Evet isyan!

(Ben merd-i meydan
yani toprağın ve kanın gürzü
…

Demirden sağnaklar altında uyur sevdiğim
göğsünde hazin ayak izleri eski Şubatların
onu yaralar kıpırdatıyor
ve o sertelmektedir yaralardan)

Jim Carrey'in o üstün oyunculuk yeteneğini gösterdiği Truman Show filminin final sahnesini hatırlıyor musunuz?

Hani şu, küçük teknesi ile suni “denizi bitirip” karşısındaki merdivenin basamaklarını tek tek çıkıp, EXIT yazan kapıya eliyle dokunduğu anı!

Ya da “Ben senin 30 yıllık hayatını kurgulayanım” diye bulutlar arasından seslenen Show'un yönetmenine muzip gülümsemeyle birlikte “Seni bir daha göremeyebilirim, iyi günler, iyi akşamlar” diyerek serenat yaptığı anı!

Ve elbet, açtığı kapıdan kendisi için kurgulanan hayatı terk edip “gerçekliğe” adım attığı anı!

Truman Show'u oturdum bir kez daha izledim.

Zira son günlerde yaşadıklarımızla ne çok benzerlik gösteriyor filmin konusu.

Ya da ben öyle algıladım; kime ne!

Son 11 yıldır, “Kendimden ayrı görmedim” dediklerinin kendisine sunduğunu, “gerçeklik” olarak kabul eden; zaman içerisinde “acaba” dedirtecek olayları gördüğünde kararını vermişti!

Şubat soğu, hastalıkta nekâhet dönemi ve böceklerle dolu odalardan sonra…

Yaşadığı ve kabullendiğinin “doğru” ve “gerçek” olup olmadığını sorgulamıştı..!

Ve nihayetinde, O'na sunulan “…ve bizim sana sunduğumuzun dışında gerçeklik yoktur” denilenin aslında bir “kurmaca” olduğunu bilip “sahneden” ayrılmaya karar verdi..!

İşte o karardır ki bugünlerde Türkiye'de tozu dumanı attıran..!

Ve o karardır ki, “yönetmenin” şova devam etmek için her türlü “tehdidi” sahneye koyması..!

“Sana sunduğumuzun dışındaki kötüdür” diye bas bas bağırılması bundandır.

“Biz olmasaydık, başına neler gelirdi” denmesi ondandır..!

“Biz korumasaydık kaç suikasta kurban giderdin” demesi ondandır..!

“Üzerinde akrep var” denmesi ondandır..!

Ondandır, ikna edemeyeceklerini anladıklarında, “Sen bu şovun baş kahramanıydın; şov yoksa sen de yoksun” denmesi..!

The Truman Show'un Türkiye versiyonu filmdeki kadar romantik ve finalindeki kadar steril olmayacak.

(http://www.haber7.com/guncel/haber/1112219-dikkat-ceken-truman-show-benzetmesi)

(Merak edenler için Truman Show'un final sahnesi:

 https://tr-tr.facebook.com/video/video.php?v=2229339691117 )

Zira, hesaplaşma o noktaya geldi ki artık kurallar, ilkeler, inançlar hiçbir anlam taşımıyor.

Ve bugüne kadar “Sana sunduğumuz gerçekle yetin” denilmesinin çok ötesinde…

Artık, “Senin bu şovda işin yok” denmektedir!

Lakin Truman Show'un finalini bir kez daha hatırlayın..!

Kahramanımız onca tehdit, onca tezvirat, onca sunulanı arkasında bırakıp o kapıdan geçmiştir..!

Türkiye 100 yıl önce sıkıştırılmış olduğu bu Anadolu adasından elbette çıkacaktır. Bunu ömrü olup da yaşayacaklar elbette görecekti.

Tam şimdi büyük şair İsmet Özel'in “Evet İsyan” şiirine kulak kabartma vaktidir.

 Ben merd-i meydan
yani toprağın ve kanın gürzü
güllerin bin yıllık mezarı bendedir
yukardan bakarım efendilerin pusatlarına
insanların bütün sabahlarını merak ederim
gök hırpalanmaktadır merakımdan
ıtır kokan benim yumruklarımdır
benim kavgamdır o, aşk diye tanınan.

Alanlara çok bilenmiş yüreğim alanlara
vurulsun kösleri şu gâvur sevdamızın
vursun isyanın bacısı olan kanım karanlığa
Zülküf de vursun.
Yüzüne ay kırıkları çarpıp uyansın sevdiğim.
 
(İsmet Özel)