Dünyaya açılan bir kapı durumundaki Türk dizileri toplum ahlakı açısından bir felaket.

Aralarında çok kaliteli, iyi işlenmiş ve milli değerlere saygılı yapımları ayrı tutuyorum.

Kadın ve Demokrasi Derneği (KADEM), dizilerdeki şiddet içeriklerini mercek altına aldığı önemli bir araştırma yayınladı. 

Araştırmada 3 ana başlık öne çıkıyordu. 

* Kadına Karşı Şiddetin Yaygınlığı, 

*Gençler ve Çocuklar Üzerindeki Olumsuz Etkisi, 

*Toplumsal Şiddetin Artmasına Katkı…

KADEM’in bu araştırması, şiddeti bir çekim unsuru olarak kullanan yapımların ciddi bir şekilde eleştirilmesi gerektiğini ortaya koyuyordu. 

Küfür, hakaret, LGBT, şiddet, ateizm rating getirir mi?

Aslında cevabı basit.

Kaliteli olmayan, vatandaşa dokunmayan hiçbir yapım rating getirmez.

Ama bizim medyada özellikle LGBT ve ateizm propagandasını “rating” başlığında değerlendirmek yanlış olur.

Ülkemizde milli manevi değerlerimize aykırı olan yapımlar hep “izleyiciye rağmen” yapılmıştır.

Birileri tarafından fonlandığı belli olan bazı tiplerin ısrarla toplumun gözünün içine sokulmasının bir nedeni vardır. 

Tam da bu noktada.  TRT'nin dijital platformu Tabii'de yayınlanan Gassal dizisi “demekki istenince oluyormuş!” dedirtiyor.

Ahmet Kural’ın başrolünde yer aldığı ve Selçuk Aydemir’in yönetmenliğini üstlendiği dizi, sadece bir hikaye anlatmakla kalmıyor; izleyicisini derin bir yaşam sorgulamasına davet ediyor.

Gassal dizisinde 

*LGBT propagandası yok!

*ateizm propagandası yok! 

*şiddet yok!

*küfür yok!

*müstehcenlik yok!

*ideolojik bir söylem dayatmak yok!

Ama çatır çatır izleniyor!

Bir haftada youtube da yayınlanan ilk bölümü 10 milyon izlendi. 

Peki ne var Gassal’da?

*Samimi ve geleneksel değerlere bağlı bir hikaye var!

*Ölüm var!

*yaşam var!

*insanın varoluşsal sorguları var!

*Geleneksel değerler var!

*Kara mizah ve dramın dengeli birleşimi var!

Dizi, bu yönüyle ailelerin birlikte izleyebileceği nadir yapımlardan biri olmayı başarıyor.

Baki’nin (Ahmet Kural) “Ölünce beni kim yıkayacak?” sorusu üzerinden ilerleyen hikaye, izleyiciyi hem güldürüp hem de düşündürerek benzersiz bir deneyim sunuyor.

Hayatını gassal olarak sürdüren Baki’nin hikayesi, ölümle yüzleşmeyi mizahi bir dille ele alırken izleyicisine unutulmaz bir yolculuk yaşatıyor. Ahmet Kural’ın performansı, karakterin ruh halindeki dalgalanmaları o kadar etkili yansıtıyor ki, izleyici kendini hem hikayeye kaptırıyor hem de kendi hayatını sorgularken buluyor.

Tebrik etmek lazım!

Gassal, toplumun değerlerini göz ardı etmeden de kaliteli ve modern içerik üretilebileceğini açıkça gösteriyor. Bu noktada:

İzleyiciden tam not alan Gassal, Türk televizyonculuğunda alternatif bir yolun mümkün olduğunu kanıtladı. 

Toplumun değerlerine saygılı bir anlatım, şiddet, LGBT ve ateizm propagandası gibi tartışmalı unsurlar olmaksızın da geniş kitlelere ulaşılabileceğini gösterdi.

Dizi senaryoları bir toplumsal farkındalık hareketine dönüşmelidir. 

Şiddetin ekranlardan temizlenmesi, sadece dizilerimizi değil, geleceğimizi de daha parlak hale getirecektir.