Hızlı Tren projelerine “Hizmet değil göçü hızlandırır” diyerek karşı çıkan..

Cumhuriyet döneminin en büyük camisi Çamlıca için, “Hangi akıllının başına Çamlıca Tepesi’ne 60 bin kişilik cami yapmak gelir ya? Bir kere doldursunlar ellerini öperim'” diyen…

“100 üzerinde üniversitemiz var. Yahu Allah rızası için gidip şimdi Ardahan’dakiler, Iğdır’dakiler gücenmesin ama, Ardahan’da bir üniversite kurmanın hangi mantığı var?” sözleriyle yeni üniversitelerin açılmasına karşı çıkan…

“Köprüyle, kanalla, tünelle, yüksek binalarla bir ülke güçlenmez” diyerek, Kanal İstanbul karşıtı “istemezükçü” koroya dahil olan…

15 Temmuz darbe girişiminin üçüncü yıldönümünde, “Darbenin siyasi ayağı AK Parti’dir”  diyen…

Akabinde, “KHK mağdurlarının feryâdı Arş-ı Alâ'ya ulaştı” sözleriyle FETÖ’cülerin yüreğine su serpen…

Ali Koç'un Fenerbahçe Kulübü Başkanlığı'na seçildiği ‘Seçimli Olağan Genel Kurulu' sonrası, "Dip dalga geliyor" diyerek AK Parti’nin sonun geldiğini öne süren.. 

“Sağlıkla ilgili bir problem olacak, sağlıkla doktorların bir araya gelerek kurdukları bir oda bu konuda fikir beyan etmeyecek veya bu eksik ve yanlışları dile getirmek de terörist bir faaliyet gibi algılatılmaya çalışılacak.” diyerek, terör yandaşlığı ile anılan TTB’ye sahip çıkan.. 

“Suçu tespit edilmemişken bir kişiyi içeride tutamazsınız. Demirtaş tahliye olmalıdır. Kavala için de aynı şeyi söylüyorum” sözleriyle Demirtaş ve Kavala’nın serbest bırakılmasını isteyen Saadet Partisi Genel Başkanı Temel Karamollaoğlu…

Bana göre, Başkan Erdoğan’a yönelik en sert eleştirisini Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah es-Sisi ile 9 yıl sonra görüşmesi üzerine yaptı.

Temel Abi, “Artık buna ‘U dönüşü’ demek yetersiz kalıyor. ‘Erdoğan dönüşü’ tabiri siyasi literatüre girdi bile”  şeklinde çok ağır bir ifade kullandı.

Oysa kendisi, bu tür görüşmelere karşı olan biri değildi.

Örneğin…

Merhum Necmettin Erbakan Hoca, Ağustos 1997’de,  Altınoluk'a tatile gelen Fransız Ulusal Cephe Lideri "aşırı sağcı" Jean - Marie Le Pen'le görüştüğünde..

Mesut Yılmaz, Tansu Çiller gibi isimler tarafından yapılan orantısız eleştirilere, Temel Karamollaoğlu, “RP Grup Başkan Vekili” sıfatıyla, "Ne var bunda. Ben de Ecevit'le görüşüyorum. Farklı anlamlar aramamak lazım. Ben de Hıristiyanları sevmem, ama onlarla iletişim kurmamamı gerektirmiyor." diyerek, liderlerin her türlü iletişime açık olması gerektiğini vurgulamıştı.

Üstelik Temel Abi, “U dönüşü” dediği benzer durumları defalarca kendisi de yaşadı.

"Erbakan ve Generaller" kitabında 28 Şubat'ı anlatırken "Bugüne kadar solun demokrasi konusunda daha samimi ve ciddi olduğunu sanıyorduk" dediği halde, bugün başını solcuların gözde partisi CHP’nin çektiği 6’lı masada yer almıyor mu?

Kitap demişken…

Hayatını anlattığı “Son Tanık” kitabında, 1975 seçimlerinde CHP'den Bursa Senatörü olarak Meclis'e giren dayısı Şebip Karamollaoğlu ile MSP milletvekili olarak TBMM'de birlikte görev yaptığını gururla aktaran…

24 Mart 1977`de, eylem hazırlığındayken, bomba patlaması sonucu ölen anadan üvey kardeşi, Marksist THKP-C/HDÖ terör örgütü üyesi Ömür Karamollaoğlu’ndan ise bahsetme gereği duymayan Temel Abi’nin tek “U dönüşü”, solcularla ittifak yapması değil elbette..

Mesela, bugünlerde İsrail Cumhurbaşkanı Yitzak Herzog'u davet eden Başkan Erdoğan’ı “Cumhurbaşkanı Sn. Erdoğan'ın, İsrail Cumhurbaşkanı Yitzak Herzog'u ülkemize davet etmesi hakikaten akıl alır gibi değil” şeklinde sert bir şekilde eleştiren Temel Abi…

 6 Kasım 1999’da, New York'ta gerçekleştirdikleri temaslar kapsamında, ABD Musevi lobisinde etkili 7 Musevi liderinin, "Nice to meet you. How are you?" denilerek hatırının sorulduğu ve tek tek tokalaşıldığı toplantıda yer alıp, servis edilen kurabiye, bisküvi ve alkolsüz içecekleri afiyetle götürmüştü.

