu bir geceydi. Galatasaray, Beşiktaş ve Fenerbahçe galip gelemedi.

Özellikle Galatasaray'ın, Kasımpaşa maçı sonrası rotasyonsuz çıktığı kadroyla yaşadığı puan kaybı akıl alır gibi değil. Sarı kırmızılıların 3-0'dan 3-3'e getirdiği maçın ardından 2-0'dan 2-2'ye getirmesi tarihte belki de hiç yaşanmamıştır.

Bunun nedenleri doğru tespit edilemezse, ilerleyen dönemlerde daha büyük sorunlar oluşabilir. Sezonun geri kalanında mutlaka hatalardan ders alınmalı, yanlışlardan dönülmelidir. Okan Buruk'un, kazanırken Galatasaray'ın ideal felsefesiyle kazandığını hepimiz izledik. Ancak özellikle son zamanlarda yaşanan kayıplar, hiç Galatasaray'ın başına gelen cinsten değil.

Özgüven ile ciddiye almama arasındaki ince çizgi geçildi. Plansızlık ile kaos futbolu arasındaki sınırın da ihlal edildiğini görüyoruz. Bu aşamanın sonrası, kontrolsüzlük ve geri dönülmez yola girmektir. Galatasaray'ın bu döneme geçmemesi için acilen kendi stiline, ciddiyetine, kararlılığına dönmesi gerekir. Okan Buruk'un, bu sınavı 2 sezondur tarih yazdığı oyuncu grubuyla yakalaması şart.

Beşiktaş'ın Frankfurt önünde zorlanma ihtimali yüksekti ancak özellikle ilk yarı rakibin her alanda etkin olması keyif kaçırdı. Penaltının gole çevrilmemesi ve ekstra kaleci performansı Alman ekibinin özgüven ve direncini elbette arttırdı. Birlikte hareket eden, hücuma muazzam çıkan, her zaman rakibe yakın oynayan bir ekip izledik. Açıkçası formda oyuncu grubuyla, ikinci yarı 3.golün erken gelmemesi Beşiktaş adına şanstı. Siyah beyazlılar, ikinci yarıya daha dikkatli başlasa da derinde bekleyen Alman savunmasını aşamayınca maç iyice zora girdi.

Yeni formatta ilk 8 şansu azalsa da Beşiktaş'ın bu gruptan son 16'ya kalacağını düşünüyorum. Arka arkaya iki zorlu maç oynandı; artık biraz daha farklı maçlar izleyeceğiz.

Tıpkı Galatasaray ve Fenerbahçe kadroları gibi, Süper Lig ortalamasının üzerinde pahalı bir kadroya sahip olan Beşiktaş'ın hedefi yalnızca lig olmamalı. Geçtiğimiz sezon ligdeki hüsranı unutturmak için, Avrupa'da da yoluna devam ederek moral kazanılması gerekiyor.

Fenerbahçe'nin Twente deplasmanına 3 puanla gitmesi tabii ki avantajdı. Hollanda'dan 1 puan ile dönmek, kötünün iyisi denebilecek cinsten. Fakat oynanan oyundaki akışkanlık yoksunluğu hala anlaşılabilir değil. Sarı lacivertlilerin oyunundaki edilgenlik, rakibe bağlı duruş ve pozisyon oyunu değişmeli. Mourinho, ülkemize geldiğinde yaratılan heyecan, bugünlerde yerini sessiz bir kaygıya bırakmış gibi. Portekizli teknik adamın kariyerine sonsuz saygı duymakla birlikte, güncel verim konusunda aşılması gereken duraklar var.
Birinci durak, iyi bir derbi galibiyeti. İkinci durak, oynadığı oyundan keyif alan ve keyif veren oyuncu grubu, üçüncü durak, galibiyet serisi ve artan performans.

Skorlar kötü durmasa da oyundaki tıkanıklığı aşmak gerek. İrfan'ın daha çok denklemde olduğu, Osayi'nin mutlaka katkı vereceği, Amrabat'ın düzenli oynayacağı bir sistem Fenerbahçe için çok daha verimli olacak. Kostic'in de kadroya iyice yerleşmesi, stoperde de ideal ikilinin bulunması şart.

4 puanlı Fenerbahçe'nin Avrupa Ligi'nde önü açık. Sarı lacivertlilerin son 16'ya kaldığı dönemde daha formda olacağını öngörmek mümkün.

Kendi ligimizin sanal rekabeti, hakem tartışmaları, algı operasyonları, haklılık çabaları hep aynı. Benzer senaryolar, başka kelimelerle vizyona giriyor. Ama Avrupa'da neden böyleyiz? Neden tüm eksiklerimiz gün gibi ortaya çıkıyor? Bunu düşünmek lazım.
Avrupa Ligi'nde başarılarımızı yazacağımız günlerin umuduyla...

Evren Göz - Haber7