Evin iki delikanlısından biri uslu, diğeri biraz haylaz, huysuz…

İyi de o huysuza, "çık git mi" diyeceğiz veya "evlattır" deyip onu öylece mi kabul edeceğiz?

Benim cevabım, "Onu öylece kabul etmek, sırtını sıvazlamak ve sakinleşmesini beklemek. Evin hepimizin olduğuna onu ikna etmektir."

Bir başka dostumsa, "Devlet tarih boyu, Kürt isyanlarını kendisi bastırmamıştır. İsyana kalkışanı bir başka Kürt ile bastırmıştır" diye anlatmıştı.

Ve bir gün Adıyaman Gerger'de bir damın üzerinden Fırat'ı o güzelim haliyle izlerken, Gergerli bir baba, "Allah Fırat'tan razı olsun, ne PKK'yı ne Bucak'ı buraya geçirdi" diyerek çok daha anlamlı bir söz söylemişti..!

3 yıl kadar önceyse, Abant Platformu'nda sonuç bildirgesi hazırlanırken, "terör, PKK, Kürt sorunu" tartışmaları sırasında, o zaman Akşam gazetesinde yazan dostum Atılgan Bayar söz alıp, "Benden teröristlerle empati kurmam istenmesin" demişti..!

Bugünse, Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç, isim vermeden BDP'li Gültan Kışanak ile empati yolunu seçerek, "Ben de olsaydım dağa çıkardım" deyiverdi!

Benim gibi sıradan vatandaşlar bu durumda ne yapmalı sizce?

Bir yanım kara boran..!

"Devlet yıllarca Kemalizm eliyle Batı'yı sekülerleştirdi; PKK ile de Doğu'yu" diyerek top yekun olup bitene isyan mı etmeli?

Yoksa, "PKK bir realitedir. Bir sonuçtur" diyerek pozisyon mu almalı?

"Diyarbakır Cezaevi'ndeki işkence ve kötü muamele gibi devletin yanlış politikaları yüzünden doğmuş bir sorundur Kürt sorunu" deyip, dağdaki ile empati kurma yoluna mı gitmeli?

"12 Eylül diktası Diyarbakır Cezaevi'nde Kürtlere işkence yaparken, Mamak Cezaevi'nde Türk milliyetçilerine aynı muameleyi uygulamadı mı" diye sorup durum mu belirlemeli?

"Kürtler dağa çıktı, Türk milliyetçileri ise ‘devlete küslük olmaz' deyip sineye çekti"  yorumunda bulunup geçmişe sünger mi çekmeli?

Veya, "30 yılımıza mal oldu. 40 bin insan hayatını kaybetti. Her ilde, her ilçede neredeyse her köyden şehit var. Şehit ailelerinin yerinde olsam teröristin iki dünyada da yakasına yapışırım" diyerek ateşe körükle mi gitmeli?Yoksa, "Bir insana pislik yedirilmişse… Annesiyle, yavuklusuyla, çocuğuyla anadilde konuşmasına müsaade edilmemişse dağa çıkması çok normal. Ben de olsam dağa çıkardım" diyerek "vicdan" mı yapmalı?

Cevap versem:

Bir yanım taze bahar..!

Lakin, mayası da kuvvetli; hani!Bu memleketin hamurunda acı var; kabul!

Şehit cenazelerinde annelerin babaların "bu acı bitsin" feryadı, bu memleketin vicdanı!

Diyeceğim o ki bir yanım "Arınç" diyor, diğer yanım sukut!

Kalın sağlıcakla.