İşten ayrılan bir işçinin hak ve alacaklarını aldığına dair düzenlenen belge olan ibranamenin önemi, iş hukukunda sık sık gündeme gelmektedir. İşçi tarafından imzalanan bu belge, işverene herhangi bir hak talep edilmeyeceğini beyan eder.

İbraname, işçinin işyerindeki alacaklarını tamamlayıp tamamlamadığını ve işverenden herhangi bir alacağının kalmadığını gösteren resmi bir belgedir. Türk Borçlar Kanunu'nda bu konuda düzenlemeler bulunmaktadır.

Ancak işçinin işe başladıktan veya iş sözleşmesinin sona ermesinden bir ay içinde alınan ibranamelerin hukuki bir geçerliliği bulunmamaktadır.

Türk Borçlar Kanunu'nun 420. maddesine göre, ibraname sözleşmesinin yazılı olması, en az bir aylık sürenin geçmiş olması, alacağın türünün ve miktarının açıkça belirtilmesi ve ödemelerin banka aracılığıyla yapılması gerekmektedir. Bu şartları taşımayan ibranameler veya ibra beyanlarının bulunduğu diğer ödeme belgeleri hükümsüzdür.

Bu hükümlere göre, iş sözleşmesinin sona ermesinden bir ay sonra düzenlenen ibranameler geçerli kabul edilir. Ayrıca, yazılı tutarın banka aracılığıyla yapılması da bir zorunluluktur.

İş sözleşmesinin sona ermesinin nedenine bakılmaksızın (geçerli neden, haklı neden, istifa, emeklilik vb.) ibraname düzenlenebilir.

Ancak ibranamenin geçerliliği için belirtilen şartların tamamının bir arada olması gerekmektedir. Bunlar; yazılı olma, bir aylık sürenin geçmiş olması, alacağın türünün ve miktarının belirtilmesi, ödemelerin banka aracılığıyla yapılmasıdır.

İbraname, iş ilişkisinin sona ermesiyle ilgili olası uyuşmazlıklarda kanıt niteliği taşır. Ancak işverenin işçiye zorla ibraname imzalatması kesinlikle uygun değildir.

İşçi ve işverenin karşılıklı anlaşarak ibraname düzenlemesi durumunda, belgenin işçinin özlük dosyasında saklanması önemlidir, çünkü bu, işverenin kanıt yükümlülüğünü yerine getirmesi açısından önemlidir.