Millet topyekûn yolunu şaşırdı…

Bütün değerlerin alaşağı olduğu, bütün kıymetlerin içinin boşaldığı garip, tuhaf ve çok üzücü bir zamanın içinden gözleri kapalı geçiyoruz. Bunca rezillik karşısında hâlâ medya aynı konularla, aynı gereksiz münakaşalarla aynı hırslarla meşgul ediliyor!

Toplumun içine girmiş kanser hücresi anbean metastaz yapıyor.

Doktoru para için çocuk öldürüyor! Bundan ötesi kıyamet mi yoksa? Hastanelerde olup bitenlerin, entrikaların, günbegün artan ve iyileşemeyen hasta sayısı, iyileştirmeyen ilaçlar bizlere bir şeyler fısıldıyor! Artık doktorluk var, hekimlik bitmiş. Hikmetin şefkatli bilgeliğiyle hastasına dokunan, yüce Allah’ın Şafi ismi şerifiyle müşerref hekimlerimiz öyle azaldı ki. Paraya tapan kibir abidesi doktor taifesi ve bu hekimlerimiz arasındaki farkı bilenler biliyor hiç kuşkusuz…

Esnafı, para için hilenin bin türlüsüyle sarmaş dolaş olmuş bir memlekette sağlık da elden gider, huzur da güvenlik de… Bu memleket ne ara bu kadar kirlendi? Meyvesinin, ekmeğinin, peynirinin, baharatının, yağının, etinin, tatlısının zehir saçtığı bu coğrafyanın insanı, hangi ruh saikiyle helal ölçüsünden böylesine saptı dersiniz? Tabii ki para, para, para…

Arabasını çizdi diye abisini öldüren bir ruh hâli bu, aynı zamanda! Evet evet, yanlış yazmadım, aynen böyle. Önceki gün adamın birisi tartışırken arabasını çizen abisini oracıkta öldürdü.

Her yer mezbeleye dönüşmüş aslında. Vicdanların harap olduğu bu zamanın çarkı pislik, öfke, hırs, tamah, hırsızlık, dolandırıcılık, ahlaksızlık çeviriyor biteviye… öylesine çürümüşüz ki kokuyoruz artık!

Asrın vebası sosyal medyadır diyorum.

Bu şeytan buluşuyla toplumsal çürüme hız kazandı. Ama ne hız! Utanma duygusu toplumun sinesinden çalındı. İnsanlar bu veba aygıtının içinde, içlerinden geçen her türlü şeytani hissi, düşünceyi hayata geçirme fırsatını yakaladılar. Ahlaki zaafı olanlar bunun en şedidini bu mecralarda yaşıyor ve yaşatıyor.

Sabahlara kadar sosyal medyada cirit atan kadın, erkek, çocuk ve gençlerin ülkesiyiz biz. Herkesi bir ünlü olma merakı sarmış! Eskiden bu ülkede “ahlak polisi” vardı. Ahlaka mugayir kimseleri anında merkeze götürür ifadesi alınırdı. Uygunsuz durumlara anında müdahale edilirdi. Peki bugün?

Bakınız toplumda infial oluşturan olaylar üzerine geçen gün bir amcamız “Lut kavmine” döndük diye bağırdı. Sahi Lut, Sodom Gomore halkları neden helak oldular? Çünkü ahlaki çürüme artık vicdanları kanatıyordu.

Müslüman olduğunu söyleyen bir toplumun içinde bulunduğu bu şuursuz, bu ahlaki çürüme ve yozlaşma hâli normal diyen var mı? Her geçen gün bu çürümenin daha da derinleştiğini görüyoruz maalesef.

Peki çözüm nedir?

Nasihatle, para cezalarıyla bu ahlaksızlığı dizginlemenin imkânı yok. Sert müdahaleler gerekiyor. Sosyal medyanın birçoğu ülkede yasaklanmalı. Kalanına da bazı kısıtlamalar getirilmeli. İnsanlar bu mecralarda tek bir hesap açabilmeli, kimlik numaralarıyla abonelik almalıdır. Ve bu veriler ahlak polisinin elinde olmalıdır.

Gıda, tıp, hukuk, inşaat, kira gibi diğer alanlarda da halkı yanıltan, şeytani işler peşinde olan, bire bin katanlar… Sözün özü sahtekârlık yapanların ismi her yerde ilan edilmeli, ağır yaptırımlar uygulanmalı, ellerindeki mallara devlet el koymalıdır.

Birileri "hiç olur mu"? diyecek biliyorum.

Olmazsa bu toplum, bize asla olmaz dediklerimizi de yaşatacak!

Daha da kötüsü devletin bekası büyük tehlikeye girecek.

Hiç kimse unutmasın ki devlet, her anlamda sağlıklı bir millet ile kaimdir...

Türkiye gazetesi