Futbola sadece spor gözüyle bakmak yanlış olur. Dünyada bu kadar daha ilgi çeken, bu kadar çok paraların döndüğü başka bir spor dalı yok. Haliyle paralar yüksek olunca başı dönenler de çok oluyor. Gerçi Türkiye penceresinden görülenlerle buradan görülen aynı olmuyor.

Fransız futbolcu Franck Ribery’i tanımayan yok herhalde. Franck 1983 yılında bir banliyöde doğdu. 2 yaşında geçirdiği trafik kazasında yüzünde büyük yaralar oluştu. 6 yaşında futbola başlayan Franck, 12 yaşında alındığı futbolcu yetiştirme kamplarından 4 yıl sonra okulda başarılı olamaması ve davranış bozukluğundan dolayı kovuldu.   

2002 yılında Cezayir asıllı Wahiba ile evlendi. O zamanları daha Müslüman olmadı. 2006 ve 2008’de birer kızı ve 2011’de Libya krizinin ortasında da bir oğlu oldu. Oğlunun ismini Saif el-İslam koyarak büyük tepki topladı!

Ribery’nin İslama sarılması ilk kızının doğumunda 2006’da oldu. Yani aslında Ribery’nin Müslümanlığı evlilik dolaysıyla olmadı. Öyle olsa evlendiğinde Müslüman olurdu. 4 yıl sonra Müslüman olan Ribery umuyoruz ki biraz araştırarak, hazmederek, öğrenerek Müslüman oldu. 2004’te daha 6 aylık profesyonel futbolcu iken 1.5 milyon €’ya Galatasaray’a transfer olmuştu. Büyük paralarla o zamanları oynamaya başladı. 6 aylık Galatasaray macerasından sonra büyük klüb Marsilya oradan da Bayern Münich’e transfer oldu. En çok para kazanan Fransız futbolcu unvanına sahip oldu.

Ama Ribery futbolundan çok davranışlarıyla söz ediliyor. Fransa’nın 2010 dünya kupasında aldığı kötü sonuçtan sorumlu tutulmuştu. 18 yaşından küçük kızı fahişeliğe teşvikten tutuklandı. Verdiği ifade de para karşılığı ilişkiyi kabul edip küçük olduğunu bilmediğini söyledi. Bu da yetmezmiş gibi ekip içinde bölücülük yapmakla suçlandı. Helal yemek tartışmaları bile burada devreye girdi.

Müslümanlığını öne koyduğu, Müslüman olmayan futbolcuların ağzından burnundan getirdiği söylendi. Çıktığı televizyon programlarında iki kelimeyi bir araya getirip konuşamadı. Ağzında sakız, kulağında kask ile kötü bir imaj çizdi. Buna rağmen Fransız taraftarlar ondan vazgeçmedi. Her şeye rağmen futbolu güzeldi. Bir çok kez takımı kurtardı.  

Onunla birlikte Fransa takımını sırtlayan Benzama, Nassri, Ben Harfa daha önceden de Nicolas Anelka futbollarından çok kötü huylarından söz ettirdiler.

Düşünün ki bu gençler mahallelerde büyüdüler. Babaları fakirdi, istediklerini alamıyordu, okulda başarılı olamadılar, bir gelecek hayal etmediler kendilerine. Sadece ayaklarını kullandılar ve bir anda zengin oldular. Etraflarında onlara akıl verecek ağabeyleri yoktu. Her zaman olduğu gibi paranın olduğu yerde çıkarcılar çok oldu.

Maalesef bizler o gençleri maç öncesi ve sonrası elleri havada dua ederken gördüğümüz imajla kalmalarını isterdik. Hal, hareket, davranışlarıyla güzel ahlakın öncüleri olmasını isterdik. Ama şimdi gözümüzde doğum günü için reşit olmayan fahişeye para yatıran Ribery, milyonlar kazanmasına rağmen anneannesine tek başına bakmak istemeyen ve mahkemelik olan Benzama, gazetecilere küfreden Nassri karşımızda.

Cumartesi günü Fransa İspanya’ya karşı yenildi. Bir çok spor yorumcusu Fransa’nın kaybedeceğini ve bunun sebebinin takım ruhundan uzak oynayan futbolcular olduğu söylediler. Şimdilik Müslümanlıkları ön plana çıkmadı ama yakında o da olur. Özellikle Müslüman futbolcuların konuşulması, eleştirilmesi tüm Müslümanları töhmet altında bırakıyor. Zaten göze battığımız şu günlerde bu tür davranışlar bize yardımcı olmuyor.  

Ve sonuçta  o futbolcular gençlerimize örnek olamıyor. Zamanında Zidane vardı, sessiz, sedasız kendi dünyasında biriydi. Ama Müslümanlara hiçbir faydası yoktu. Hiçbir zaman siyasi tavır almadı. Onun aksine Liliane Turham Sarkozy’e tavır aldı, siyasi kavganın içine girdi. Irkçılık ve ayrımcılıkla mücadele de sembol oldu.

Bizim kiler ise bizi yerin dibine soktu. Saha ortasında dua ederken keşke dua etmese de yerin dibine batsalardı dedirttiler. İnşallah bu hüsran onlara ders olur da kendilerine gelerek bizlerin gururu olurlar. 

Fatih Karakaya - Haber 7 
karakaya.fatih@gmail.com
http://www.twitter.com/fkarakaya