Hakeza!

Dönemin FP Lideri Recai Kutan'ı yanaklarından öpüşünü, ‘‘Bir öptüm şapur-şupur, ah Yarabbi şükür’’ diyerek anlatan dönemin İsveç Büyükelçisi Henrik Liljegren’in Türk asıllı eşi Nil Liljegren ile bu sözlerinden dolayı mahkemelik olduğu halde, Temel Karamollaoğlu daha sonra Sefire Liljegren’e elini uzatıp tokalaşmıştı.

Mesela “Dostları; İsrail, ABD ve Rusya olup, düşmanlarının ise; Suriye, Mısır ve diğer İslam ülkeleri olan bir dış politika anlayışını da kabul etmiyoruz!" dediği halde, bugün Suriye ve Mısır’la ilişkileri düzeltmeye çalışan iktidarı “U dönüşü” ile suçlayan Temel Bey…

Mart 2002’de, “Türkiye, Rusya ittifak arayışında olmalı” diyen MGK Genel Sekreteri Orgeneral Kılınç’ın açıklamasına,

"Paşa'nın yaklaşımı çok isabetli bir yaklaşım. Körü körüne AB üyeliği olmaz" diyerek destek vermiş ve Rusya ile dostluğun önemine vurgu yapmıştı.

 Bitti mi?

Elbette hayır..

“Davos’ta kayak” yapmasıyla ünlü dönemin Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Nuri Yılmaz, "merkezi sistemle vaaz" adı altında Kocatepe Camii'nde talimatla verilen vaazı, aynı anda Ankara'daki 400 camide yayınlarken, bu dayatmaya, "Bunu komünistler bile yapamadı" diye tepki gösteren Temel Karamollaoğlu…

Bugün “İnancım gereği Diyanet İşleri başkanını ben kabul etmiyorum, benim başkanım değil.” diyen Ekrem İmamoğlu ile kol kola yürümüyor mu?

Ya da,

 Madımak olayları sırasında Sivas Belediye Başkanı olan Temel Karamollaoğlu, “Azgın kalabalıkların önünde başkomutan edasıyla dikilen” şeklinde eleştirildiği ve provokasyonun sorumlusu şeklinde yaftalandığı halde, bugün o hakaretleri edenlerle yanı safta yer almıyor mu?

Avrupa’da yapılan ve Merhum Erbakan’ın katıldığı Milli Görüş toplantıları esnasında camilere yardım amaçlı 5’i 5 Euro’dan satılan çoraplar için “Kadın çorabı satılarak yardım parası topladılar” başlıkları atan…

Partisinin Sivas ve Çankırı Kadın Kolları'ndan gelen çok sayıda türbanlı ve çarşaflı kadına Meclis’i gezdirdiği için, bu durumu “Kara çarşaf Meclis'te” manşetleriyle suçmuş gibi gösteren..

Erbakan’ın Sivas ziyareti sırasında, Milli Görüşçülerin, içki servisi olmadığı halde, kendilerine kola-votka ve diğer içkileri ısmarlayıp, parasını da “23 tepsi baklava” olarak faturaya yazdıklarını övgüyle anlatan gazetecileri “makbul” sayan.

O zihniyetteki gazetecilerin, “Necmettin Erbakan Ödülleri”  töreninde ödüle boğulup baştacı edilmesi de bir “U dönüşü” değil midir?

 Ya da..

Başkan Erdoğan tarafından İstanbul Sözleşmesi’nin “rafa kaldırılmasından, çöpe atılmasından” memnuniyet duyduğu halde, iktidara geldikleri ilk 24 saat içerisinde  geri döneceklerini açıklayan Kemal Kılıçdaroğlu ile aynı masaya oturması..

Başörtüsüne “bir metrelik bez parçası” dediği halde, “Başörtü yasağı tekrar gelmez. Bizden korkmayın. Eğer tereddüt ederseniz, bizim ittifakımızda, bizim yanımızda Temel Karamollaoğlu da olacak. Başörtü serbestliğinin kefili Temel Bey’dir” diyen Kılıçdaroğlu’na kefil olması..

Örnekler çok fakat maksadın hasıl olduğunu düşünüyorum.

Bu arada..

Temel Bey, geçtiğimiz hafta;

“Milli Görüş dediğiniz basit bir görüş değil. Milli Görüş gömleğini çıkardığın zaman hastalanmaman mümkün değil. Siyonist gömleği seni korumaz bunu iyi bil." diyerek, hem Başkan Erdoğan’ı eleştirmiş, hem de kendisinin korunduğunu ima etmişti.

Yukarıdaki örneklere baktığımda, o gömleğin Temel Bey’i pek koruduğu söylenemez.

Acaba, artık o gömleğin düğmelerini bir kontrol mü etse?