Gel kâtibim beni İstanbul’a yaz!
Bir ışık saltanatı yakaladı ruhumu. Gel Kâtibim beni İstanbul’a yaz! Karanlıklarım, gölgelerim, hüznüm ziyalandı. Kalbimin en mutena yeri yürüdü erguvan ülkesine. Gel diyordu güllerin şehri. Gel diyordu. İstanbul biraz erguvan, biraz gül demekti zannımca. Biraz Hüsrev biraz Hatem demekti bir de.
Yorumlar14