Maçta neredeyse sahada basmadık yer bırakmayan Portekizli, maç sonu istatistiklerinde sahada en çok koşan isimler arasındaydı. Etkili paslar attı, arkadaşlarını atağa kaldırdı, rakiplerini kıvraklığıyla çaresiz bıraktı. Kısacası yine ustalığını gösterdi. Beşiktaş, Olcay, Holosko ve Necip'in etkisiz ve isteksiz oyunlarına rağmen kazandı.

İlk golde rakibinin önünden tereyağından kıl çeker gibi kıvrak bir hareketle topu alarak önüne indiren Fernandes, klasına yakışır son vuruşla meşin yuvarlağı filelerle buluşturdu. İkinci golde de, her ne kadar Nobre kendi kalesine atmış olsa da, yine 'Reis'in falsolu sert ortasıydı golü getiren... Sözün özü Beşiktaş, Mersin'den 3 puanla dönüyorsa en büyük pay hiç kuşkusuz Fernandes'indi...

Ama Manuel Reis mutsuz... Belli ki Samet Hoca ile aralarında ciddi bir problem var. Ya da gitmek istiyor. Lig sonu yaklaşırken gönderilmenin yolunu yapıyor. Bilemiyoruz. Ama tavırlı... Bunun yanında Samet Hoca takımın gözde oyuncularından Oğuzhan'la da bir sıkıntı yaşıyor. Daha bir kaç hafta önce Ersan'la ardından Gökhan Süzen'le yaşanan problemler devam ediyor. Anlayacağınız Beşiktaş'ta mutsuzlar sürekli vardı ve her geçen gün çoğalıyor.

Bu hoş bir durum değil. Takım içinde bu uyumu bu aile ortamını sağlaması gereken kişi hiç kuşkusuz Samet Aybaba... Maalesef oyuncuları ile köprüler kurması gerekirken hiç olmaması gereken zamanda köprüleri atıyor. Üstelik bu yaşananların hepsi medyaya yansıyor. Ümraniye'de içeride neler yaşanıyorsa hepsi medyada... İçeride yaşananların dışarıya yansımasının en büyük sebebinin tecrübesine rağmen Samet Hoca olduğunu düşünüyorum ben. Çünkü ne problem varsa hepsini çıkıyor basın mensupları ile paylaşıyor ya da söylediği bir cümle ile hissettiriyor. Medya da küçük bir ipucu ile hikayeyi yazıyor. Ondan sonra medya üzerinden mesaj gönderilen oyuncu doğal olarak mutsuz oluyor.

Samet Ayababa, oyuncularını sahiplenme noktasında onlara aile reisi olma noktasında, oyuncularıyla yerinde diyaloğa girme noktasında sıkıntılar yaşıyor. Takımın yıldızı diyebileceğiniz kaprisli oyuncularınızla yıldızınız barışık kalması onları sürekli motive etmek kolay iş değil. 'Büyük takım hocası' olabilmenin sınırı da zaten burada başlıyor: Yıldız oyuncularına hükmedebilmek.

Tamam her şeyi anlaşılabilir; Beşiktaş çok şanssızlık yaşadı, yok yere puanlar kaybetti, sakatlıklar sebebiyle kadro bile kurmakta zorlandı. Tüm bunlara rağmen takım hoca tarafından gereksiz diyaloglara hırpalanmasaydı oluşacak motivasyonla çok daha iyi yerlerde olurdu.

Ayrıca teknik yönetim ve strateji hataları ile oluşan gergin ortam takımın oyununa da yansıyor. Maça rahat çıkılsa daha kolay sonuca gidilecek. Olmuyor. Çünkü oyuncuların hep aklının kenarında maç sonrası yaşanacak mutsuzluk, 'ya kaybedersem' endişesi var. Bu mutsuzluk ve kaybetme endişesi takımın futbolunu doğrudan etkiliyor.

Bugün bakıyoruz takım galip gelmiş taraftarlar takımın halinden memnun değil. İnternet sitelerindeki Beşiktaş haberlerinin altına yazılan yorumlara bile bakınca özellikle Samet Aybaba'nın önümüzdeki sezon olmamasını isteyenlerin bir hayli fazla olduğunu görebiliyoruz.

Cadı kazanı şimdiden kaynamaya başladı. Görünen o ki başarısızlıkta en büyük payı olan ve takımı mutsuz eden kim ise o seneye olmayacak.

Önce Trabzonspor ardından Kasımpaşa beraberliğiyle zirve yarışında ciddi yara alan Beşiktaş, Mersin galibiyeti ile en azından Şampiyonlar Ligi ve UEFA Avrupa Ligi için umudunu sürdürüyor. Bakalım son 7 hafta neler gösterecek.

Osman Ateşli - Haber 7

osman.atesli@haber7.com

Twitter: @oatesli