Söz konusu bir futbol müsabakası olunca insan her zaman galip tarafta yer almak istiyor.

Kazanmanın bambaşka bir hazzı var elbette.

Biz çok duygusal bir milletiz. Futbol müsabakalarında galibiyetin sevincini en acımasız şekilde almasını da biliriz, mağlubiyetin acısını iliklerimize kadar yaşamasını da.

Hele söz konusu milli takım olunca akan dereler durur bizde. Çoluk-çocuk, kadın—erkek ve yaşlı-genç her bir ferdimizin yüreğini milli bir heyecan halesi kaplar.

Yendik mi o gece sabaha kadar bayramdır hepimize, yenilirsek takip eden günler matem...

Top yuvarlak olduğu için sevincin de hüznün de yaşanması mukadderdir bu oyunda. Futbol belki bu renkliliği yüzünden çok sevilen bir spor dalı. Sürprizlere açık ve hızlı değişen yapısı bütün dünyada bu oyunu çok cazip hale getiriyor.

Geçtiğimiz salı akşamı Avrupa Şampiyonasında bu turnuvanın en göze batan takımı Avusturya ile karşılaştık. Bütün otoritelere göre bu karşılaşmanın favorisi tartışmasız Avusturya idi. Hem bizi hazırlık maçında ağır bir yenilgiye uğratmışlar hem de çok güçlü takımlarla eşleştikleri guruptan bir üst tura ilk sırada çıkmışlardı.

Muazzam bir seyircinin eşlik ettiği böyle bir atmosferde cereyan eden müsabaka, turnuvanın en güzel maçlarından birine sahne olarak 2-1 lehimize neticelendi. Elbette dünyalar bizim oldu. Bunun sevincini ülkemiz başta olmak üzere Almanya’da ve dünyanın dört bir köşesinde yaşayan Türkler doyasıya kutladı.

Böyle bir sevince millet olarak çok ihtiyacımız vardı ve bizim çocuklar böyle bir mutluluğu hepimize doyasıya yaşattılar. Sağ olsunlar, var olsunlar.

Bu milletin ruh yapısını bilmeyenler bu takımı zafere taşıyamazlar.

Türk milleti savaşçı bir genetiğe sahiptir. Orta Asya’dan her türlü tehlikeyi göze alarak çıkıp cihan imparatorlukları kurmuş bir milletin çocuklarına siz defans yaptırarak maç kazandıramazsınız.

Türk milletinin asırlardan süzülüp gelen ruh deseni nasıl ki bozkırın her karışını nal izleriyle nakışlamasından meydana gelmişse bugün bir futbol müsabakasındaki ana strateji, oyuncularımızın sahanın her yerinde savaşarak hücum etmeleri üzerine kurulmalıdır. Böyle mücadeleci bir genetiğe sahip bir milletin takımını geride top çevirmeye, arkaya yaslamaya ve defanstan oyun kurmaya zorlarsanız bu oyuncuların hata yapmaları ve neticede tuhaf hatalarla maçı kaybetmeleri an meselesidir.

Milli takım kadrosu hücuma dönük kurulunca bizim çocukların güvenleri yerine geliyor ve sanki öze dönüş süreci yaşıyorlar.

Avusturya maçında olan buydu aslında. Bütün oyuncularımız gücünün son damlasına kadar sahanın her yerinde savaştılar. Takım ruhunu görünür kıldılar. Yardımlaştılar. İşlerini son derece ciddiye aldılar. Birbirlerinin açıklarını kapattılar ve kendisine çok fazla şans tanınmayan milli takımımızı Avrupa’nın en iyi sekiz takımı arasına kattılar.

İşler sahada bu şekilde yürüyünce aslında yenmek ve yenilmek hiç de önemli olmuyor. Ne de olsa futbol maçı bu. Bir maç için her zaman üç ihtimal söz konusu. Üstelik top da yuvarlak. Önemli olan Büyük Türk Milletinin tarih boyunca her alanda sergilediği asil ruhu sahaya yansıtmayı bilmek. Süreci aslanlar gibi yöneterek adım adım sonuca yürümek. Her şeyden önce de takım ruhunu görünür kılmak.

İşte bizim bu ruhu korumamız ve adım adım adım geliştirmemiz lazım.

Bu noktada sebat eder ve ısrarcı olursak güçlü bir futbol ekolü meydana getirebilir ve sporun her alanında istikrarı sağlayabiliriz diye düşünüyorum.

Bizim yapımız buna uyuyor zira.

Kalın sağlıcakla efendim.

Mürsel Gündoğdu/Haber7 murselgundogdu@gmail.com