Geleneksel olarak, İspanya'dan kaçan Yahudilere kucak açan Osmanlı'dan, ortak atamız Hz.İbrahim'den, Türkiye ile İsrail'in ortak çıkarlarından filan konuştuk önce..!

Sonra konuşma Hamas'a, Gazze'ye, Batı Şeria'ya, duvarlara filan geldi…

Hatta Süleyman Mabedi bağlamında, Mescid-i Aksa'nın altının oyulması meselesi bile konuşuldu.

Bu arada Türkiye'deki terör belası da alt başı gündemdeydi..!

Neyse..!

Büyükelçinin lafı evirip çevirip, Hamas'ın “teröristliğine” Filistinlilerin “saldırganlığına” filan getirdiği bir sırada, “Büyük devletler âli cenap olur… Lakin siz hiç de öyle değilsiniz, hem işgalci hem orantısız güç kullanansınız” dediğimde yemek sona erdi!

Zira aldığım izlenim, “fütursuzum, her şeyi söylerim karşılık verilmez bana” edasıydı..!

Birkaç yıl önce olup biten bir hadiseyi bugün sizlere niçin mi anlattım?

Çağlayan Adliyesi'nde bugün başlayan her yönüyle anlamlı Mavi Marmara davasından bahsetmek için elbette.

Uzun uzadıya sizlere olayın seyrini anlatacak değilim.

Fakat, şu kadarını söylememe izin verin:

Gönüllü insanların sadece Türkiye'de değil dünyanın bir çok ülkesinde sıraya girip, hatta araya hatırlı torpiller koydurup binmek istediği geminin adıdır Mavi Marmara..!

Din ve dil farkı olan, ancak Gazze meselesinde İsrail'in yanlışlığına işaret etmeye niyetlenmiş yiğit insanların içinde olduğu Nuh'un gemisidir Mavi Marmara..!

Kurulan sofralarda birbirine ikram edilen ekmeğin, suyun aşın paylaşıldığı Halil İbrahim Sofrası'dır Mavi Marmara..!

Adem'in çocuklarının kavgasında Habil ile Kabil arasından “iyi”yi seçenlerin gemisidir Mavi Marmara..!

Nefislerine yenik düşenlerden olsalar da samimiyetlerinde kuşku olmayanların ortak kaderidir Mavi Marmara..!

Gazzeli anneye fistan, çocuğa oyuncak götürme iradesinin adıdır Mavi Marmara..!

Dahası, Furkan'dır, Cevdet'tir…

Ebuk'tur, Hakan'dır, Yahya'dır..!

Yani ki sözün tamamında öyleyle, böyleyle değil gerçekle yüzleşmenin adıdır Mavi Marmara!

Duyarlılığımızı korumanın adı şimdi Mavi Marmara davasına sahip çıkmaktır!

Çiçeklerle gönderip, ağıtlarla karşıladığımız Mavi Marmara bu memleketin vicdanıdır!

Ölenler şehitlerimiz, önden gidenlerimizdir..!

Kalın sağlıcakla.

Rahmetli Erdem Beyazıt'ın şiiriyle bitireyim…

Onlar gittiler

Yalnız bir yemin kaldı aramızda

Ben şimdi bu yanda

Kasılmış çıplak bir kurşun gibiyim; namluda

Onlar gittiler

Topraktan bir işaret taşıyarak alınlarında

Ben şimdi bu yanda gerilmiş bir an gibiyim

Doğumla ölüm arasında.

Onlar gittiler

Gelen zamandan bir haber gibiydiler

Ben şimdi bu yanda içilmiş bir and için bekleyenim

Kurulmuş saat gibi

Onlar gittiler

Giderken bir muştu gibiydiler

(ERDEM BEYAZIT)