Bunun için serdengeçti olmak lazım. Bunun için mangal gibi yürek lazım. Bunun için korkuyu korkutmak, ölümü öldürmek gerekir.Bunun için acıya,ızdıraba,yokluğa,yoksunluğa katlanabilmek gerekir.

Bunun için azim,irade, sabır,metanet, teslimiyet gerekir. Bunun için gerekirse anadan yardan,yuvadan maldan vazgeçmeyi göze almak gerekir. Bunun için vefalı olmak gerekir. Bunun için kadirşinas olmak gerekir. Bunun için haddini bilmek gerekir. Bunun için bu davayı her türlü zulüm, baskı ve işkencelere rağmen bir ana şefkati ile taşıyıp bugünlere getirenlere karşı saygı ve muhabbet beslemek gerekir.

Bugün hiçbir sıkıntıya, baskı ve zulme muhatap olmayan, öncülerin kan,ter ve gözyaşları ile hazırladıkları ortamın imkanlarından en üst düzeyde yararlanıp okuyabilme, kariyer yapabilme fırsatına kavuşmuş, bir iki yabancı dil bilmek ve eski gardrop devrimcilerini aratmayacak bir üslupla İslamcılık satmaya kalkışmak lüksünü dava adamlığı sanan İslamcı aristokratlara bir iki hatırlatmada bulunmak istiyorum.

Bu topraklarda birçok alim, mürşit idam sehpasına gönderildi. Bizim geçmiş hikayemiz hep kan, gözyaşı ve acı hatıralarla doludur. Dedelerimiz , babalarımız idam sehpasında sakalını rüzgara, yüzünü kıbleye vermiş nice Allah dostlarını gözyaşları içinde seyretmek zorunda kaldılar. Aynı  gün biri birinin gözleri önünde idam edilen iki kardeş Seyyid Ali,  Seyyid Şehabettin , İskilipli Atıf Hoca, Şeyh Sait, Çan Şeyhleri  ve yüzlerce alim…

Sadece idam ve sehpa değil, sürgünler, hapishane ve zindanlar, işkence ve zumlun binbir çeşidi  yaşandı bu topraklarda.

İslami  Hareket’in Türkiye serüveninde çok anlamlı mücadeleler verildi, onurlu bir duruş sergilendi ve iki asır boyunca bugünümüzü hazırlayan kahramanlar ateşten gömleği sırtlarında taşıdılar. Her türlü baskı ve işkenceye rağmen, İslam medeniyetinin değerlerini korumak, yeni nesillere aktarmak ve İslami kimliği muhafaza etmek için canlarını, mallarını ve çoluk çocuklarını feda ettiler.

Kur’ani Kerimin öğretilmesinin bile yasak olduğu, medreselerin kapatıldığı, evlerinde Kur’an dersi  verenlerin sürgüne yollandığı, ellerine kelepçe vurularak zindanlara atıldığı bir karanlık ve puslu dönem yaşanırken, her türlü zulüm ve işkenceyi göze alanlara selam olsun.

Sokaklarda tanklar yürütülürken, her birimize atılacağımız zindanın adresi verilirken, haklarımızda idam fezlekeleri hazırlanırken, baskı , zulum ve medyatik linçlere muhatap olurken bir saniye bile tereddüt geçirmeden ‘hodri meydan’ diyebilen Türk siyasi hayatının en onurlu kadrosunu yok saymak… İtibarsızlaştırmak hiç kimsenin, ama hiç kimsenin ne hakkı ne de haddi değildir. Bunu yapabilmek için önce Tayyip Erdoğanı ve onun liderliğindeki Ak Parti’yi bitirmeniz gerekir.

Evet beyler!

Belki yıllardır evinde başını huzur içinde yastığa koyma fırsatı bulamamış öncü liderlerin, her türlü küresel komplo ile boğuşan bir siyasi kadronun size sunduğu lüksün karşılığı olarak dava adamlarını itibarsızlaştırma projeleriniz hiçbir anlam taşımaz. Ak Parti iktidarı seçkinlerin, kariyerizm hastalığına tutulmuş ukela yeni yetme salon İslamcılarının değil, milletin desteğinin, duasının ve fedakarlığının ürünüdür. Eğer bu iktidar sarsılırsa sizin ‘platformlarınızın’ da, akademik ünvanlarınızın da, hiçbir kıymeti harbiyesinin olmadığını görürsünüz. Siz belki kaçacak bir yer, sığınacak bir liman bulursunuz ama biz yine burada milletimizle beraber yükün altına girer, ölmek var dönmek yok diye kalan ömrümüzü onurlu bir dava adamı olarak sürdürürüz.

Şurası unutulmamlıdır ki ; bir dava  ve iddia sahibi olan hareket, sadece içinde yaşanılan anı ve yarını kapsamaz. Davaya hizmet  ,geçmişi , bugünü ,geleceği,görüneni ve görünmeyeni de içeren bir süreçtir. Hafıza bireyler için ne kadar önemli, ne kadar hayati ise,siyasal hareketler için de o kadar önemlidir.

Hafızasını kaybeden kimliğini de kaybeder. Kimliğini kaybeden kişiliğini de kaybeder. Kişiliğini kaybeden yönetme ve tanzim etme iddiasında bulunamaz.