ABD ile girilen ticaret savaşları, NATO gerginliği, ekonomik kriz, İngiltere’nin ayrığı, mülteci problemi ve aşırı sağın yükselişi. Tüm bunlar Avrupa’nın şu ana kadar yaşayıp sumen altı etmeye çalıştığı sıkıntılardı ancak 2019’da bu korku başlıklarının tamamı gün yüzüne çıkıyor.

Avrupa uzun süredir birden fazla sıkıntıyla boğuşuyor.2
Biriken problemler çoğaldı, bir çoğunun da çözümü yok.

Örneğin 2019 Mart’ında İngiltere’nin Brexit süreci tamamlanıyor. Yani İngiltere birlikten ayrılıyor. Bu ne getirecek, ne götürecek tam olarak belli değil.

ABD Başkanı Trump’ın başlattığı ticaret savaşı var. AB buna çeşitli önlemler almaya çalışsa da net olarak önünü göremiyor.

ABD kaynaklı İran ambargoları da cabası.
Avrupa Birliği ambargoyu delmek için harekete geçileceğini açıklamıştı. Ancak İran’la ticarete devam etmek üzere Avrupa ülkelerinin oluşturmayı planladıkları finansal mekanizma hala kurulmuş değil. Dahası bununla ilgili atılan hiçbir somut adım da yok.

Mülteci krizi 2015’te Avrupa’nın korkulu rüyası olmuştu. Türkiye’nin kapısını çalarak o kabusu dindirmeye çalışmışlardı. Mülteci anlaşmasından doğan Türkiye’nin haklarını ödeme konusunda gereken adımlar atılmış değil. Buna karşın göç akını Türkiye sayesinde Ege’de kesilse bile Kuzey Afrika kaynaklı Akdeniz göçü Avrupa’nın başını ağrıtmayı sürdürüyor.

Fransa başta olmak üzere bir çok Avrupa ülkesinde göçmenler sokak ortalarında, park kenarlarında ya da köprü altlarında yaşamaya mecbur bırakılıyor. Barınacakları düzgün kamplar kısıtlı ve dolu. Aynı durum Yunanistan için de geçerli.

Sokaktaki göçmenler artan ırkçılıkla birlikte Avrupalı için ayrı bir tehlike başlığı. Almanya’da Chemnitz kentinde bir Alman’ın öldürülmesi sonrasında cinayetin iki Iraklı tarafından işlendiği iddiası bu iki kesimin karşı karşıya geldiği çatışma süreçleri ve saldırıları beraberinde getirmişti.

Irkçılık hem sokakta hem de parlamentolarda yükseliyor. Hollanda, Avusturya, Almanya bu durumun en sıcak en canlı örnekleri.

2019’da Mayıs’ında ise Avrupa Parlamentosu seçimleri var. 400 milyon seçmenin oy kullanacağı bu süreçte Avrupa Parlamentosunun yüzü değişecek, veriler şimdiden bile parlamentonun büyük oranda aşırı sağcılarla dolacağını gösteriyor.

ABD ile Avrupa arasında sadece İran ambargosu ve ticaret savaşları değil askeri kriz de var.
Fransa ve Almanya bir yıl önce imzalanan PESCO anlaşmasının hayata geçirilip, Avrupa ordusunun kurulmasını istiyor. Danimarka ve Hollanda dışındaki ülkelerin çoğundan bu fikre destek var.

Avrupa Birliği ile ABD arasındaki askeri krizin ana odağı NATO.
ABD Başkanı Trump Temmuz ayındaki G7 Zirvesinde Avrupalılara karşı “sizi biz koruyoruz ama parasını ödemiyorsunuz” tarzında aşağılayıcı sözlerle NATO’ya yapılan harcamaların arttırılmasını istemişti. O dönem için NATO krizi geçici olarak kapatıldı ancak son haftalarda Avrupa Ordusu fikrinin gündeme getirilmesiyle bu kriz başlığının da derinleştiğini görüyoruz.

2019’da özellikle Mart ayındaki İngilizlerin ayrılığı ve Mayıs ayındaki Avrupa Parlamentosu seçimleriyle birlikte Avrupa’nın karşı karşıya olduğu kriz başlıklarının sayısının artacağı gözleniyor.