Tüm “seferberlik bakiyelerine” selam olsun!

Seferberlik dendiğinde kim ne anlar?

Ya da “Seferberlik bakiyesi” kavramı kimi anladır, hiç düşündünüz mü?

Oğlum Talha’ya sordum, ”Seferberlik bakiyesi deyince aklına ne geliyor?”  

Dedi ki “Sadece fotoğraflardan ve senin anlattıklarınla da tanımış olsam; aklıma Kurt Dedem geliyor. O’nun İstiklal Madalyası geliyor.”

Kendime sordum soruyu, “Seferberlik deyince; Seferberlik bakiyesi denince aklına ne geliyor?”

Dedem Onbaşı Hasan ve yamalı kalın paltosunun yakasından hiç çıkarmadığı kırmızı kurdeleli İstiklal Madalyası geliyor.

Bir de ben çocukken gittiğimizde köy camiinin ön safında dedem ile birlikte namaza duran “Seferberlik bakiyesi” dedeler, amcalar geliyor.

Artık sayıları kalmadı “Seferberlik bakiyeleri”nin!

En son 1’nci Dünya Savaşı ve sonrasındaki İstiklal Savaşı’na katılmış;

Bir şekilde sağ kalmış, gazi olmuş tüm Anadolu evlatlarının ortak tanımıdır “Seferberlik bakiyesi…”

Seferberlikten yıllar sonra (ki dedem rahmetli 11 yıl askerlik yapmış, bunun 7 yılı kesintisiz) köylerine, baba ocaklarına döndüklerinde saygı duyulup hürmet  edilmiştir “Seferberlik bakiyeleri”ne.

Çünkü, yokluk da olsa, çaresizlik de olsa, Allah’a sığınıp bu milletin kaderini değiştirmek için onca zahmete katlanmıştır onlar..!

“Seferberlik bakiyeleri”nin cismaniyetleri zamanla toprak oldu.

Sayıları bir ikiye düştü.

Hepsi kara toprağın bağrında artık.

Ancak biliriz ki, her düşüncenin hele ki samimiyetin, çıkarsızlığın, mücadeleciliğin, savaşma azminin ruhaniyeti kuşaktan kuşağa nesilden nesile geçer.

Şimdi diyeceksin ki bu “Seferberlik bakiyesi” meselesi de nereden çıktı?

Söyleyeyim hemen…

Ben kendimi ve benim gibileri hep “Seferberlik bakiyeleri”nin mirasçısı olarak gördüm.

Zaten fiziken de öyleyim… İstiklal Madalyası sahibi bir dedenin torunuyum…

Dolayısıyla ben de bir “Seferberlik bakiyesi”yim.

Kendimi gördüğüm yerin yanlış olmadığını gösteren bir gerçeklikle karşılaştım.

Onun içindir bu yazdıklarım.

Mustafa Çelik’in Almanya’daki Deniz Feneri e.v soruşturması kapsamında tutuklanarak gönderildiği cezaevinden “Biz hepimiz, seferberlik kalıntısıyız” demesi aslında her şeyin özetidir.

“Seferberlik bakiyesi”ne reva görülen ise oldukça tuhaftır:

Savcılar ve hakimler mealen şöyle diyor Kanal 7 Genel Yayın Yönetmeni Mustafa Çelik’e ve onunla birlikte tutuklanan Kanal 7 Yönetim Kurulu Başkanı Zekeriya Kaman’a, Yönetim Kurulu üyesi İsmail Karahan’a ve Zahit Akman’a:

“Sen bana 16 kez müracaat edip, ifade vermek istesen de ben seni mevcutlu olarak karşıma getirtirim ve ifadeni alırım.”

“30 kez yurt dışına çıkıp geri gelsen de… Her yurt dışı seyahatin öncesinde bana dilekçe ile ‘ben gidiyorum, şu tarihte döneceğim’ desen de… Ben senin bundan sonra gidip de dönmeyeceğin vehmine kapılıp tutukluluk halinin devamına karar veririm.”

“Almanya’daki soruşturmada takipsizlik kararı alsan da bu benim için hiçbir şey ifade etmez.”

“2 yıl 10 aydır soruşturup duruyorum. Tanıklarım var, şüphelilerim var kendimce delillerim var. Dosya üzerinde gizlilik kararım var. Ben senin tutuklu yargılanman için bastırıp duruyorum.

Çünkü senin tanıkları etkileyebileceğin zannına sahibim. Dosyanın dokunulmazlığı var ama yine de delilleri kararta bilirsin endişesine sahibim(!)”

Daha uzatabilirim.

Geçenlerde Prof. Ersan Şen söyledi, “Er meydanında her şey ortaya çıkar.”

Mahkeme başladığında kim ne ile suçlanıyor, suçlu kim, kim ne yapmış görülecek elbette. Savcı ve hakimlerin amacı elbette adaleti temin etmek…

Ancak işin özeti şu;

Türkiye’de bir mücadele var. Bu mücadele “Seferberlik bakiyeleri” ile onları “vasıfsız” zannedip cepheye süren;  sonra da salimen dönenleri “köyünüzden neden çıktınız”  diyerek  “yeren”lerin mücadelesi…

Olup biten bu!

Anadolu’nun bütün “Seferberlik bakiyeleri”ni selamlıyorum.

Kalın sağlıcakla.

Hasan Öztürk - Haber 7