Gazze’de 471 günden beridir işlenen insanlık suçu nihayet fasıla veriyor.

“Fasıla veriyor” diyoruz zira karşımızda, hiçbir ahlaki değeri olmayan, insaniyet adına zerre kadar kaygı taşımayan; bilakis tarihin gördüğü en şerir, en zalim ve en ahlaksız insanımsı bir türün terör organizasyonu olan İsrail devleti var ve bunların verdiği hiçbir söze güvenilmez…

Bu yüzden dün itibarıyla hayata geçirilmiş olan ‘ateşkesin’ akıbetine dair kesin bir şey söylemek asla mümkün değil…

Ateşkes anlaşması 15 Ocak’ta ilan edildi malum.

Düşünün, bütün ayrıntılarda mutabık kalınıyor ve ateşkesin uygulanacağı tarih belirlenip bu anlaşma tüm dünyaya ilan ediliyor ama bu deklarasyonun üzerinden daha 24 saat bile geçmeden azgın zalimler, saldırılara kaldıkları yerden devam ettiler!

Öyle ki bu mütecaviz saldırının ardından 30’u çocuk ve 32’si kadın olmak üzere 116 kişi şehit oldu…

Böylesine insaniyetten mahrum bir güruh…

Ateşkesin ne anlama geldiğine dair kanaatlerimizi dermeyan etmeden önce şu hususu özellikle not etmek isterim.

471 gün süren bu zalimane soykırım, ülke yönetimleri bazında, dünyanın gırtlağına kadar utanca boğulduğu bir süreç oldu.

“Ülke yönetimleri” diyerek halklarla rejimleri birbirlerinden bahusus ayırdım dikkatinizi çektiği üzere…

Evet, Amerika’nın başını çektiği Batı bloku, ülke yönetimleri bağlamında İsrail’in işlediği insanlık suçunun başaktörü oldular.

Gazze’yi yerle bir eden bombalar, bu ülkelerin finanse ettiği yahut doğrudan sağladığı cinayet aletleriydi.  

Bu bombalarla sadece Gazze yerle bir edilmedi, 50 bine yakın masum katledildi ve 110 bin civarında insan yaralandı.

Böylesine büyük bir trajedinin genosit/soykırım olarak tanımlanmasından daha isabetli bir şey olamaz doğrusu ve Amerika başta olmak üzere tüm Batı ülkeleri, İsrail’le birlikte bu insanlık suçunun baş sorumluları…

Halklara gelince…

Hakkını teslim etmeliyiz ki ülkelerin aksine halklar, insanlık adına umut taşımamızı sağlayacak bir pozisyon aldılar bu süreçte.

Yüz binler sokaklara döküldü ve İsrail’i telinle birlikte kendi ülke yönetimlerini de doğrudan soykırımcı ilan ettiler.

Doğrusunu söylemek gerekirse Amerika’nın ve diğer Batılı ülkelerin İsrail’i bu ateşkes anlaşmasını kabul etmeye zorlamalarının arka planında işte bu saygıdeğer direniş vardır.

Elbette ki Batı dışında dünyanın muhtelif yerlerinden de çok güçlü sesler yankılandı gök kubbede.

Hepsini insaniyet namına tüm içtenliğimle selamlıyorum. 

Tam bu noktada savaşın en başından beri büyük bir samimiyetle Gazzelilerin yanında duran Katar’a ve ülkeme de mahsus minnetlerimi arz etmeyi bir borç sayıyorum.

Kalbinde maraz olup sırf hükûmet karşıtlığı adına siyonistlerle aynı safta duran sözde muhaliflerin tüm iddialarını ve iftiralarını çöpe atan, Hamas liderlerinden Halil El-Hayya’nın; “Gazze Anlaşması’nın hayata geçirilmesinde Türkiye’nin üstlendiği diplomatik arabuluculuk, Filistin halkı için tarihî bir dönüm noktası oldu.” sözlerini de tekrar hatırlatarak bu faslı geçiyorum.

Peki, ne anlama geliyor bu ateşkes?

Hiç şüphesiz ki Gazzelilerin yıkılmaz bir kale gibi dimdik ayakta duran imanlarının muhteşem galibiyetine ve emsalsiz zaferine!..

Allah’ın yardımı geldi, iman kazandı, zulüm, katliam ve alçaklık kaybetti!

Evet, bir Müslüman olarak imrendiğim ve önünde saygıyla eğildiğim, tıpkı sahabe dönemi Müslümanlarının teslimiyetine ve imanına benzer bir duruşa tanıklık ettik hep birlikte.

Bu, bir zaferdir çünkü süper güç olarak adlandırılan ülkeler, onlarca milyar dolar harcayarak verdikleri bir savaşın sonunda İsrail’le birlikte zelil ve mağlup oldular!

“Terörist” diyerek görüşmeyi reddettikleri Hamas’la kuzu kuzu masaya oturdular ve her talebi kabul ettiler.

Üstelik Hamas’ı masaya döndürebilmek için Erdoğan’dan özel ricada bile bulundular.  

Evet, 50 bine yakın Gazzeli öldü, bu doğru lakin ölmek demek, yenilmek demek değildi!

Evet, Gazze yerle bir oldu ama bu yıkılış mağlubiyet anlamına gelmiyordu.

Ölerek zafere ulaştı bu asil insanlar ve burnundan kıl aldırmayan kibir abidelerine alenen diz çöktürdüler…

Onlar, Allah’a görür gibi iman ettiler ve Allah da onlara bu muhteşem direnişlerinin karşılığı olarak zafer, şeref ve izzet ihsan etti.

Bu, hiç tartışmasız böyledir!

Süreç, İsrail devletinden beklenebilecek aşağılık manipülasyonlarla inkıtaya uğrayabilir.

Doğrusunu isterseniz bu ihtimal hiç de zayıf değil.

Öyle olsa bile hatta yarın ateşkes bozulup tekrar savaş pozisyonu alınsa bile Gazzeli yiğitlerin İsrail’le birlikte Batı’yı da dize getirdiği bu gerçek asla değişmeyecektir.

Tarih, bu hakikati çoktan kayıt altına aldı. 

Süreç çok taze ve beklenmedik bir sürü gelişmeye gebe elbette.

Biz de bu gelişmeler muvacehesinde değerlendirmeler yapacağız tabii ki.

Duamız, zalimlerin ve kâfirler topluluğunun zilletiyle neticelenen bu savaşın sonraki aşamalarının da inanan insanların zaferini perçinleyecek gelişmelerin olması yönünde.

Bu aşamada ve tüm aşamalarda, Hamas’ı ve Gazzelileri saygı ile selamlıyorum.

Allah hepsinden razı olsun.

Ne mutlu onlara…    

Nihat Nasır / Diriliş Postası