Batı medyasının bizi doğası gereği şiddet yanlısı olarak resmetmesi, İsrail bombaları ve kurşunları kadar ölümcül.

Bu insanlıktan çıkarma açıkça 7 Ekim'de başlamadı, ancak son 10 ayda aşırı hızlandı. Filistinlilerin sesleri neredeyse tamamen siyasi ve medya alanlarından silindi.  Filistinliler yalnızca kamusal alanda konuşmaktan men edilmekle kalmadı, aynı zamanda katliama direndikleri için bir kez daha şiddet yanlısı teröristler, canavarlar ve vahşiler olarak damgalandılar.

Bu bağlamda, Gazze'den gelen durmaksızın ölüm ve acı görüntüleri akışı, dışarıdan bakan gözlemcileri Filistinlilerin acılarına karşı daha da duyarsızlaştırdı. Bu görüntüleri gören bazıları, Filistinlilerin acılarının önemli olmadığına dair inançlarını ikiye katladı çünkü Filistinliler zaten kontrol edilemeyen veya akıl yürütülemeyen "şiddet yanlısı" "teröristler"di.

Telefonlarımızda canlı yayınlanan bir soykırımla, söndürülen her hayat, sonu gelmez gibi görünen bir savaşta sadece bir başka sayı işareti, bir başka istatistik haline geldi.

Filistinlilere gerçekten değer verenler de dahil olmak üzere herkesi etkileyen bu vahşet yorgunluğu, şu anda Gazze'de bu soykırımla karşı karşıya olan insanlar üzerinde de yürek parçalayıcı bir etki oluşturdu.