“Hasan abi, pasaport işi bizden sorulur. O iş bizde, sen sorun etme sakın”

Diyeli daha kaç gün oldu.

Ya da, “Basın kartlarıyla ilgili Ankara ile konuştum. Her şey yolunda sen baklavaları hazırla” dediği günlerin üzerinden kaç güç geçti?

Bizim kurumda bir adam vardı. Adı Şentürk Kaplan’dı. Bazen çok kızılan, bazense “o yoksa işler sarpa sarar” denilen; elimiz ayağımız bir arkadaşımızdı.

Önce, “Şentürk’ün akciğeri sönmüş” dediler. Sonra “çiğerleri su toplamış” dediler. “Hastanede yatıyor” dediler.

Aradım, telefonu “Hasan’a abi n'aber” diye açtı.

Normalde, “bomba gibiyim” derdi, o gün “Biraz kötüyüm” diye devam etti. Birbirimize dua ederek kapattı.

O son duyuşum oldu.

Şentürk bir aydır her gün biraz daha kötüye gitti. Yoğun bakıma alındı. Uyutuldu, uyutuldu, uyutuldu. Nihayet dün gece, kalbi bunca yüke dayanmadı, durdu!

Şentürk bu dünyadaki sürgününü tamamladı. Gitti.

Allah rahmet etsin.

Bizim elimiz ayağımızdı. Araç lazım olsa, onun başına ekşirdik. Temizlik eksik olsa onun başına ekşirdik. Pasaportlarda sorun olsa onu bilirdik. Basın kartlarında sorun olsa onu ayağa kaldırırdık.

Kim bilir kaç kez tartıştık. Ama biz ona bağırıp çağırırdık o bize “hallederiz” deyip işi çözmeye odaklanırdı.

Bir de köyüne bir cami yaptırma projesi vardı. Epeyce uğraşmıştı.

Şentürk dün bütün gaileleri bırakıp, bu dünyadan göçtü.

Oğlu tabutunun başındaydı. Daha yeni sakalları terlemiş bir genç delikanlı. Yeğeni bizim Birol’un ağlamaktan göz kenarları al olmuştu. Sefaköy Fatih Camii’nin avlusu hınca hınç dolmuştu.

Kanal 7 ailesinin çoğu oradaydı. Eskiler ve yeniler buluştu. Şentürk’ün tabutuna omuz verdi. O gitti, biz kaldık bu yanda.

Şentürk Rabbim sana rahmet etsin.

Geride bıraktıklarına sabır versin.

Kanal 7 ailemizin başı sağ olsun.

Hasan Öztürk - Haber7