Türkiye;
NATO üyesi,
ABD’nin müttefiki,
yüzü Batı’ya dönük,
Rusya ile arası iyi,
Ukraynalılara göre “stratejik ortak” kadar Ukrayna’ya yakın bir ülke.
Ama Türkiye bu güçlerin hiç birine gönülden bağlı değil.

Ukrayna Cumhurbaşkanı Zelensky, boğazların Rus gemilerine yasaklandığını söyleyip, Türkiye’ye teşekkür etti.
Ama Türkiye böyle bir şey yapmadı.
Boğazlarda geçerli olan Montrö anlaşması var.
Kontrol Türkiye’de.
Rusya bir Karadeniz ülkesi.
Gemileri tekrar limanlarına döneceğinden, boğazlardan geçişi yasaklanamaz.
Kaldı ki Rus donanması zaten Karadeniz’de.
Yani boğazları kullanıp, Karadeniz’e gemi çıkarmak şu an için Rusların önceliği değil.

Avrupa Konseyi 3 ay önce Kavala, Demirtaş ve Öcalan serbest bırakılmadı diye Türkiye’ye karşı ihlal prosedürü başlatmıştı.
Önceki gün Rusya’nın üyeliğini askıya aldı.
Türkiye orada kurucu üye.
Oylamada çekimser kaldı.
Diplomatik bir hamleydi, bu.
Türkiye’nin çekimser oyu, sonucu etkilemedi.
Uluslararası ilişkilerde bir denge gözetti, Türkiye.
Tıpkı daha önce Ukrayna’nın NATO üyeliğine sıcak baktığını söylemesi gibi.

CHP milletvekili Ünal Çeviköz, Avrupa Konseyi kararına evet oyu verilmedi diye çok kızdı, “tarih bunu unutmayacak” dedi.

Rusya 2014’te Kırım’ı ilhak etti.
Türkiye bunu reddetti.
Bugün Rusya, Ukrayna’ya saldırıyor.
Türkiye karşı çıkıyor, NATO’ya ve tüm Batılı güçlere baskı yapıyor, bu saldırılar durdurulsun, diye.

Ukrayna ile Rusya.
Türkiye ikisiyle de dost.
İkisi arasında tarafsız.
Ama ilkeleri var.
Toprak bütünlüğü, egemenlik hakkı, darbe karşıtlığı.
Türkiye için karşıdaki ülke kim olursa olsun, bu ilkeler geçerli.
Saldıran, işgal eden Rusya.
O yüzden Rusya’ya karşı duruyor.
Ukrayna’nın toprak bütünlüğünü savunuyor.
Bu Ukrayna’yı kayıtsız şartsız desteklemek değil.
Tam tersi olsa, saldıran ve işgal eden Ukrayna olsa o zaman Türkiye, Rusya’nın toprak bütünlüğünü savunuyor olacaktı.

Savaş sahada Ukrayna ile Rusya arasında.
Büyük gerginlik ise Batı ile Rusya arasında.
Direkt Türkiye’nin meselesi değil.
Ama Türkiye’nin zarar görme potansiyeli yüksek olan bir mesele.

O yüzden Türkiye çekimser kalınacak yerde çekimser kalıyor.
Kimseyi doğrudan desteklemiyor sadece uluslararası ilkeleri göz önünde bulundurarak, hukuku gözetiyor ve işgal altındaki bir ülkenin toprak bütünlüğünden yana tavır takınıyor.

Türkiye NATO üyesi fakat bu savaş NATO’nun müdahil olduğu bir savaş değil.
NATO bizzat defalarca ilan etti, “Ukrayna üyemiz değil o yüzden bu savaşa dahil olamayız” dedi.
NATO’nun girmediği savaşa Türkiye neden girsin?

Birileri sürekli Türkiye’yi bu savaşın içine sokmaya çalışıyor.
Onlar meseleye Ankara’dan değil de Moskova ile Washington’dan bakanlar.
Türk gibi değil de Amerikalı veya Rus gibi bakanlar.

Onlara kalsa Türkiye bir tarafa dahil olup, bu savaşa girsin.
Türkiye ise tamamen diplomasiyi işletiyor hem de tüm hızıyla.
Bu ülkelerin hiç birine sevdalı değiliz, hepsiyle dostluğumuz var ama öncelik kendi ülkemiz, kendi menfaatlerimiz, bu işler duygusallığı asla kaldırmaz.
Zira durum riskli.
Türkiye, CHP’nin o çok kızdığı çekimserliği, hassas bir dengede gözetmese bu savaşta başı çok ama çok derde girmiş olacak.