“Her şey çok güzel olacak” diyerek göreve geldi…

Verilen namus sözlerini unutup binlerce personeli işten attı…

Adalar’ın simgesi fayton atlarının izini kaybetti.

Marmara’yı müsilaja, Haliç’i lağıma teslim etti…

İstanbul’da uyuz salgını çıktı, sivrisinek istilası yaşandı.

Akrep ve fareler yüksek katlı apartmanların tepesine kadar çıktı.

“Su taşkını sorunlarını çözdük” dediği halde her yağmur felakete dönüştü.

İsraflarla, reklamlarla, adrese teslim ihalelerle İBB’nin bütçesini sıfırladı.

Mega kentin borcunu dörde katlayarak, belediyeyi borç alamaz hale getirdi.

Yeşili katledip, SİT alanlardaki kaçak yapılaşmaya göz yumdu.

Cami inşaatlarını, namazgâhları yıkmaya çalıştı.

Papazlara Noel sofrası kurup, yoksulun taziye yemeğini kaldırdı.

Çeyrek asır sonra sosyal tesislere içkiyi geri getirdi.

Eşcinsel sapkınları belediyede istihdam etti.

Personele zorunlu LGBTİ dersleri dayattı.

Süleymaniye’nin dükkânlarını lezbiyenlere peşkeş çekti.

Devletin valisine “it”, hâkimine “ahmak” dedi.

PKK’lıların kitaplarını İBB Kitapçısı’nda sattı.

Kandil’in militanlarını belediyeye doldurdu.

Kendisi terör tutuklarına selam çakarken, eşine zafer işareti yaptırdı.

Kazalarla, yangınlarla toplu ulaşımı bitme noktasına getirdi.

Yürüyen merdivenler yürümez oldu.

Seçim öncesi verdiği vaatleri hatırlamadı.

Emekliye “10 bin TL pazar desteği” yerine bir kutu kavurma verdi.

Aylık 8 litre ücretsiz süt dağıttığı yoksul aileye “2 bin lira su” faturası gönderdi.

Halk Ekmek’i “lüks ekmek” yaptı, fiyatlar fırınları solladı.

Yandaşlarını doldurduğu uçaklarla dünyayı turladı.

Paris’te saray kiralayarak içkinin su gibi aktığı “after party”ler düzenledi.

İstanbul’a hizmet etmesi geren gemiyle işe gidip geldi.

Rumeli Hisarı’ndaki tarihi köşkü malikâneye çevirdi.

Boğaz’da satın aldığı milyarlık villaları halktan gizledi.

Boğaziçi öngörünümüne dikilen kaçak villaları görmezden geldi.

İBB Başkanlığını “kariyer basamağı” olarak kullandı.

Selde “tatil”, depremde “kayak” keyfi yaptı.

Bunu eleştirenlere “Kayak takımı g…ne girsin” dedi.

Yaşattığı skandallarla adeta “CHP işte budur” dedirtti.

Buna rağmen maaşlı anketçileri, kiralık sosyal medya trolleri ve yemlediği “Saraçhane Bülbülleri” onu hâlâ “kurtarıcı” olarak pazarlıyor.

Şimdiden CHP’nin “potansiyel cumhurbaşkanı adayı” ilan ediyor.

Ekrem İmamoğlu da buradan aldığı gazla il il dolaşıyor…

Gittiği yerlerde İBB kasasından hibeler dağıtıyor.

Beceriksizliği ve iş bilmezliğiyle İstanbul’a kâbusu yaşattığı halde…

Belediye Başkanı olduğunu unutup, “ana muhalefet lideri” edasıyla iktidara sataşıyor.

Son olarak…

CHP’nin 6 Eylül’de Ankara’da başlayacak olağanüstü tüzük kurultayında sadece “parti programı” belirleneceği halde…

“Bu hazırlık iktidara yöneliktir” diyerek hedeflerinin “CHP’li cumhurbaşkanı” seçtirmek olduğuna işaret ediyor.

Sürekli “Halktan uzak gündemlere ayıracak vakti olmadığını” söylediği halde…

İstanbul halkına bir türlü vakit ayırmıyor…

Kendisine yönelik yükselen tepkiler sorulduğunda ise;

“Sokağa çıkın, insanların yüzde 90’nı buna inanmaz. Tersini sorun, inanırlar” diyerek, insanların aklıyla ediyor.

Dünkü ölümlü metrobüs kazasının ardından bu sessiz isyan adeta ayyuka çıktı.

“Ekrem istifa” söylemi ilk kez bu kadar açıktan ve samimi olarak dillendirildi.

Yandaş yazalar bile,

“Metrobüs'e biniyorsun ve ölüyorsun, Çok acayip bir şey yani” diyerek, CHP’li İBB yönetiminin beceriksizliğiyle artık insanların canına kast ettiğini kabul etti.

Tüm bu 6 yıllık “kâbusa” rağmen Ekrem İmamoğlu’nun hiçbir şey olmamış gibi davranması…

Suçu kendi atadığı personele yükleyip kenara çekilmesi, aklıma eski bir CHP’li İBB Başkanını getirdi.

Dönemin İstanbul Valisi ve aynı zamanda CHP’li Belediye Başkanı Fahrettin Kerim Gökay,

“İstanbulluların CHP'den uzaklaştığı yolundaki haberlerin gerçeği yansıtmadığını” dönemin Cumhurbaşkanı İsmet İnönü'ye ispatlamak için 9 Mayıs 1950’de Taksim Meydanı'nda bir miting düzenlemişti.

“Silah dipçiklerinin” en etkili ikna aracı olduğu dönemde gerçekleşen bu mitinge, o zamana kadar görülmemiş büyüklükte bir katılım olmuştu.

İsmet İnönü, konuşmasını yapmak üzere kürsüye çıktığında, yanında bulunan İstanbul’un atanmış valisi ve CHP’li belediye başkanı Fahrettin Kerim Gökay…

Külüstür otobüslerle ve çeşitli vasıtalarla Taksim’e akın akın taşınan muazzam kalabalığı işaret ederek, “Paşam, işte İstanbul” demişti.

5 gün sonra yapılan seçimde ise CHP tarihinin ilk ağır yenilgisini almıştı.

Özetle:

Boğaz’ın talan edildiği, sel baskınlarının kesilmediği, kazaların can aldığı, CHP’lilerin İstanbul’a karabasan gibi çöktüğü bu dönemde Ekrem İmamoğlu etrafındaki kalabalığa pek aldanmasın…

İstanbul halkının yüzde 90’nı değilse bile en az yarısı bu ihanetleri asla unutmayacaktır.

Zira gece gündüz demeden çalışan AK Parti’ye bile ders veren İstanbul seçmeni…

Kendisiyle dalga geçen ve iş bilmezliğiyle insanların hayatına kast eden İmamoğlu’nu asla affetmeyecektir.

Yeter ki şu ekonomi azıcık düzelsin.

Bakınız…

Bizim mahalleden devşirdikleri akıl hocaları daha şimdiden, “CHP iktidarın henüz çok uzağında” demeye başladılar bile...