Bir defa, CHP, kendisi uzun süreli hiçbir zaman iktidarda olamamıştır ama fikriyatı sürekli “iktidarda” olagelmiştir. İstisnasız her alanda CHP’nin, bir kurucu aktör olarak düşünceleri ve zihniyeti uygulanagelmiştir. Uygulamada zorluk çektiğinde derhal imdadına “kurtarıcılar” yetişmiştir. “Kurtarıcıların” imdada yetişmesi için CHP’nin sadece serçe parmağını kımıldatıp, kıvrık bir biçim aldırmasıyla, karşıdan bakanların o parmağın kıvrılmış halini “L” harfine benzetmesi yeterli olmuştur.

“L” harfinin “Laiklik” anlamına geldiğini ise bilmeyen yoktur. Ve bu serçe parmak hareketi ile ortalık toz – duman olmuştur artık ve parti yeniden diriltilmiştir. Fakat bu dirilişler, bir türlü O’nun yeniden ayağa kalkıp çok partili sisteme geçtikten sonra doğru dürüst iktidar olması için yetmemiştir.

CHP ilk defa, yani kuruluşundan beri ilk defa bu kadar çaresiz kalmıştır. Bu kez serçe parmak hareketi işe yaramamış; mitinglerden, sokaklardan, silahlardan vs. söz edilmiş ama “kurtarıcılar” bir türlü gelmemiş, gelememişlerdir. Onlar gelemeyince de CHP tam bir çaresizlik içinde kalmıştır; çaresiz ve çırılçıplak bir CHP var karşımızda artık.

Ne var ki, bu durumu fark edemeyen yazar – çizer erbabından bazı kalemler de aynı çaresiz çırpınışları sergilemiş, hala kurtarıcı beklemiş, olmayınca saldırganlaşmışlardır. Bu kalemlerden bir tanesinin hal-i pürmelâline ve acıklı haline işaret edeceğim sadece; Zülfü Livaneli.

4+4+4 meclisten geçtiği gün yani 30 Mart 2012 Cuma günü, Vatan Gazetesinde ki köşesinde şunları söylüyor, Sayın Livaneli:  “Sabancı Üniversitesi Kurucu Rektörü Profesör Dr. Tosun Terzioğlu, Mine Şenocaklı arkadaşımıza verdiği mülakatta, hükümetin eğitim reformu politikalarını desteklemiş ve aynen şunları söylemiş:

“Başörtüsünün ilkokulda da sorun olmaması gerekir.”

Bu sözleri okuduğumda gözlerime inanamadım. Benim tanıdığım Terzioğlu, böyle bir şeyi nasıl söyler diye düşündüm. Sonra iktidarların ve zamanın insanları değiştirdiği aklıma geldi.
(…)

Bu sözleri Sorbonne, Oxford, Cambridge, Harvard, Princeton gibi üniversitelerin rektörlerinden duyabilir misiniz? Hatta bırakın duymayı, bilim dünyası 7 yaşındaki el kadar kız çocuklarının başları kapatılarak evden dışarı çıkarılması önerisini, ağır bir “insan hakları ihlali” olarak görmez mi?

Bence Sabancı Üniversitesi Rektörü’nün önerisi insanlığa karşı suçtur.”

Evet, önemli dünya üniversitesi rektörlerinden bu sözleri duyamazmışız, ortada “İnsan Hakları İhlali” varmış ve “insanlığa karşı suç” muş. Sizin sözünü ettiğiniz üniversitelerin bilim kurullarının görüşleri doğrultusunda o ülkelerde eğitimde ki “Devletçilik” vasfı tamamen tarih oluyor, sayın yazar. O ülkelerde eğitimin mahalli ve sivil hale geldiğini, mesela o adını saydığımız üniversitelerden bazılarının bulunduğu ülke olan ABD’de giderek yaygınlaşan “charter” okullarına yani “özel” okullara devlet büyük destekler veriyor. Bu okullar için ayrıca kredi desteği sağlayan, kredileri okullara ulaştıran muazzam fonlar (National Charter Loan Fund vb. gibi) için dernekler, vakıflar kuruluyor. Şu sıralarda, Eğitimle ilgilenen bu sivil kuruluşlar aynen devlet okullarında olduğu gibi charter okulları için de vergi muafiyeti uygulatmanın mücadelesini veriyorlar.

Ve bu okullarda her aile çocuğunu istediği gibi eğitme özgürlüğüne sahiptir. Malum, “özel okul” diyoruz bunlara. Peki, Sayın Yazar bütün bunları bilmez mi? Elbette bilir ama o bunları bizim bilmediğimizi sanıyor. Hem, Sayın Livaneli siz, neye dayanarak söylüyorsunuz bunu? Yani Sayın Terzioğlu’nun ifade ettiklerinin, başörtü takmanın, insanlığa karşı suç teşkil ettiğini, insan hakları ihlali olduğunu hangi kural, hangi inanç, hangi kaide, hangi felsefe belirledi, neye dayanarak bunu ve bunları iddia ediyorsunuz?

Bakın “dayanmak” deyince sizin mutlaka çok iyi bildiğiniz ve seyrettiğiniz bir oyun geldi aklıma. Moliére ‘in L'avare’ı, yani Cimri’si. Cimri karakterinin edebiyat dünyasında belki de en iyi anlatıldığı beş perdelik bu oyunda;

Harpagon, olağanüstü cimri bir adamdır. Para için ölüm dâhil her şeyi göze alabilecek kadar paragözdür. Para konusunda, kendisi dâhil herkesten şüphe edecek kadar da ileri gitmiştir. Bu yüzden etrafında, O’na karşı samimi davranan, çocukları dâhil tek bir kişi bile kalmamıştır.

Bir gün, paralarını sakladığı kutu çalınır. Haliyle Harpagon kendisi dâhil tüm şehirden şüphelenir. Bir mahkeme kurulur ve herkes sorgulanır. Sıra Harpagon’un aşçısı ve arabacısı olarak evinde çalışan Master Jacques’ e gelir. Sorguyu yapan hâkim,  Jacques’e sorular sorar, o da parayı başkasının aldığını, kendisinin almadığını söyler. Bunun üzerine hâkim Jacques’e “Peki, neye dayanarak bunları söylüyorsun?” der.

Zavallı Jacques, bir sağına, bir soluna sonra tüm etrafına göz gezdirdikten sonra, birden cesaretini toplar ve hâkime şu cevabı verir: “Dayandığım şeye dayanarak söylüyorum efendim.”

Sanırım Sayın Livaneli’de dayandığı şeylere dayanarak Sayın Rektör Terzioğlu’nun “Başörtüsünün ilkokulda da sorun olmaması gerekir.” şeklinde ki görüşüne karşı çıkıyor.

Ancak, gerçek şudur ki CHP ve tüm “silahşörleri” dâhil, tümüyle bu zihniyet Cumhuriyet Tarihi’nde ilk kez bu kadar çaresiz kalmıştır ve etrafa bakınıp tank falan göremeyince de zavallı Jacques gibi dayandığı şeylere dayanarak kalakalmışlardır. Ve ülkemizi gerçekten çağ atlatacağına inandığım bir eğitim reformu da meclisten geçmiştir, hamdolsun.

Böylece CHP zihniyeti tarihinde ilk defa mağlubiyeti, çaresizliği tattı. Çünkü kurtarıcılar bu sefer gelemediler ve çaresizlik CHP zihniyetini de ilk kez çırılçıplak bıraktı.  

Ferman Karaçam-Haber 7

www.twitter.com/fermankaracam