Gazze Direnişi’nin kahramanlarından Yahya Sinvar’a rahmetler diliyoruz. Kırk kapı arkasında kırk korumayla korunurken değil, vatan topraklarında bir nefer, bir mücahîd olarak aslanlar gibi vuruşa vuruşa toprağa düştü. Mekânı cennet olsun.

Böylece önceki lider İsmail Heniye’den sonra gelen lider de kısa süre sonra düşman kurşunuyla şehîd olmuş oldu. Şehîd vermeyen dâvâlar, hedefine varamaz. Gazze, Filistin, şehidler yurdudur. Aynı zamanda Selçuklu, Osmanlı ve Türkmen ilidir. Siyonist zalimlerle onların destekçileri hiç sevinmesinler. Filistin’in arkasız fakat korkusuz yiğitleri, er veya geç zafere varacaklardır. Zafer Allaha imân edenlerindir. Zafer, anasız-babasız olarak bilene bilene büyüyecek yetim ve öksüzlerindir!

Bazıları, basit değerlendirmeler yaparak Gazze Direnişi’nin arka arkaya iki liderini yitirmekle çıkmaza gireceğini söylüyorlar.

Hayır!

Öyle olmayacak!

Zor zamanlar, kendi liderini çıkarır. Bir başka ifadeyle lider, zor vakitte kendini; yaradılış hikmetini keşfeder, milletinin başına geçer. Lider, korkusuz cesurdur. Düşman saldırısı, zorbalıklar, liderin cesaretini kamçılar.

7 Ekim 2023’ten beri değil, 14 Mayıs 1948’den bu yana da değil, tâ 14 Aralık 1917’de İngilizlerin Filistin’i işgalinden beri ara vermeden emperyalizme ve onun ikizi siyonizme karşı Filistin Kuvayı Milliyesi olarak mücadele veren, bunu yaparken Anadolu’yu da müdafaa eden inanmış yiğitlerin, hiç gecikmeden lider çıkaracaklarına kimsenin şüphesi olmasın…

Yahya Sinvar’ın katli elbette üzüntü verdi. O’nun kaybından daha acı olansa içimizdeki Yahudi yardakçı ve beslemesi olan suyun ötesi dönme artıklarının manşet ve ekranlarında zalim Netanyahu’ya yaltaklanmalarıdır.

Ülkemizde şu gün bir anket yapılarak “bir tercih zorunda kalsanız Erdoğan’ın mı, Netanyahu’nun mu, kimin yanında yer alırsınız?” diye sorulsa “Netanyahu!” diyecek olanlar maalesef mevcuttur. O su başlarını tutmuşlara Beyaz Türk dense de gerçekte bu Bülbülderesi yolcularının milliyetimizle de imânımızla da alâkaları yoktur. Varlıklarıyla vatanımızı kirleten iç siyonistler, Heniye’den sonra Yahya Sinvar’ın da öldürülmesine en az Netanyahu kadar sevindiler. Bunu her yolla açığa vurmaktalar.

Ankara; yüksek devlet iradesi, şu gerçeği hiç ihmal etmemeli:

-Gazze düşerse; Ankara düşer!

Ne diyoruz?:

Gazze, şâyet bir gün dayanamayıp düşerse, Filistin haritadan büsbütün silinirse, bir zaman sonra Ankara da düşer. Şu bilgiyi çok tekrarladık. Tekrarın faydalı olmasına binaen tarihî hakikati yine hatırlatıyoruz:

Bugün Sırbistan’ın başşehri olan Belgrad, Osmanlı Türkiye’sinde Payitaht’ın yani İstanbul’un tabiî hududuydu. Sırplar, 3 buçuk asra dayalı beraberliğimizden sonra 1815’te muhtar; otonom idare oldular. Berlin konferansına kadar böylece devam etti. 15 Kasım 1884’te Berlin Konferansı toplandı. Bu toplantının Lozan habercisi kararlarıyla 13 Temmuz 1878 müstakil Sırbistan kuruldu. İstanbul’un tabiî hududu ortadan kalkmıştı. Engel kalmayınca 40 yıl sonra, 30 Ekim 1918’de İngilizlerin öncülüğünde Haçlı kuvvetleri İstanbul’a girdiler. Bu işgal, 16 Ekim 1920’de Bâb-âli’ye resmen tebliğ edildi.

Ankara’nın Savunma Hattının Gazze’den geçtiğini görememek basiretsizliktir. Gazze düşerse; Siyonistlerin hedefinde Arz-ı Mev’ud saplantısına dâhil olan Anadolu, işgal edilir; I. Dünya Harbi’nde yarım kalan Sevr adlı Türkiye’yi parçalama projesi, dönüştürülmüş olarak Ankara’ya dayatılır.

Şu fikirlerimiz, bâzıları için inandırıcı gelmeyebilir. Sözümüz, olayları tartma ve aralarında illiyet râbıtası kurma kabiliyeti olanlaradır.

Bazı hakikatler vardır ki onların tecrübesi mümkün olmaz. Bir defa yaşanırlar.

Rahim Er / Türkiye Gazetesi