Apartmanlar alışık olduğumuz meskenler değildir. Tarih boyunca etrafı geniş çadırlarda yaşamışız, sonar evler yaparken bu çadırların planından yola çıkarak ferah yuvalar kurmuşuz. Genişçe, huzur içinde yaşamamızın bir sebebi de budur. Sonra topraklarımızı kaybettik, genişçe topraklar. Elde avuçta ne varsa kaybedip dar bir coğrafyaya sığındık. Hakkımız olanı üzerimize çullanarak aldı haramiler. Sesimiz çıksa da gücümüz yetmedi. Anlaşmalarla da mühürlendi bu deli gömleği ve yaşamaya mecbur kaldık. Şehirlere ve özellikle İstanbul’a sığındık. Şehir kaldıramadı bunca yükü, bahçeli güzel evler yerini apartmanlara bıraktı. Biraz müteahhitlerin hırsı dersek de gerçeği tam olarak yansıtmaz. Yer az nüfus çoktu.

Başımızı sokacak bir yer anca bir konduydu. Sanayileşme başladı ve köylerden de şehre göç başladı. Önce gelenler gecekondularda nispeten insani bir hayata adım attı. Gelenler çoğalınca apartmanlara dönüştü eski yağ tenekelerinin saksıya dönüştüğü hayal kırıklıkları. Yeni hayaller çiçeklerle değil tuğlalarla örülmeye başlandı. İç içe bir hayat sürmeye başladık. Apartmanın adı da belliydi: Kardeşler Apartmanı. Tüm kardeşler bir araya gelip elindeki avucundakinin bir araya getirip apartmanı dikmişlerdi. Sonra başka katlar çıktı ve çoluk çocuk torun torba bu apartmanda yaşamaya başladılar. Bahçesi yaz azdı y da hiç yoktu. Ev evin üzerindeydi ve elbette huzursuzluklar da oluyordu. Herkes halinden çok memnun olmasa da geçinip gidiyorlardı. Kardeşler Apartmanı işte böyle bir yerdi. Dışarıdan gelen tehlikelere karşı bir kaleydi. Kendini yutmak isteyen şehre karşı bir setti. Hırsız, uğursuza göz dağıydı. Apartmanı da kendimize benzetmiştik.

Ülkeler olarak halimiz de böyle. Kardeşler olarak. Türkiye’nin Misak-ı Milli sınırları dışında kalan hayli toprağı var. Yani, az bir yere sığışmak zorunda. Azerbaycan topraklarının önemli kısmı Ermenistan işgali altında. Pakistan da mütecaviz Hindistan’la uğraşıp duruyor. Milyonlarca muhacir, mülteci, göçmen üretiyor bu sistem. Sonunda sığışmaya çalışıyoruz dar bir coğrafyaya. Hakkımızı arayacağız ama önce nefesimizi bulmamız lazım. Sağdan soldan gelen yumruklara karşı bir apartman inşa etmemiz gerekiyor. Gönüllerde inşa edilecek bu apartmanda birbirimizden güç alamamız gerekiyor. Tastamam bir Kardeşler Apartmanı.

Dün Bakü’de bir apartmanın balkonuna asılı üç bayrak işte bu uzun hikayeyi anlattı bana. Türkiye, Azerbaycan ve Pakistan bayrakları bir evin dar balkonuna asılmıştı. Azerbaycan’ın başkentinde bir kardeşler apartmanı dikilmişti. Dar Alana hapsedilmiş geleceklerimizi ferah bir geleceğe ulaştırmak için müjde gibi geldi. Bakmayın siz menfi tarafından bakanlara, kendimizi kötüleyenlere. Kader bizi dar bir alanda bir araya getirdiyse, orada birbirimizi suçlamak yerine birbirimizden güç alıyorsak bu aparman Kardeşler Apartmanı olmayı hak ediyor demektir.

Karabağ için Türkiye ve Pakistan’ın yükselttiği ses aynı zamanda işgal altındaki tüm vatan toprakları için bir umudun adıdır. Bir defa yükseldi Kardeşler Apartmanı’ndan üç bayrak, tüm gönüllerde dalgalanmaya devam edecek.