Bu kişinin kim olduğu o an itibariyle pek önemli değildir. Bu bazen ilmiyle, ameliyle toplumda kendini hissettiren biri olabilirken bazen de o taraklarda bezi olmayan hiç beklemediğiniz biri de olabilir. Önemli olan dersi verenden ziyade alınan derstir aslında... Ansızın gelişen bu bir lahzalık ders hayatınızın kritik eşiği olur.

Tam da buna örnek olabilecek ve ömrümün sonuna kadar kolay kolay unutmayacağım bir olayı bizzat yaşadım.

Bir kaç yıl önceydi. Çocuk denebilecek yaşlardan beri neredeyse hiç terketmediğim namaz konusunda teklemeye düştüğüm bir dönemdi. Namaza vakit ayırmayı bırakmış, vakit buldukça namaz kılar olmuştum.

Bir vesileyle yolumuz kesişen kendisini 'inanmayan' şeklinde tanımlayan, bu tanım tamamen kendisine aittir, arkadaşla hasbihal ediyorduk. Güncel ve dini hayatla ilgili konularda tartışıyor, zaman zaman birbirimizden fikir alışverişinde bulunuyorduk.

Yine böyle bir gün, tam tartışmanın hararetlendiği bir noktada 'İnanıyorum, Müslümanım diyorsun. Peki inancının gereği olan beş vakit namazı kılıyor musun? Senin benden ne farkın var ki... " deyiverdi.

Bir anda afallamıştım. Gözlerimin önünde durduğu halde göremediğim bir acı gerçek beynimin en derinliklerine yerleştirilmek istenircesine haykırılmıştı yüzüme... Ağzımı açamayacak kadar ezilmiştim. Haklıydı, öyle ya gözle görülebilen bir farkım olmalıydı. Arkadaşın dudakları arasından dökülen üç cümle benim için özüne dön buyruğu oldu. İstikamet verilmiş asker gibiydim. İlk namaz vakti secdeye koştum. O günden sonra da hep o 'farkın ne' sözünü hatırlayarak kıbleye yöneldim.

Evet namaz kılmak samimi bir Mü'min için farktı, fark edilmekti. Allah (cc) bile mü'minleri namaz ile farkedeceğini onları namaza ait izlerden tanıyacağını diğerlerinden ayırt edeceğini Kur'an-ı Kerim'de ifade etmişti:

(Sîmâhum fî vucûhihim min eseris sucûd)

Onların yüzlerinde ve vücutlarında secde izleri vardır. (Fetih Suresi 29'uncu ayet)

****                        ****                          ****

Burada konuyla yakınlık arzettiği için bir başka konuyu da aktarmak istiyorum.

Namaz kılanların ibadet edenlerin tek tek fişlendiği bir yer var. Evlerinde seccade bulunanların, Kur'an-ı Kerim ve dini kitap bulunanların bile tek tek toplanıp sorguya çekildiği, nezarethanelere, cezaevlerine atıldığı hatta işkenceye maruz kaldığı bir yer...

Her siteye, her apartmana özel polisler yerleştirilmiş, her hane tek tek izleniyor. Mesela sabah namazı saati ışığınız yanıyorsa hemen o günün sabahında sorguya çağırılıyorsunuz. "Sabah sabah ışığınız yanıyordu. Siz o saatte niye ayaktasınız? Namaz mı kılıyorsunuz?" diye hesaba çekiliyorsunuz. Özellikle eşleri başörtülü olanların adreslerinin tek tek tespit edilip kaydı tutulduğu da vaki...

Bahsi geçen yer Orta Asya'daki ülkelerden biri... Ve bu durum uzunca bir süredir böyle devam ediyor.

Bu zorlukları yaşamış, sırf çektiklerı sıkıntılar yüzünden ailelerinin başına bir şey gelebileceği endişesiyle başka ülkelere yerleşmek zorunda kalmış, bir nevi hicret etmiş tanıdıklarım var.

Ailevi ve ekonomik durumları nedeniyle bir yere gidemeyip kalanlarsa o zor şartlarda kulluk gereklerini yerine çalışıyorlar.

Kolay değil; Dinini yaşadığı, kulluk vazifen olan ibadetini ettiği için itilip kakılmak tam anlamıyla öz vatanında parya olmak. Evini yurdunu, düzenini terkederek gitmek bir o kadar acı... Neyse ki mükafatsız değil...

Günde beş vakit ezan seslerinin yükseldiği bu güzel yurdumuzda namazınızın dünyada ve ahirette farkedilme vesileniz ve farkınız olması temennisiyle bir kez daha hayırlı Ramazanlar...

Osman Ateşli - Haber7

osman.atesli@haber7.com 

Twitter: @oatesli