Türk askeri Barış Pınarı harekatında Münbiç’e giriyor.
Aslında bu harekata giden süreç, 3 yıl önce tam da Münbiç’te başlamıştı.
İşte Münbiç’in hikayesi.

Münbiç Halep vilayetine bağlı bir Arap şehridir.
Suriyeli muhaliflerin 2011’de başlayan iç savaşta rejimi püskürttükleri önemli bir kaledir.
Ta ki 2014’e kadar.
DAEŞ terör örgütü ortaya çıkınca ilk saldırdığı yerlerden biri Münbiç oldu.
Fırat nehri kıyısındaki şehir, DAEŞ terör örgütünün işgaline girdi.

DAEŞ işgali 2 yıl sürdü.
2016 Haziran ayında ABD, sözde DAEŞ ile mücadele adı altında Münbiç’e terörden temizlemek için PKK-PYD teröristlerini sahaya sürdü.

Türkiye için Suriye’de bir çok kırmızı çizgi vardı.
Onların belki de en başında Fırat’ın batı yakasında kalan Münbiç geliyordu.

Günlerdir TSK kontrolüne giren M4 otobanının Halep’e uzanan kilit bir noktasında kalıyor, Münbiç.
Deyim neredeyse dört yol ağzı bir kesişme noktası.
Rejimle, PKK; PKK ile DAEŞ arasındaki bağlantılar açısından stratejik öneme sahip bir yer. PKK’ya olası terör koridorunun kurulması planlanırken, ana güzergah olarak seçilmiş bir yer.

ABD, PKK-PYD konusundaki rengini de en net şekilde Münbiç operasyonuyla belli etmişti.
Çünkü o süreçte Rakka başta olmak üzere Fırat’ın doğusunda bugün Türk askerinin harekat düzenlediği şehirlerin çoğu henüz PKK-PYD işgaline girmiş değillerdi.

Münbiç bir başlangıç noktası oldu.
ABD tam anlamıyla PKK-PYD ile yapmak istediği şeyin adını 2016’daki Münbiç operasyonuyla koydu.

Türkiye çok net bir çağrı yaptı.
“Bu teröristleri Münbiç’e sokamazsınız” dedi.
ABD’de başkan Obama’ydı.
O ana kadar PYD’ye örtülü şekilde silah sevkiyatı devam ediyor, teröristler Münbiç operasyonuna hazır hale getiriliyorlardı.

Başkan Erdoğan günlerce uyardı, “Münbiç’e PKK-PYD unsurları girmesin” dedi.
Obama yönetimi dinlemedi.
Dinlermiş gibi yaptı ama dinlemedi.
PYD için “bunlar PKK’yla irtibatlı değiller, terörle alakaları yok” denildi.
Göz göre göre yalan söylüyorlardı.
Erdoğan defalarca uyardı sonunda “siz bunları oraya sokarsanız, biz çıkarırız” dedi.

Nitekim sözde operasyon yapıldı.
PYD-YPG teröristleri Münbiç’e girdi. DAEŞ teröristleri bir anda buhar oldu, Arap şehri Münbiç birkaç günde PKK’nın işgaline girdi. Bunu Rakka ve diğer şehirler takip etti. PKK’nın Suriye’deki haritası yıl sonu gelmeden büyüdükçe, büyüdü.

Erdoğan uyarılarını sürdürdü, “madem girdiniz, derhal çıkarın o teröristleri” dedi.
Fırat’ın doğusunu adres gösterdi.
ABD ısrarlı duruş karşısında “PYD, PKK değil” yalanına devam etti, bu yalan deşifre edilince, bu kez ortaya SDG adlı bir başka terör unsuru icat edildi.
Amerikalılar “PYD çıktı burada SDG var, SDG de terörist falan değil” dedi.

PYD’nin adı bir anda SDG’ye değiştirilmişti.
Sonradan ABD’li üst düzey bir yetkili itiraf edecekti, “Türkiye durumu anlayınca PYD’yi SDG’ye çevirdik” diyecekti.

Türkiye SDG dümenini de elbette yemedi.
Başkan Erdoğan’ın ABD’ye son mesajı aynen şöyleydi, “sizin müttefikiniz biz miyiz yoksa terör örgütü mü, o teröristleri Münbiç’ten çıkarmıyorsanız, kendi göbeğimizi kendimiz keseriz”.

“Son mesaj” dedim çünkü o açıklamalardan çok kısa bir süre sonra 15 Temmuz geldi.
Kanlı bir darbe girişimi oldu.
Darbe püskürtüldü.
24 Ağustos’ta, bugün Münbiç’le devam eden terörle mücadele zincirinin ilk halkası olan Fırat Kalkanı harekatı başlatıldı.
Artık Erdoğan mesaj vermiyor, kendi işini kendi görüyordu.
Mesaj devri kapanmıştı artık sahada operasyon zamanıydı.
19 Ekim 2016’da artık Türkiye’de yeni bir safha başlamıştı, Başkan Erdoğan Türkiye’nin yeni güvenlik doktrinini belirlemiş, "2016 yılında 1923'ün psikolojisiyle hareket edemeyiz. Bundan sonra sorunların kapımızı çalmasını beklemeyeceğiz, bıçak kemiğe dayanana kadar sabretmeyeceğiz, artık sorunların üzerine biz gideceğiz" demişti.

Öyle de oldu, tam da dediği gibi yaptı.
Fırat Kalkanı, Zeytin Dalı derken Irak’taki operasyonların yanı sıra Barış Pınarıyla devam eden terörle mücadele zincirinin şu an için gelinen son halkasındaki en önemli kilitlerden biri olan Münbiç’in kapısındayız.