Kahramanmaraş merkezli meydana gelen 7.7 ve 7.6 şiddetindeki iki depremin üzerinden 12 gün geçti. 

İlk depremin etkinliği 60 saniye, ikinci depreminki ise 45 saniye..

Yaklaşık iki dakikalık sürede ortaya çıkan enerjinin 500 atom bombası gücünde olduğu açıklandı. 

4500’ün üzerinde artçıl sarsıntı gerçekleşti.. 

Son yüz yılın en büyük felaketi deniliyor..

30 binden fazla vefatımız var..

100 binin üzerinde yaralı olarak kurtarılan insanımız..

Adıyaman kent merkezi, Antakya, Kahramanmaraş yerle bir oldu.. 

Malatya, Elazığ, Şanlıurfa, Adana’da durum görece daha iyi..

Ailemizde vefatlarımız var ama kurtardıklarımız için de sevincimiz büyük..

Amcalarımın hepsi İstanbul’a geldi.. Kuzenler, yeğenler, torunlar misafir..

Süresi belirsiz bir misafirlik..

Önceki gün amcamla konuşuyorduk. Çökmüş, bir haftada 5 yıl yaşlanmış..

Maneviyatı güçlüdür oysa... 

Allah korkusuna sahip biridir. Sürekli şükreder.  

Nasılsın dedim, derin bir nefes aldı..

“Nasıl olalım, Allah’a şükrediyoruz canımızı bize bağışladı. Torunlarım o binadan sağ çıktı” dedi..

Ve ekledi..

Öyle bir şey söyledi ki ibretlik!..

“Anlamıyorum, nasıl insanlar bunlar. Hâlâ mülteci düşmanlığı yapıyorlar. ‘Suriyeliler Hatay’a doldurulacak’ demek ne demek?

Pazar gecesi hiçbir derdi olmayan, ununu elemiş, eleğini asmış bir adamdım..

Pazartesi sabahı, evi yıkılmış, canını zor kurtarmış, eksi 3 derecede ayakları çıplak kar üstünde ne yapacağını bilmeyen biri oldum. 

40 yıl boyunca birikim yapan, her kuruşu helal kazancıyla eksiksiz bir hayat yaşayan ben, 60 saniyede tüm mal varlığımı kaybettim.

60 saniyede evsiz kaldık. Yukarıdan bomba yağmadı ama yerin altından atom bombası gücünde sarsıntılar geldi. Evlerimiz başımıza çöktü. 60 saniyede kendi vatanımızda mülteci olduk. Demek ki her insan muhacir adayı. Sarsılmaz, yıkılmaz bildiklerimizin yerle bir olması 60 saniye işte. Yani bir dakikada hepimiz Suriyeli olabiliriz öz vatanımızda” dedi.

Ne kadar haklı değil mi?

Dert ettiğimiz şeylere bir bakın..

“Onu alamadım, bu eskimiş, keşke arabayı değiştirsem, şu parti iktidara gelmeli/gelmemeli, şu parti gitsin/gitmesin” muhabbetleriyle dolu hayatların mahvolması için 60 saniye yetiyormuş..

Hepi topu 1 dakikada kendi ülkemizde yüz binlerce insanımız sığınmacı oldu.

Bu tablo ortadayken, Ümit Özdağ’da ete kemiğe bürünen bu düşmanlık niye?

Dün bir ham görüntü geldi haber merkezine..

Kahramanmaraş’ta enkazlarda arama yapılıyor. Kepçe 4-5 katlı bir binanın enkazına girmek istiyor ama harabeye dönmüş yapının önünde bulunan araçlar yüzünden giremiyor.

İki lüks araç var yıkıntıların önünde. 

Biri şu çok lüks Alman markası..

Diğeri ise İsveç malı sağlamlığıyla övülen marka.

Anladınız işte…

Araç sahipleri aranıyor.. Polis anons etti kimseden ses yok..

Gelen olmadı.. 

Dakikalar sonra gerçek ortaya çıktı. İki aracın sahibi de o binanın altında kalarak hayatını kaybetmiş. 

Yahu 60 saniye işte!

Kim bilir ne emeklerle alındı o araçlar.

Nasıl da mutlulardı. Pazar gecesi evinin önüne park etti, pazartesi sabahı keyifle binip işine gidecekti ama olmadı..

O evler tabut oldu..

Milyon liralık araçların ne olacağı ise belli değil.

Çünkü malın artık senin değil!

Hani evlerimize asıyoruz ya, “Mülk Allah’ındır.”

Aynen öyle, mülk Allah’ındır işte. Bizler sadece o nimetlerden istifade eden kullarız. Ve bize ait hiçbir şeyde yok. Her şey illüzyon. 

İnşa ettiklerimizin, satın aldıklarımızın, bankaya koyduklarımızın, evlatlarımızın, en sevdiklerimizin bizden alınması için gerekli süre 1 dakika..

Ha bu arada o araçlar ne mi oldu?

Askerler ve vatandaşlar el birliği ile enkazın önünden sürükleye sürükleye kenara koydu. Belki İstanbul’da biz de sürüklenebiliriz böyle.

Mevla, ekmeğimizi paylaştığımız muhacirlerin hatırına buna müsaade etmiyor olabilir.

Allah hayatını kaybeden kardeşlerimize rahmet eylesin, yaralılarımıza tez şifalar versin..

Devletimize güç kuvvet, bize de şükür nasip eylesin. 

Selametle..

YENİ AKİT